“จะยอมให้กูเอา หรือให้กูแท้งลูกมึง”
อัคคีย์ ก็เหมือนผู้คุม ส่วน ลูกพีช ก็คือนักโทษ และห้องปูนสี่เหลี่ยมกับความรักคืออาญากักขังไว้ไม่ให้ไปไหน ไม่ต่างอะไรกับชีวิตหลังกำแพง
“เราไม่รู้ว่าลูกในท้องเป็นลูกของคีย์หรือเปล่า หรือลูกของพี่เฉิน”
“ลูกไม่มีพ่อ เพราะแม่มันสำส่อน เอาไม่เลือก”
อัคคีย์ เคหะบัณฑิต
“ลูกมึงคงเกิดมาไม่ครบ 32 ประการเพราะโดนกูเอาทุกวัน แต่ก็ดี เพราะแค่กูไม่ให้มึงแท้งออกก็บุญแค่ไหนแล้ว”
ลูกพีช เหมรัตน์ รัตนวรนันท์
“จะไม่เสียใจใช่มั้ย ถ้าเขาคือลูกของคีย์”
Wraning
นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหารุนแรง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน อ่านเพื่อความบันเทิง อย่าถือสาการกระทำของตัวละคร หากอิน สามารถด่าได้เต็มที่ สนับสนุนค่ะ
กดเพิ่มเข้าชั้น กดไลก์ คอมเม้นต์ พูดคุยเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะคะ