"วันวาน... พี่ขอคุยกับหนูหน่อยได้ไหม"
"คุยอะไรคะ สำคัญหรือเปล่าพอดีหนูจะรีบไปเรียนค่ะ"
"คือพี่อยากขอโทษเรื่อง... เอ่อ คือพี่ เฮ้ออ"
"ถ้าพี่จะขอโทษเรื่องที่พี่เข้ามาหลอกหนู ทำหนูเสียใจจนเป็นบ้าเป็นหลังไม่ต้องก็ได้ค่ะ หนูเกลียดพี่ไปแล้วตอนนี้หนูมองพี่ไม่เหมือนเดิมเหมือนที่พี่เคยพูดประโยคนั้นกับหนูนั่นแหละค่ะ"
"หนู..."
"ขอตัวก่อนนะคะ"
กว่าจะได้รักใครสักคนมันไม่ใช่เรื่องง่ายแต่เมื่อเธอเปิดใจกลับกลายเป็นว่าต้องมานอนเสียใจอยู่คนเดียว เขาเห็นเธอเป็นแค่ของเล่น หลอกให้เธอรักแล้วก็ทิ้งเธอไว้กลางทาง
ความเจ็บปวดที่เธอได้รับมันสาหัสเกินกว่าจะให้อภัยเขาคือคนที่เธอรักมากและเขาก็คือคนที่เธอเกลียด ความรู้สึกทั้งรักทั้งเกลียดมันเป็นแบบนี้นี่เอง
แนะนำตัวละคร
เดฟ รุ่นพี่วิศวะปี 4 นอกจากเป็นนักศึกษาที่เสน่ห์แรงเจ้าชู้เขายังเป็นเจ้าของร้านตัดผมชายที่เหล่านักศึกษา นักเรียน วัยรุ่น วัยทำงานชอบมาใช้บริการ
วันวาน นักศึกษาปี 1 คณะบริหารเธอเป็นลูกสาวคนเดียว ครอบครัวไม่ได้เป็นเซฟโซนให้เธอนัก ตั้งแต่เลิกกับแฟนเก่าไปเธอก็เลือกที่จะปิดใจแต่ก็มาเจอกับเพื่อนในเกมคนหนึ่งที่ทำให้เธอรู้สึกดีด้วยแปลกๆ
ความสัมพันธ์ที่มันเริ่มจาก เกม ใช่ค่ะเรื่องนี้มันเริ่มต้นจากเกมนี่แหละเริ่มจากคุย เริ่มจากความห่วงใยจนถึงวันที่วันวานรู้ความจริงบางอย่าง เธอต้องเจอกับความเศร้าเสียใจแต่จมอยู่กับความทุกข์กว่าเธอจะเข้มแข็งได้ต้องใช้เวลาอยู่นาน จนวันที่เดฟเริ่มรู้สึกผิดเขาโหยหาเธอจนต้องแบกหน้ากลับมาหาแต่เธอกลับเกลียดขี้หน้าเขาจนไม่อยากมอง
เรื่องนี้พระเอกร้ายลึก ชั่วมากแต่โบ้นะคะ จะบอกว่ายังไงดีเรื่องนี้ไรท์ใส่ชีวิตจริงของตัวเองไปเกือบ 50% เป็นช่วงที่ไรท์มีความสุขที่สุดจนถึงวันที่ดิ่งมาก ๆ อยากจะลืม ๆ อยากทำใจแต่ก็ยากค่ะรักมากแค่ไหนก็ทำได้แค่ให้กำลังใจตัวเอง
ฝากเอ็นดูลูกสาวกับลูกชายด้วยนะคะบักเดฟมันชั่วด่าได้แต่อย่าแรงค่ะ
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายที่ผู้เขียนแต่งออกมาจากจินตนาการไม่ได้มีเจตนาพาดพิงบุคคลที่ถูกกล่าวอ้างในเชิงลบแต่อย่างใด เนื้อเรื่องอาจจะคำพูดรุนแรงเรื่องเพศที่มีการบรรยายอย่างชัดเจน ไม่เหมาะสำหรับบุคคลที่มีอายุต่ำกว่า18ปี
ห้ามนำนิยายเรื่องนี้ไปดัดแปลงหรือก็อบเนื้อเรื่องส่วนใดส่วนหนึ่งไปใช้ทำซ้ำ นำไปเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาต
ขอสงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537
Guest
