1980s ขอเป็นภรรยาของขาทองคำ

บทนำ 

มีมี่หญิงสาวผู้คลั่งใคล้ในการอ่านหนังสือนิยายแนวพีเรียตจีนย้อนยุค จนวันหนึ่งเธอบังเอิญได้หนังสือนิยายแนวพีเรียตย้อนยุคมาเล่มหนึ่งจากร้านขายหนังสือเก่า เพียงแค่เห็นหน้าปกของหนังสือเล่มนั้นเธอก็เกิดถูกใจจนอยากได้มันมาครอบครองแม้ว่าหนังสือเล่มนั้นจะดูเก่าจนกระดาษเริ่มเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลแล้วก็ตาม 

แต่ครั้นเมื่อเธอได้เปิดหนังสือเล่มนั้นขึ้นมาอ่านเธอก็แทบอยากจะปามันทิ้งเพราะรู้สึกขัดใจในตัวเอกฝ่ายหญิงของเรื่องเป็นอย่างมากนอกจากจะเป็นหญิงสาวที่บ้าผู้ชายแล้วยังโง่เง่าจนน่าโมโห 

“เห้อ นี่คนเขียนบทเขาคิดอะไรอยู่ถึงได้ทำให้ตัวเอกของเรื่องเป็นผู้หญิงที่โง่และน่ารำคาญขนาดนี้ รู้ทั้งรู้ว่าผู้ชายเขารักพี่สาวแต่ก็ยังจะยอมแต่งงานกับเขาเพียงแค่คิดว่าสักวันเขาจะต้องรักตัวเอง นี่มันเป็นบทที่โง่ชะมัดผู้ชายมันจะไม่รักทำยังไงมันก็ไม่รักค่ะสาว ถ้าฉันเป็นยัยสวี่เหยียนโหรวคงเลือกแต่งงานกับคุณชายจางอี้หานไปแล้ว คนอะไรทั้งหล่อทั้งรวยคอยช่วยเหลือเคียงข้างทุกอย่าง บอกเลยฉันคงไม่เอาหรอกค่ะผู้ชายโลเลรักพี่สาวแต่ยอมแต่งงานด้วยเพราะผลประโยชน์อย่างอีตาหวังต้าเหลียน ถ้าในชีวิตจริงหากใครไม่เลือกคุณชายจางอี้หานนะบอกได้เลยคำเดียวว่าโง่สุดๆ”เธอพร่ำด่าให้กับตัวละครในนิยายอย่างหัวเสียก่อนจะเอนตัวลงนอนกะว่าจะพักสายตาครู่เดียวแต่กลับผล็อยหลับไปอย่างไม่รู้ตัว 

แต่ครั้นเมื่อตื่นขึ้นเธอกลับต้องตกใจเมื่อพบว่าตนเองอยู่ในห้องที่คล้ายกับเป็นฉากห้องนอนของสวี่เหยียนโหรวตัวละครหลักในนิยายที่เธอเพิ่งอ่าน เธอกวาดสายตามองรอบๆห้องด้วยความตื่นตระหนก 

“ไม่จริง ฉันต้องฝันอยู่แน่ๆฉันต้องอ่านนิยายมากไปจนเก็บมาฝันแน่ๆ”เธอพูดขึ้นพลางหยิกไปที่ผิวเนื้อของตนเองอย่างแรง 

“โอ๊ยเจ็บๆๆ”เธอร้องขึ้นด้วยความเจ็บปวดก่อนจะมองดูภายในห้องด้วยความตกใจครั้นเมื่อรู้ว่าเหตุการณ์ในตอนนี้ไม่ใช่ความฝัน หากแต่เป็นเรื่องจริงที่ว่าเธอได้เข้ามาอยู่ในนิยายที่เธอเพิ่งอ่าน 

ฝากติดตามนิยายเรื่องใหม่ของนักเขียนด้วยนะคะ 

อย่าลืมกดติดตาม 

กดหัวใจ 

กดเพิ่มเข้าชั้นกันนะคะ