ข้าทะลุมิติมาเป็นนางร้ายที่ตั้งท้องลูกของพระเอกด้วยการวางยากำหนัด!
ชะตาเดิมข้าจะต้องตายด้วยน้ำมือของเขา
ข้าจึงกลับตัวกลับใจไม่สนใจเขาอีก
ทว่าพระเอกกลับตามคลั่งรักนางร้าย
อีกทั้งยังทวงสิทธิ์ลูกในท้อง!
ปั้ง!
“ช่างก๋ากั่นนัก!”
โหวหนุ่มชกกำปั้นลงกับผนังโรงตีเหล็กอย่างแรง เส้นเลือดที่ข้างขมับแทบปูดโปนออกมา
‘นี่นางจะบอกว่าค่ำคืนที่ผ่านมาลีลากามของข้าห่วยแตก! แท่งหยกของข้าเล็กจนนางไม่รู้สึกรู้สาดั่งนอนอ้าขาให้ลมพัดผ่านนะหรือ!’
ใบหน้าของโหวหนุ่มเจือไปด้วยความสับสนและงุนงง เมื่อจู่ๆ เขาก็ถูกประกาศตัดความสัมพันธ์จากสตรีที่ตามเทียวไล้เทียวขื่อเขามากว่าห้าปี
ดั่งจะบอกว่าพอนางได้ลองชิมร่างกายของเขาแล้วจึงรีบคายออกดั่งถุยทิ้ง เพราะเขาไม่อร่อย?
ข้าไม่อร่อยงั้นหรือ!
แต่เมื่อคืนเป็นนางมิใช่หรือที่ร้องครางเสียงกระเส่า หรือทั้งหมดมันเป็นแค่การแสดง
นางได้ข้าแล้วหมายจะทิ้งข้างั้นหรือ!
ข้าต่างหากที่ต้องเป็นฝ่ายผลักไสนาง เหตุใดมันจึงกลับตาลปัตรเช่นนี้เล่า!
“เหอะ! มันจะมากไปแล้วนะอวี้อ้ายฉิง!”
‘แท่งหยกของข้าหาใช่เล็กจ้อย มันมีขนาดใหญ่ยาวกว่ามาตรฐานของบุรุษทั่วไปเสียด้วยซ้ำ อีกทั้งยังมีสีชมพูผุดผ่อง
ตรงไหนกันที่ทำให้อวี้อ้ายฉิงรู้สึกราวกับอ้าขาให้ลมพัดผ่าน’