“นับไม่แต่งกับอา! อาแก่แล้ว!”
“ยัยคนนี้นี่! ฉันแก่ตรงไหน ฉันเพิ่งสามสิบสาม!” ชายผู้หล่อเหลาในวัยสามสิบสามปี เถียงแม่ตัวแสบตาแทบถลน สามสิบสามนี่กำลังดี ไม่แก่สักนิด
“แต่นับเพิ่งยี่สิบสาม นับเพิ่งเรียนจบไม่กี่ปีเอง อาจะมาแต่งกับนับได้ยังไง!”
“แต่งได้ แค่จดทะเบียนกันจะไปยากอะไร!”
“หมายความว่าไง จะแต่งแค่ในกระดาษเหรอ”
“ใช่!”
“ได้ไง! อาจะไม่นอนกับนับเหรอ!?”
คำถามของนับดาวทำเอาทุกคนอึ้งทึ่งจนถึงกระอักกระอ่วนใจ โดยเฉพาะคนที่ถูกถาม และพอถูกถามถูกจุด น่านฟ้าก็ไปไม่เป็น ยัยเด็กนี่น่าตีนัก
“แน่นอน! ก็เธอบอกเธอยังเด็กนี่ อีกอย่าง ฉันคงทำอะไรเธอไม่ลง ปากร้ายขนาดนี้”
“โอ๊ย!! ถ้าแต่งงานแล้วต้องแห้งเหี่ยวเฉาตายแล้วนับจะแต่งทำไม ไปบวชชีไม่ดีกว่าเหรอ”
“ดี! ดีสิ! ไปเลย ไปบวชชีแล้วยกสมบัติให้ฉันซะ!”
“ฝันไปเถอะ! แล้วทำไมนับต้องแต่งกับอา นับแต่งกับใครก็ได้ อาอย่ามาบังคับ”
“ก็ลองดูสิ ลองดูว่าเธอจะแต่งกับใครได้ เรื่องสนุกนี่ฉันถนัด ฉันจะทำทุกทางจนไม่มีผู้ชายหน้าไหนกล้ามาแต่งกับเธอ ไม่เชื่อก็คอยดู!”
“อาน่าน!?”
Guest
