หยวนหลงซัน (omegaverse)

เมื่อนายเอกพลาดท้องโดยที่ไม่รู้ว่าพ่อของลูกเป็นใคร หลังจากที่ลูกโต และถามถึงเรื่องนี้ 

“แม่จ๋า หนูเช็ดใบตองเสร็จแย้ว เก่งไหม”

“เก่งมากครับอี้เป่ย ไปพักได้เลยนะ ที่เหลือเดี๋ยวแม่ทำเอง”

“ได้ครับ แต่แม่จ๋า หนูมีเยื่องจะถามได้นึเปล่า”

“ได้สิครับ หนูจะถามอะไรเหรอ”

“วันนี้หนูไปที่โยงเยียน ได้เพื่อนด้วยแหยะ หนูเห็นเพื่อนมีแดดดี๊กับหม่ามี้มารับ ทำไมหนูไม่มีเหย๋อครับ ทำไมหนูมีแต่แม่จ๋าอ่ะ” เด็กน้อยเอ่ยถามด้วยความใสซื่อ เพราะเขาไม่รู้ว่า แดดดี๊กับหม่ามี้ก็คือพ่อกับแม่นั่นเอง

“หม่ามี้ก็คือแม่ครับ เราเรียกแม่ก็ได้ เรียกหม่ามี้ก็ได้ เหมือนกัน”

“เอ๋? จริงหย๋อครับ แย้วแดดดี๊ล่ะครับ คืออะไย”

“แดดดี๊แปลว่าพ่อครับ”

“แล้วพ่อคืออาไยครับ ทำไมหนูไม่มี”

คำถามนี้ของลูก หวังเจียซันรู้สึกจุกในอกยังไงก็ไม่รู้ เขาจะตอบลูกได้ยังไง ในเมื่อเขาเองก็ยังไม่รู้เลยว่าพ่อของลูกชายตัวน้อยของเขาอย่างอี้เป่ยเป็นใคร

.

.

.

และเมื่อพระเอกเจอลูกแต่ดันคิดว่าเจอน้องชาย และพ่อน่าจะแอบมีเมียน้อยพร้อมทั้งซุกลูกไว้ ก็โวยกับพ่อตัวเองใหญ่่เลย

“เอาล่ะ กูว่ามึงกำลังหาเรื่องกูแล้วไอ้ลูกเวร!! มึงรู้อะไรไหนพูดมา กูก็อยากจะรู้เหมือนกัน ที่มึงบอกว่ารู้น่ะ มึงรู้อะไร”

“พ่อแน่ใจเหรอว่าจะให้ผมพูดจริงๆ ถ้าเราคุยเรื่องนี้กัน ทุกประโยคที่อยู่ในแชทนี้ จะกลายเป็นหลักฐานมัดตัวพ่อได้เลยนะ ถึงจริงๆ แล้วพ่ออาจจะมีเหตุผล เพราะผมรู้ว่าพ่อรักแม่มาก แต่มันก็ไม่น่าจะมีเหตุผลอะไรให้ต้องทำแบบนี้อ่ะ ยังไงผมก็ไม่เข้าใจอยู่ดี”

“มึงมา!! ไอ้ลูกเวร มึงพูดมา พูดมาเลย อารัมภบทอยู่นั่นเมื่อไหร่จะพูดสักที มึงรู้อะไร”

“ผมไม่พูดกับพ่อแล้ว เพราะผมไม่มีหลักฐานพูดไปพ่อก็คงไม่ยอมรับอยู่ดี เพราะฉะนั้นมันคงไม่มีประโยชน์ แต่เมื่อไหร่ที่ผมมั่นใจและผมมีหลักฐานชัดเจน ผมขออะไรพ่อสักอย่างได้ไหมกับสิ่งที่พ่อทำ”

“กูทำอะไร”

“ผมยังไม่บอกตอนนี้ แต่เมื่อไหร่ที่ผมมีหลักฐานพร้อมผมถึงจะมาคุยกับพ่อแบบจริงจัง แต่ขอชกหน้าพ่อทีนึงนะ”

"เวร!!"

เราควรสะกิดเฮียแกหน่อยไหมคะ อย่าออกตัวแรง เดี๋ยวเบรกหัวทิ่ม นั่นลูกตัวเองจ้า ไม่ใช่น้องชายเน้อ และนั่นก็เมียเฮียไม่ใช่เมียน้อยพ่อ ตั้งสตินะเฮีย สติค่า สติ!! 😂😂😂

เป็นนิยายที่มีทุกอารมณ์ อ่านแล้วใครเป็นไบโพล่า ไรท์ไม่รับผิดชอบเน้อ 

เนื้อหาทั้งหมด 32 ตอนหลัก 6 ตอนพิเศษ และตอนพิเศษ มีแค่ในอีบุ๊คเท่านั้น บอกเลยว่าเรื่องนี้ในอีบุ๊ค อ่านกันยาวๆ ยันลูกหลานมีคู่ Happy Ending กันไปเลยน้า แต่รุ่นลูก อยู่ในตอนพิเศษจ้า ❤❤

มีภาพประกอบของไอ้ต้าวน้อย น่ารักๆในอีบุ๊คด้วยน้า  ในเว็บพยายามลงแล้ว ลงไม่ได้เลยแง้ๆๆ เดี๋ยวค่อยพยายามลงใหม่แล้วกัน 

อย่าลืม กดใจ+คอมเม้นต์ กดเข้าชั้น เพื่อเป็นกำลังใจให้นักเขียนกันด้วยนะคะ❤❤

ใครรออีบุ๊คอยู่ จัดโปรราคาพิเศษเช่นเคยน้า มีเนื้อหาจนจบ 32ตอนหลัก 6 ตอนพิเศษนะคะ (ตอนพิเศษ มีแค่ในอีบุ๊คเท่านั้นน้า ในเว็บไม่ลงนะคะ)

https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMzE2NzYwMyI7czo3OiJib29rX2lkIjtpOjMwMjEyNDt9

แปะสปอยตอนพิเศษจ้า แบบว่าๆๆ ฉากNc ในสปอย เป็นNc ของรุ่นลูกเน้อ คิคิ เรื่องนี้มีภาคต่อรุ่นลูกด้วยเน้อ มีNc ของรุ่นลูกด้วย แต่อยู่ในตอนพิเศษนะคะ ใครไม่ชอบสปอย ไม่ต้องกดนะคะไปลุ้นกันในอีบุ๊คได้เลย

แสดงสปอยล์

“พี่เป่าเป้ย มาช้าจังหนูง่วง ไหนบอกจะรีบมาไงครับ”

เด็กน้อยหน้างอ ลุกขึ้นจากเตียงนอนเดินมาหาคนพี่ ก่อนที่จะยื่นมือไปกอดเอวอีกคนเอาไว้แน่น

“โอ๋ๆๆ ไม่งอนพี่นะครับ ก็ไอ้อี้น่ะสิ ไม่รู้ว่ามีเรื่องอะไรจะคุยกับพี่นักหนา ไม่ยอมไปนอนสักที กว่ามันจะยอมออกจากห้องพี่ไป ก็ 5 ทุ่มกว่าแล้ว พี่ก็เลยต้องรอไปก่อน กะว่ามันหลับแล้ว พี่ถึงได้ย่องมาหาหนูไงคะ”

“หนูง่วงมาก”

“พี่รู้ค่ะ ตาปลือน่าฟัดเชียว”

“แล้วจะฟัดหนูไหม”

“หนูว่ายังไงละคะ”

“ฟัดแน่ๆ เพราะหนูน่ารัก…..อื้อออ….”