Beside my bed : คนข้างเตียง
ความสัมพันธ์ที่ได้ประโยชน์ร่วมกัน คือนิยามความสัมพันธ์ระหว่างเธอและเขา
สามเดือนคือระยะเวลาที่คิรากรกำหนดให้ปาณิสราเป็นคนข้างเตียง
ถึงกระนั้นระยะเวลาที่ว่าไว้ อยู่ๆ ก็กลายมาเป็นสามปีโดยไม่มีใครคาดคิด
แต่ไม่ว่าจะนานเพียงไร ตลอดกาลก็ไม่มีอยู่จริง...
สุดท้ายคนสองคนก็ต้องแยกจากกัน
ในวันที่ฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดไร้ประโยชน์
+++
โอ้โห ปรบมือให้กับคำโปรยหน่อยค่ะ
เหมือนจะดีแต่มั่วๆ ซั่วๆ อยู่นะ ฮา...
ไม่ดราม่าหรอก อย่าไปเชื่อ แค่อยากโปรยแปะไว้ให้เก๋ๆ อะ
เดี๋ยวก็รู้ว่าใครจะลงไปนอนข้างเตียง
ก๊ากกกก
ไปๆ ไปอ่านตัวอย่าง
“คุณครามไม่กลับบ้านหลายวัน งานยุ่งมากเลยเหรอคะ”
คิรากรเลิกคิ้วข้างหนึ่ง เขาเอี้ยวกายหันไปประสานสายตากับคนตัวเล็กแล้วเผยรอยยิ้มที่ไร้ซึ่งความยินดี “ฉันให้เธออยู่บ้าน ไม่ต้องทนเห็นหน้าคนใจร้ายที่เธอเกลียด...ไม่ชอบหรือไง?”
หญิงสาวสะอึกไปชั่วครู่ ภาพเหตุการณ์เมื่อไม่กี่วันก่อนผ่านเข้ามาในความคิด “ป่านขอโทษที่ทำคุณเจ็บ” มือเรียวยกขึ้นประนมไหว้ เพราะอย่างไรเสียอีกฝ่ายก็อายุมากกว่าเธอ “ป่านไม่ได้ตั้งใจตบจริงๆ”
“ช่างเถอะ อย่าให้มีครั้งที่สอง...” ริมฝีปากหยักพึมพำเสียงเบา ไม่นานก็เอ่ยถามด้วยโทนเสียงดังขึ้น “...อย่าบอกนะว่าธุระของเธอมีแค่นี้?”
“เปล่าค่ะ” ใบหน้าหวานส่ายไปมา “ที่ป่านอยากพูดก็คือ...” มือนุ่มนิ่มบีบกระชับเข้าหากัน จากนั้นก็กลั้นใจเอ่ยจุดประสงค์ของตนออกไปรวดเดียว “ป่านรบกวนคุณครามมานานแล้ว ป่านอยากขอย้ายกลับไปอยู่บ้านค่ะ”
ความเงียบงันบังเกิดทันทีที่เธอเอ่ยจบ ทั่วทั้งห้องมีเพียงเสียงลมจากเครื่องปรับอากาศที่ตกกระทบผิวกายของคนทั้งคู่ ก่อนที่สุดท้ายแล้วคนอายุมากกว่าจะเป็นฝ่ายเปิดปากทำลายความเงียบ
“ได้สิ” ไม่เพียงแค่เอ่ยอนุญาต คิรากรยังพยักหน้าตอบรับด้วยท่าทางเต็มอกเต็มใจ “เธออยากไปเมื่อไหร่ล่ะ สักวันศุกร์แล้วกัน เดี๋ยวฉันจะให้คนไปส่ง”
นี่หรือคนที่เธอรักและผูกพัน เขาตอบรับการจากไปของเธอง่ายๆ อย่างไร้เยื่อใย มิหนำซ้ำยังเสนอวันย้ายออกให้เสร็จสรรพ
ปาณิสราฟังแล้วก็ทำได้แค่กล้ำกลืนความเสียใจลงในอก เอ่ยตอบเขาเสียงพร่า...
“วันศุกร์ก็ได้ค่ะ ป่านจะได้มีเวลาเก็บของด้วย”
Beside my bed : คนข้างเตียง
ลงให้อ่านรายตอนฟรี 60% ของเนื้อหาทั้งหมด
+ ก ล า ง กั น ย า +
ฝากกดหัวใจ เก็บเข้าชั้นหน่อยนะคะ
ทิ้งคอมเมนต์เป็นกำลังใจให้ไรท์หน่อยนะคะ
Guest
