"พี่คณิน พี่เป็นอะไรมากไหม ทำไมต้องทำแบบนี้ หนูชอบพี่ ตอนไหน " ญาดาหันหน้ามาต่อว่าเขาด้วยสีหน้าโกรธ เธออายนะ
" เธอไง " เขาชี้ไปที่ญาดา
"หนูพูดตอนไหน"เธอยังคงย้ำถามเขา
" เมื่อกี้ หนูชอบพี่....ตอนไหน ก็ตอนนี้ไง"
พี่คณินยื่นหน้ามาแล้วหอมไปที่หน้าผากของเธอ ดวงตาใสกลมโตขึ้นมาทันที เธอรีบเอามือจับหน้าผาก
"พี่คณิน !!" เสียงหวานร้องขึ้นมา
"ชัดเจนหรือยัง" คณินหันหน้าไปมองญาดาที่แก้มแดงยิ่งกว่าครั้งไหนๆ ด้วยความที่ญาดาเป็นคนขาวอมชมพู เวลาเขินก็จะเห็นชัดเจนไปจนถึงใบหู
เขาเริ่มขับรถออกไปมหาลัยเพราะกลัวว่าคนตัวเล็กจะไปสายแล้วโดนรุ่นพี่ทำโทษ
"มะ..ไม่" เสียงสั่นของเธอ คณินยื่นมือที่ว่างหนึ่งข้างไปกุมมือเธอไว้
"พี่ชอบเธอ ชัดเจนหรือยัง" เขาหันไปมองหน้าเธอสักครู่แล้วกลับมามองที่ถนนต่อ
ตึกๆๆ
เสียงหัวใจของญาดาเต้นแรงจนแทบจะทะลุออกมาจากอก
นี่คงเป็นครั้งแรกที่มีคนมาบอกชอบเธออย่างนี้งั้นหรือ ก็ไม่นะ หลายครั้งที่มีลูกค้ามาจีบเธอกลับรู้สึกไม่ชอบใจ
"แต่หนูไม่ชอบพี่ " เธอพูดออกไป แม้จะพยายามดึงมือพี่คณินออกแต่ก็ไม่เป็นผลเขาจับมือเธอแน่นมาก