“ขอร้อง ปล่อยผมไปเถอะครับ” เสียงอ้อนวอนปนสะอื้นไม่มีผลกับคนไร้หัวใจตรงหน้า ร่างแกร่งดึงขาเรียวที่หนีบเข้าหากันให้กว้าง
“ปล่อยไปงั้นเหรอ แล้วเงินที่ฉันเสียไปใครจะรับผิดชอบ”
“ให้เวลาผมหน่อย ผมจะหาเงินมาคืนทุกบาททุกสตางค์ แต่อย่าทำกับผมแบบนี้” ความกลัวทำให้ลินอ่อนลงพยายามอ้อนวอน ต่อรองคนที่ลวนลามต่ำลงไปเรื่อยๆ เสื้อที่ขาดลุ่ยถูกดึงให้ลงไปกองอยู่ที่เอว
“สามล้าน เธอมีปัญญาหามาใช้คืนหรือเปล่า ฉันให้เวลาเธอห้านาที”
“อะไรนะ..ห้านาที!! ส- สามล้าน คุณมันบ้าไปแล้ว ผมจะไปหาเงินจากไหน ในเวลารวดเร็วขนาดนั้น”
.
.
“เธอคิดว่าอยู่ในโลกนิยายที่จบสวยรึไงอย่าคิดว่ามันจะง่ายขนาดนั้น นครินทร์”
“ถ้าอย่างนั้น… ก็ฆ่าผมเลยสิ ผมก็ไม่อยากอยู่กับผู้ชายอย่างคุณเหมือนกัน”
“หึ… ถ้าตายไปแล้วเธอจะรู้ได้ยังไงว่าโลกของความจริงมันจะจบลงยังไง..เด็กน้อย”
__________
⚠️⚠️⚠️ Trigger Warning ⚠️⚠️⚠️
คำเตือน นิยายเรื่องนี้มีพฤติกรรมของตัวละครที่ไม่เหมาะสม /ความรุนแรง /การทำร้ายร่างกาย/กักขัง หน่วงเหนี่ยว /มีการใช้อาวุธ/การใช้กำลังบังคับขืนใจ/ ใช้คำไม่สุภาพ-หยาบคาย/ บรรยายความสัมพันธ์ทางเพศชัดเจน/ พยายามฆ่าตัวตาย /การใช้คำพูดดูถูกเหยียดหยาม/
ตัวละครมีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมและไม่ควรลอกเลียนแบบอย่างยิ่ง ไรท์ไม่สนับสนุนหรือเห็นชอบกับการกระทำของตัวละคร ผู้อ่านควรมีอายุ 18 ปีขึ้นไปแล้ว
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน เนื้อเรื่องทั้งหมดเป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ชื่อ เหตุการณ์ สถานที่ทั้งหมดไม่มีอยู่จริง
ถ้าหากไม่ใช่แนว หรือจิตใจอ่อนไหว ไม่ชอบเนื้อเรื่องแบบนี้ แนะนำว่าอย่ากดเข้ามาอ่าน ไม่ทิ้งคอมเม้นต์บั่นทอนจิตกันนะคะ กดออกเงียบๆ ได้เลย
หากใช่แนวที่คุณชอบ ขอฝากกดหัวใจและกดเข้าชั้นเพื่อเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ
Guest
