2347 คนโคลนิ่งคน

วันอวสานและเงาแห่งการโคลนนิ่ง

โลกปี 2347 ใกล้ถึงวันอวสานแล้ว นักวิทยาศาสตร์กลุ่มหนึ่งค้นพบวิธีการโคลนนิ่งมนุษย์ แต่ไม่ใช่การโคลนนิ่งเพื่อรักษาโรคหรือฟื้นฟูประชากร พวกเขาโคลนนิ่งตัวเอง ด้วยความหวังว่าจะสร้างมนุษย์รุ่นใหม่ที่มีความสามารถเหนือกว่า มีแต่ยีนที่ดีที่สุด แข็งแรงที่สุด ฉลาดที่สุด และปราศจากโรคภัยไข้เจ็บ

ผลที่ตามมาคือหายนะ การโคลนนิ่งทำให้มนุษย์สูญเสียความสามารถในการสืบพันธุ์ตามธรรมชาติ โลกเต็มไปด้วยมนุษย์หน้าตาเหมือนกัน เหมือนแม่พิมพ์เดียวกัน แยกไม่ออกว่าใครเป็นใคร ความสับสนวุ่นวายเกิดขึ้น ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลพังทลายลง ความรัก ความผูกพัน ความเป็นปัจเจก ทุกอย่างจางหายไป เหลือเพียงแต่เงาของการโคลนนิ่งที่ทับซ้อนกัน

ความวุ่นวายนำไปสู่ความขัดแย้ง การทะเลาะวิวาท และสงครามกลางเมือง มนุษย์โคลนที่เหมือนกัน แต่มีนิสัยแตกต่างกันเล็กน้อย ต่อสู้แย่งชิงทรัพยากร แย่งชิงอำนาจ แย่งชิงความเป็นหนึ่ง จนโลกกลายเป็นสนามรบที่ไม่มีผู้ชนะ

ในที่สุด มนุษย์ก็ตระหนักได้ว่า โลกใบนี้ไม่สามารถรองรับพวกเขาได้อีกต่อไป พวกเขาต้องหนีไป หนีไปยังดาวเคราะห์ดวงอื่น เพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ แต่การเดินทางไปยังอวกาศก็ไม่ใช่เรื่องง่าย ทรัพยากรที่เหลือน้อยนิด ถูกใช้ไปกับการสร้างยานอวกาศ การเลือกผู้ที่จะได้เดินทางไปยังดาวดวงใหม่ เป็นการต่อสู้ที่ดุเดือด และโหดร้าย

ขณะที่มนุษย์กำลังดิ้นรนเพื่อความอยู่รอด สิ่งมีชีวิตต่างดาว ที่มีเทคโนโลยีเหนือกว่า ได้มาเยือนโลก พวกเขาเฝ้าดูมนุษย์ เฝ้าดูความวุ่นวาย และความอ่อนแอ ก่อนที่จะลงมาปกครองโลก โดยไม่ต้องใช้กำลังมากมาย เพราะมนุษย์ที่เหลืออยู่ อ่อนแอ สับสน และไร้ความสามัคคี

โลกที่เคยเป็นบ้านของมนุษย์ กลายเป็นอาณานิคมของมนุษย์ต่างดาว เงาแห่งการโคลนนิ่ง ได้นำไปสู่วันอวสาน และการสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่าง เหลือไว้เพียงแต่ความทรงจำ และบทเรียนที่น่าเศร้า เกี่ยวกับความทะเยอทะยาน และความผิดพลาดของมนุษย์