Engineerin Kingdo เส้นบาง ๆ ระหว่างเพื่อน
เตมินทร์ x เตยหอม
“แม่ง เมาแล้วทั้งดื้อทั้งเอาแต่ใจ” อยากจะเขกกะโหลกให้สักที
“แล้วเอามึงได้ไหม”
“…” มือที่เอื้อมไปหยิบแก้วน้ำพลันชะงัก มองเข้าไปในดวง ตาคู่สวยที่ฉ่ำปรือด้วยฤทธิ์แอลกอลฮอล์กำลังฉายแววบางอย่าง แต่เขากลับอ่านมันไม่ออก
“เอากันไหม” เตยหอมถามย้ำอีกครั้ง
“มึงพูดอะไรรู้ตัวไหมวะ”
ใบหน้าสวยพยักขึ้นลงหนึ่งทีเป็นคำตอบ ทำไมจะไม่รู้ล่ะในเมื่อนี่คือความต้องการส่วนลึกของเธอ หากมีสติครบถ้วนคงไม่กล้าเอ่ยอะไรแบบนี้ออกมาแน่ ๆ แต่ตอนนี้เธอเมา คิดว่าเขาคงไม่ถือสาหากเราจะมีอะไรกัน แต่…จะยอมไหม
“เมามากก็ไปนอน” ไม่ยอมสินะ เขาไม่ยอมมีอะไรกับเธอ
“ม่ายอยากนอน อยากโดนเอา” อยู่ ๆ เตยหอมก็ย้ายตัว เองไปนั่งบนตักเขา
“ไอ้หอม!” เตมินทร์ดุทั้งหน้าตาและน้ำเสียง ตอนอยู่บนรถก็ทีหนึ่งแล้ว นี่แม่งจะทำให้เขาอดใจไม่ไหวหรืออย่างไรกัน
“มันไม่ใช่เรื่องล้อเล่น ลงไป”
Guest
