“นี่ฉันอยู่ที่ไหนเนี่ย ทำไมมันมืดจัง โอ๊ะ! อะไรเนี่ย ปวดหัวจัง”
“นี่ฉันอยู่ที่ไหนเนี่ย ทำไมมันมืดจัง โอ๊ะ! อะไรเนี่ย ปวดหัวจัง”
“ที่นี่ ที่ที่เจ้ากำลังยืนอยู่นี้ เป็นเส้นแบ่งระหว่างโลกทั้งสองใบ จักรวาลแบ่งออกเป็นสองซีก ซึ่งในจักรวาลของเจ้ามีดาวโลก จักรวาลนี้ก็มีดาวโลกเช่นกัน ซึ่งปกติแล้วมนุษย์ทั้งสองจักรวาลไม่สามารถข้ามมาหากันได้ ข้าแปลกใจยิ่งนักที่เจ้าเป็นเพียงมนุษย์ที่แสนธรรมดา แล้วเหตุใดเจ้าจึงมาอยู่ที่แห่งนี้ได้”
“หนูไม่รู้ว่าหนูมาที่นี่ได้ยังไง แต่หนูจำได้ว่าหนูทำขนมอยู่ในบ้านสวน แล้วคุณแม่ใช้ในหนูไปเก็บใบเตยหลังบ้าน แต่ในระหว่างเก็บหนูเจองู งูตัวนั้นเลื้อยมาฉกหนู จากนั้นเรื่องราวทุกอย่างก็ดับลง หนูไม่รู้สึกตัวอีกเลย รู้ตัวอีกทีหนูก็มาอยู่ที่นี่แล้ว”
“ที่นี่ไม่ใช่โลกที่เจ้าเคยอยู่ ไม่เคยมีมนุษย์ธรรมดาผู้ใดมาเหยียบที่นี่ มีเพียงเทพที่สามารถมาที่แห่งนี้ได้ ที่แห่งนี้เป็นประตูแห่งโลกคู่ขนาน ข้าต้องตรวจสอบหน่อยสักแล้วว่าเหตุใดเจ้าจึงมาอยู่ ณ ที่แห่งนี้ได้”
“ภารกิจของเจ้าคือการทำให้หัศดินคนรักของรสาในอีกโลกกลับมารักในตัวรสาให้ได้”
“หัศดินคือใครคะ”
“หัศดิน คือนามผู้เป็นสามีของรสาในโลกใบนี้”
“เป็นสามีภรรยากันแล้วเขาสองคนไม่รักกันเหรอ”
“เคยรัก แต่มีเหตุผลบางอย่างที่ทำให้ทั้งคู่ขาดกัน ข้าไม่สามารถรู้รายละเอียดได้มากเท่าที่เจ้าต้องการ เจ้าต้องไปอยู่ที่แห่งนั้นแล้วเรียนรู้ด้วยตนเอง”