ราคีหวาม

“งายยย…คนเก่ง”  

ท่าทางกวนประสาทของคนที่ทอดสายตาวาวโรจน์มาทำให้เธอรีบวิ่งไปที่ครัว โดยมีร่างใหญ่เดินผิวปากตามมาอย่างช้าๆ ก่อนที่เขาจะรวบตัวเธอไว้ได้พิมลมาศก็คว้ามีดมาชูไปข้างหน้า พร้อมขู่ฟ่อ    

“ถอยออกไปนะ! ไม่งั้นฉันแทงคุณแน่”  

“หึ! เก่งฉิบหายเลยเมียฉัน”

เจ้าของร่างทรงพลังเอ่ยเย้าเสียงกลั้วหัวเราะ พร้อมกับย่างสามขุมเข้าหา ร่างแน่งน้อยถอยกรูดไปด้านหลัง ขณะที่มือยังถือมีดอยู่ในสภาพสั่นๆ ท่าทางลนลานทำให้มุมปากหยักยกยิ้มอย่างชอบใจ     

“ฉันไม่ใช่เมียคุณ”

คนถูกไล่ต้อนเถียงกลับปากคอสั่น

“งั้นคงต้อง ‘เอากัน’ เพื่อเป็นการยืนยันแล้วล่ะ”

ขาดคำพ่อเลี้ยงหนุ่มก็ก้าวพรวดมาคว้าข้อมือน้อยที่กำมีดอยู่ แล้วออกแรงบีบจนเธอทำหน้าเหยเก ร้องลั่น สุดท้ายก็ต้องจำใจปล่อยมีดให้หลุดจากมือเพราะทนเจ็บไม่ไหว เขานึกสงสารที่เห็นแม่ตัวดีน้ำตาซึม แต่ก็ไม่อยากจะปวดหัวมากไปกว่านั้น    

“หน้าตัวเมีย! รังแกผู้หญิง!”

“ว่าไงนะ”

คนถูกหยามเค้นเสียงขุ่นคลั่ก ขณะจ้องหน้างามตาขวาง    

“ไอ้หน้าตัวเมีย!”

“ขืนด่าอีกแค่คำเดียว ผมเอาคุณตรงนี้แน่”  

“ดีแต่รังแกคนไม่มีทางสู้”

พิมลมาศสติหลุดจนยั้งปากไม่ทัน กว่าสมองจะประมวลผลว่าถ้อยคำที่อีกฝ่ายพ่นออกมาคือคำขู่อันแสนน่าประหวั่นพรั่นพรึงก็สายไปเสียแล้ว      

“ปากดีนัก! จะเอาให้ร้องครางเหมือนลูกหมา”   

ทศวรรษคำรามลอดไรฟัน ก่อนจะกระชากร่างบางปลิวมาปะทะแผงอกกว้าง ท่ามกลางเสียงกรีดร้องด่าทอสารพัด “คนทราม! สารเลว…อื้อ”    

E-BOOK…ราคีหวาม เป็นอีบุ๊คเรื่องสั้น ต่อจาก...บทจะ(ไม่)รัก 

วางขายที่ Meb วันเสาร์ที่ 26 มกราคมนี้ เวลา 0.00 น. (หลังเที่ยงคืนวันศุกร์) 

นิยายในชุดเดียวกันมีดังนี้จ้า 

1) หลงฝัน 

2) จบมิรู้ลืม 

3) สียสภาพร้าย 

4) เมียพร้อมหย่า 

5) บทจะ(ไม่)รัก 

6) ราคีหวาม 

ปล.สามารถอ่านแยกกันได้โดยไม่งง แต่ถ้าอ่านต่อเนื่องก็จะฟินมากกว่าจ้า ^^