คำโปรย
"ผมมีอะไรดีหรอ" ผมคิดถึงข้อดีต่างๆ ที่น้องเคยชมออกมาบ่อยๆ ไม่ใช่ผมเข้าข้างตัวเองนะครับ
แต่เป็นความเห็นของน้องที่ผมถามมาแล้วต่างหาก
"ผมหล่อครับ" อันนี้ชมทุกวันด้วยสิ
"การศึกษาดี"
"ทำอาหารอร่อยมากๆ"
"ปลูกผักผลไม้เก่งมากครับ เวลาที่ช่วยน้องปลูกน้องชมผมตลอดเลย"
"ที่สำคัญผมรวยมากด้วย"
"ไม่เชื่อหรอครับ" ผมเลิกคิ้วขึ้น รอยยิ้มกว้างขึ้นแต่สายตาที่มองกล้องกับเป็นความท้าทายรูปแบบหนึ่ง
เจเซน ลุกขึ้นเดินเข้าไปหาคนที่กำลังนอนอยู่บนเตียงร่างสูงค่อยๆ เลิกผ้าห่มขึ้นก่อนสอดตัวเองเข้าไปในผ้าห่มคนตัวสูงกว่านอนลงด้านข้างมือข้างนึงเท้าซอกไว้กับพื้นเตียงมืออีกข้างกำลังลูปไล้แก้มของคนที่กำลังหลับอยู่
"หนูคะ"
เสียงงังเงียตอบกับมา
"อื้มม"
พร้อมขยับตัวเข้าสู่อ้อมกอดของคนด้านข้างมากขึ้นขยับใบหน้าซุกเข้าที่ซอกคอเมื่อได้ที่เหมาะสมก็หลับลงอีกครั้ง
"พี่จีบหนูอยู่ ให้พี่จีบหนูคนเดียวได้ไหมคะ"
เจเซนก้มลงกระซิบข้างใบหูเล็กแววตาที่มองอีกคนเต็มไปด้วยความเอ็นดู
"อื้มม" เสียงงังเงียตอบกลับมา
ร่างสูงหัวเราะในลำคอ พร้อมก้มลงหอมแก้มอีกคนเบาๆ ดึงคนตัวเล็กเข้าสู่อ้อมกอด
"ได้ยินแล้วใช่ไหมครับ"
รอยยิ้มพึงพอใจปรากฎบนใบหน้าน้ำเสียงที่ใช้คุยกับคนตัวเล็กและเหล่าคนดูแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
"ทำใจหน่อยนะครับ"