ยานอวกาศของดารินตกบนดาวไร้ชื่อซึ่งไม่ปรากฏข้อมูลในแผนที่ดวงดาว เธอเกือบตายไปแล้ว ถ้าไม่ได้การช่วยเหลือและดื่ม ‘น้ำ’ จากมนุษย์ต่างดาวคนหนึ่ง ต่อมาเธอได้ล่วงรู้ความลับของดาวนิรนามดวงนี้ และรู้ทีหลังว่าของเหลวที่เธอดื่มตอนกึ่งไม่มีสติ...มาจากร่างกายของเขา
"ที่นี่ไม่มีน้ำหรอก ร่างกายพวกเราสามารถผลิตของเหลวเองได้ ทำให้พวกเราไม่ต้องดื่มน้ำเข้าไปอีก”
ดารินเอียงคออย่างสงสัย “แล้วที่ฉันดื่มไปล่ะคะ เหมือนว่าตอนหมดสติฉันจะได้ดื่มอะไรบางอย่าง”
ตาสีเทาที่ดูลึกลับของควาเหมือนมีประกายบางอย่างวาบผ่าน เพียงแค่พริบตาเดียวก็กลับมาราบเรียบเหมือนเดิม จนดารินไม่ทันได้สังเกตเห็น
“ของเหลวจากร่างกายพวกเราถ่ายทอดให้คนอื่นดื่มกินได้” ควาบอก
ดารินชะงักไปทันที หรือว่าของเหลวที่เธอกินจะมาจากร่างกายของเขา
ตาสีน้ำทะเลมองเรือนร่างสูงใหญ่ของควา ก่อนจะหยุดลงที่ใบหน้าหล่อเหลาของอีกฝ่ายที่มองสบตากลับมาเช่นกัน หญิงสาวกลืนน้ำลายด้วยสีหน้าสับสน เธอพยายามครุ่นคิด
“ฉันดื่ม...ของเหลวจากตัวคุณ?”
เลือด?
ไม่สิ...
สมองอันชาญฉลาดของดารินประมวลอย่างรวดเร็ว คิดทบทวนถึงตอนที่คล้ายอยู่ในความฝัน สัมผัสอุ่นร้อนของลำท่อนอวบใหญ่ที่เข้ามาในปาก มีน้ำออกมาจากส่วนปลาย...
หัวสมองพลันว่างเปล่า รู้สึกเหมือนมีฟ้าผ่าลงมาจนสั่นสะท้านไปทั้งตัว
ใบหน้าสวยหวานซับสีเลือด ตากลมโตสีน้ำทะเลไม่กล้ามองหน้าเขาอีกต่อไป หลุบลงจนเห็นขนตาเป็นแพ เธอรู้สึกแปลกประหลาดและอับอาย
“คุณกระหายน้ำใช่ไหม ผมให้คุณดื่มได้อีก”
-------------------------------------
"ฉันเรียกคุณว่าอควาได้ไหมคะ" ดารินถาม
"อควา?"
"ใช่ คล้ายๆ ควาที่เป็นชื่อของคุณ อควา ภาษาของโลกแปลว่าน้ำ" เธอบอก
"แปลว่าน้ำงั้นเหรอ"
ดารินพยักหน้า "คุณเหมือนน้ำที่ต่อชีวิตฉันเอาไว้ค่ะ"
เมื่อได้ยินคำพูดของคนในอ้อมกอด ควาจึงก้มหน้าลงมาจุมพิต เปิดปากให้ดารินได้ดื่มกินน้ำลายของเขาสลับกับใช้ลิ้นเกี่ยวกระหวัด จูบดูดดื่มดำเนินอยู่สักพัก ก่อนที่ควาจะถอนริมฝีปากออกไปและให้คำตอบ
"ได้สิ"
น้ำของผมจะหล่อเลี้ยงชีวิตของคุณ
คุณจะเป็นของผมตลอดไป
แนวเรื่อง : โรแมนติก โรมานซ์ ไซไฟ ท่องอวกาศ
มาตามลุ้นความลับของพระเอกไปพร้อมกับนางเอกกันค่ะ :)
Guest
