"รักไร้กรอบของนางซาลาเปา"
ในยุคราชวงศ์ถังที่เมืองหลวงล้วนเต็มไปด้วยความหรูหราและยิ่งใหญ่ มีหญิงสาวคนหนึ่งชื่อ "หลิวเยียน" ผู้ใช้ชีวิตอย่างยากจนในตลาดกลางเมือง หลิวเยียนเปิดร้านซาลาเปาเล็ก ๆ ที่มุมถนนเสน่ห์จางๆ ภายใต้แสงตะเกียงน้อยๆ ที่ให้ความอบอุ่นท่ามกลางความหนาวเย็นของฤดูหนาว
ร้านของหลิวเยียนไม่เคยมีลูกค้าประจำ แม้ว่ารสชาติซาลาเปาของนางจะอร่อยจนคนที่ได้ลิ้มลองต้องกลับมาซื้อใหม่อยู่เสมอ แต่ทว่าชีวิตของหลิวเยียนกลับยังคงลำบากยิ่งกว่าเก่าเมื่อวันหนึ่ง ท่านอ๋อง "หลี่ชิง" ผ่านมาที่ตลาดและได้ทานซาลาเปาจากร้านของนาง
หลี่ชิงเป็นท่านอ๋องผู้มีความสูงส่งและมีชื่อเสียงที่เลื่องลือ ถึงแม้ลึกๆแล้วเขาจะอ่อนโยนและใจดี แต่เมื่อถูกล้อมรอบไปด้วยกฎเกณฑ์และความคาดหวังจากผู้คนในสังคมของตนเอง ท่านอ๋องจึงดูเหมือนเป็นคนเงียบขรึมไม่เคยแสดงอารมณ์ใดๆ หรือทำอะไรที่อาจจะทำให้เกิดความไม่สงบในวงการการเมือง แต่เมื่อเขาได้ลิ้มรสซาลาเปาที่หลิวเยียนทำ อารมณ์และความรู้สึกบางอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อนก็เกิดขึ้นในใจของเขา
"อร่อยมาก เจ้าของร้านเป็นใคร?" หลี่ชิงถามผู้ที่ยืนอยู่ข้างๆ
"เป็นหญิงสาวยากจน ไม่มีฐานะสูงส่งใดๆ" ผู้คนนั้นตอบด้วยความสงสาร
หลี่ชิงเริ่มรู้สึกถึงความสงบและความอบอุ่นในใจเมื่อได้พบกับหลิวเยียน ทั้งคู่ได้พูดคุยกัน แม้ว่านางจะต่ำต้อยและยากจน แต่ความบริสุทธิ์และความซื่อสัตย์ของนางกลับดึงดูดใจเขา