"ขอโทษที่ยังตอบรับความรู้สึกมึงตอนนี้ไม่ได้ กูยังรักเขา แต่เมื่อไหร่ ที่ Chapter ของมึงและกูได้หมุนมาเจอกันอีก วันนั้น กูคงไม่ปล่อยให้รักดี ๆ คนดี ๆ อย่างมึงต้องหลุดไปอีกแล้ว 'แสนรัก' "
........................................................
"คอตกเลยมึง เจ่มึงด่ายับเลยอ่ะดิ"
เสียงทุ้มมาพร้อมกับร่างสูงใหญ่ เขตแดนนั่งลงที่ม้านั่งหินพร้อมด้วยชาเขียวปั่นของโปรดของแสนรัก
"อืม กูชินแล้ว"
"อ่ะ ชาเขียว เอาน้ำตาลเข้าเลือดหน่อย จะได้อารมณ์ดี"
ใบหน้าหล่อแย้มยิ้มในขณะที่ยื่นชาเขียวให้กับคนตัวเล็ก เขตแดนเองก็คงจะโดนดุมาเหมือนกันแต่ก็คงไม่แรงมาก เพราะแม่ของอีกฝ่ายค่อนข้างจะเข้าใจเด็กในวัยนี้ ต่างจากแสนรักที่พ่อพร้อมจะใช้ไม้ฟาดจนหลังลายหากได้รู้ว่าลูกชายไปมีเรื่องมาอีกแล้ว
"อืม ขอบใจนะ เพราะกูมึงเลยโดนไปด้วย"
"คิดมากน่า เราเพื่อนกัน"
ปากตอบแต่สายตาของร่างสูงกลับจับจ้องไปยังกลุ่มเด็กนักเรียญหญิงที่เดินผ่านหน้าพวกเขาไป แสนรักมองตามเพื่อนสนิท ก่อนที่จะพบว่าสาเหตุที่ทำให้ดวงตาคมสวยนั้นมีประกายวิบวับ คือ 'มิ้นต์' ดาวโรงเรียนคนปัจจุบัน
"แสนรัก"
"หื้ม ว่า"
"กูว่า...กูชอบมิ้นต์ว่ะ"
#เขตคั่นรัก
Guest
