เมื่อเธอดันข้ามเวลามาอยู่ในร่าง เมียวิปลาสของหญิงงามล่มเมือง
"หากได้เป็นเมียคนสวยปานฉะนี้ ต่อให้จักต้องแกล้งบ้าก็ยอมเจ้าค่ะ"
“หล่อน...หล่อนวิปลาสไปแล้วดอกหรือ”
น้ำเสียงของแม่หญิงแพรนวลด้วยความประหม่าจนหัวใจระส่ำแทบหลุดออกจากขั้วเสียให้ได้ ดวงหน้านวลเจือสีแดงเข้มร้อนฉ่าในที่มองแม่หญิงวิปลาสเบื้องหน้าที่พอจะรู้อยู่เต็มอกว่านางเป็นบ้า แต่ก็ไม่เคยบ้าขนาดที่จะทำเรื่องบัดสีบัดเถลิงกลางวันแสกๆ ได้ถึงขนาดนี้โดยไม่รู้สึกอายเลยสักนิด
“แม่แพรนวลบอกว่าอิฉันเป็นบ้า อิฉันก็จักเป็นบ้าให้เห็นอย่างไรเล่าเจ้าคะ”
สาวยุคห้าจีเอ่ยอย่างชอบอกชอบใจ ดวงตาเป็นประกายซุกซนอย่างคนได้แต้มต่อ ขณะที่คืบคลานเข้าหาคนที่นอนตัวแข็งทื่ออยู่บนเรือพายจนตัวเกร็ง ไม่รู้เป็นเพราะว่ากลัวว่าดิ้นแล้วเรือจะล่ม หรือเพราะว่าช็อกกับการรุกไล่ต้อนอย่างรวดเร็วของแม่หญิงตรงหน้ากันแน่
“หละ หล่อน...คิดจักทำอันใด”
“ทำอะไรบ้าๆ แบบที่ว่าแม่หญิงแพรนวลจะต้อง...ใจหวิว”
เจ้าตัวเอ่ยออดอ้อมยิ่งใบหน้าขยับเข้าหาแม่หญิงแพรนวลจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นร้อน หัวใจก็เตลิดจนแทบจะกู่ไม่กลับ คำพูดที่แปลกประหลาดสมกับเป็นแม่หญิงวิปลาส ใช้คำพูดก็แสนจะชอบกล แล้วก็ยังทำตัวชอบกลอย่างที่แม้แต่แม่หญิงส้มจีนเองก็ไม่เคยปฏิบัติกับเธอเช่นนี้
“ประเดี๋ยวเถิด ประเดี๋ยวจักโดนเฆี่ยนโดนตี”
“ตีที่ก้นอิฉันดีมั้ย เร้าใจดีหนาเจ้าคะ แม่หญิงเจ้าขา~”
สวัสดีค่ะ เราชื่อต้อมนะคะ
อัพนิยายที่ทวิตตลอดน้า ถ้าอยากรู้ว่าเรื่องไหนอัพตามเพจกับทวิตเลยจ้า
เพจอัพนิยาย https://www.facebook.com/matchytom
ทวิตอัพนิยาย @pipin_piny
ตามเม้ามอยตั่งต่างได้ที่ทวิตหลักน้า
ทวิตหลัก @matchanok_tom
Guest
