สงครามระหว่าง จอร์เจียและเปอร์เซีย ยืดเยื้อมานานหลายปี เลือดผู้บริสุทธิ์หลั่งรินทั่วผืนแผ่นดิน จนกระทั่งเจ้าเมืองจอร์เจียถูกบีบให้หาทางออก—ส่งบุตรสาวเป็นเชลยศึกเพื่อไกล่เกลี่ย เลย์ลาไม่เคยรู้เรื่องราวของสงครามมาก่อน เธอเติบโตมากับชนบทอันเงียบสงบ ห่างไกลจากความขัดแย้ง แต่ค่ำคืนหนึ่ง ศาสน์จากพระราชาก็เปลี่ยนชีวิตเธอไปตลอดกาล
"เจ้าต้องส่งไลลาไปเป็นเชลยของเปอร์เซีย"
เสียงของทูตหลวงดังก้องในห้องอาหาร มารดาของเลย์ลาหน้าซีดเผือด ส่วนน้องสาววัยสิบสามปีตัวสั่นงันงกด้วยความหวาดกลัว เลย์ลาไม่อาจทนได้ เธอรู้ว่าการเป็นเชลยศึกของเด็กหญิงตัวน้อยนั้นไม่ต่างอะไรจากการส่งไปสู่ขุมนรก ดังนั้นเธอจึงเอ่ยออกไปด้วยเสียงที่มั่นคง
"ข้า...ข้าจะไปแทนน้องเอง"
เพียงคำพูดเดียว ชีวิตของเธอก็ถูกกำหนด เลย์ลาถูกส่งตัวไปยังเมืองศัตรู—เปอร์เซีย—และถูกขังอยู่ในจวนของ เจ้าชายคาเมรอน
คาเมรอนคือแม่ทัพผู้ชนะศึก บุรุษผู้เย็นชาและไร้ความปรานี เขาคือศัตรูของเธอ
แต่เหนือสิ่งอื่นใด...
เขาคือคนที่มีสิทธิ์ในตัวเธอ
"เจ้าคิดว่าตัวเองเป็นใครถึงมาออกคำสั่งที่นี่?"
เสียงทุ้มเย็นชากดต่ำ ขณะที่เขาจ้องเธอราวกับหมาป่าที่จับเหยื่อได้
เลย์ลากัดริมฝีปากแน่น ดวงตากลมโตเต็มไปด้วยความโกรธแค้น
"ข้าคือเชลยศึกของท่าน...แต่ข้าไม่ใช่สิ่งของ!"
คาเมรอนหัวเราะเบา ๆ ในลำคอ ก่อนโน้มตัวเข้าใกล้จนเธอได้กลิ่นอายอันตรายจากตัวเขา
"เจ้าจะเป็นอะไรก็ได้...แต่สุดท้าย เจ้าคือของข้า"
แม้จะหวาดกลัวและสับสน แต่หัวใจของเลย์ลากลับเต้นผิดจังหวะทุกครั้งที่สบตาเขา ความเย็นชาของคาเมรอนเหมือนดาบสองคม บางครั้งมันเชือดเฉือนเธอจนเจ็บปวด แต่บางครั้งมันกลับปกป้องเธอจากสิ่งที่โหดร้ายกว่านั้น
ในเมืองศัตรูแห่งนี้...เธอเป็นเพียงเชลย
แต่เหตุใดหัวใจของเธอถึงต้องสั่นไหวเมื่ออยู่ต่อหน้าเขา?
และคาเมรอน...ชายผู้ไม่เคยเชื่อในความรัก กลับเริ่มหวั่นไหวเพราะผู้หญิงที่เขาควรจะเกลียดที่สุด