หลงกลิ่นดอกแก้ว |อ่านฟรี|จบแล้ว *ไม่ติดเหรียญ*

หลงกลิ่นดอกแก้ว

(ราเชนทร์ x ดอกแก้ว)

ผู้แต่ง : พู่เกสร

นักวาด (หน้าปก) : วอระวี

สุคนธรส โกศลสถิตย์ อดีตเด็กกำพร้าที่เคยมีชีวิตสุดแสนเวทนาจะต้องมาประสบพบเจอกับความโชคร้ายครั้งยิ่งใหญ่อีกครา เมื่อเธอนั้นต้องสูญเสียทั้งพ่อและแม่บุญธรรมจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ไปในเวลาคราวเดียวกันอย่างไม่ทันจะได้ตั้งตัว ซึ่งก็แน่นอนว่าผู้รอดชีวิตเพียงหนึ่งเดียวอย่าง ‘ดอกแก้ว’ จะต้องถูกถีบหัวส่งกลับไปยังสถานสงเคราะห์ที่เคยจากมาดังเดิมเพราะเครือญาติทางฝั่งของแม่บุญธรรมต่างก็ไม่มีใครอยากรับเธอไปเลี้ยงดูปูเสื่อให้ข้าวให้น้ำเลยแม้แต่คนเดียวเพราะต่างก็มองว่าตัวของหล่อน ไม่ใช่สายเลือดเดียวกันกับพวกเขา มันจึงจะเป็นภาระมากกว่าหน้าที่

เว้นเสียแต่ ทัชพล โกศลสถิตย์ เครือญาติที่หลงเหลืออยู่เพียงคนเดียวในทางฝั่งของพ่อบุญธรรมเขานั้นไม่สามารถทนนึกเห็นภาพการกลับไปเริ่มนับหนึ่งใหม่ของเธอได้เพราะมันไม่ต่างอะไรกับการหวาดผวาถึงฝันร้ายในทุกๆค่ำคืน ซ้ำยังรู้สึกสงสารพี่ชายกับพี่สะใภ้ที่ช่วงชีวิตจะต้องเดินทางมาพบกับจุดจบอันน่าเศร้าสะเทือนใจเช่นนี้

ในท้ายที่สุดแล้ว ‘ราเชนทร์’ ก็ตัดสินใจรับสาวน้อยคนนี้มาดูแลต่อไปในฐานะหลานสาวเพียงคนเดียวแต่ด้วยความที่เขาเองก็เป็นลูกหลงอายุห่างจากพี่ชายเกือบจะสองรอบ ช่วงวัยของคนทั้งคู่จึงต่างกันไม่มากนัก โดยหลังจากที่เด็กสาวเติบใหญ่มาเป็นดอกไม้งามที่บานสะพรั่ง ใบหน้าสะสวยนั้นก็เปรียบดั่งเกสรหวานฉ่ำที่กำลังล่อตาล่อใจให้เหล่าแมลงมาตอมไต่อยู่ไม่เหือดหาย รวมไปถึงตัวของเขาที่หลังจากได้รับกลิ่นอายความหอมหวนชวนดมมากกว่าชายอื่นบ่อยเข้า มันจึงรบเร้าปลุกปั่นให้ไฟปรารถนาในกายบุรุษลุกท่วมขึ้นมา จนนำพาถลำลึกเข้าไปติดอยู่กับบ่วงรักเกินจะหักห้ามใจ

-แนะนำตัวละครหลัก-

ราเชนทร์

ทัชพล โกศลสถิตย์

บุตรชายคนที่สองรองจาก เอกพล โกศลสถิตย์

ราเชนทร์เป็นนักธุรกิจหนุ่มหล่อไฟแรงที่ชีวิตวัยรุ่นของเขาหล่นหายไปหลายก้าวเพราะจะต้องเสียสละตัวเองมาดูแลหลานสาวนอกสายเลือดอย่างดอกแก้ว

ดอกแก้ว

สุคนธรส โกศลสถิตย์

อดีตเด็กกำพร้าจากสถานสงเคราะห์สู่การตกถังข้าวสารมาเป็นคุณหนูของตระกูลผู้ร่ำรวย หัวดื้อ ไม่ค่อยรับฟังความเห็นต่างจากใครเพราะถูกพ่อแม่บุญธรรมเลี้ยงมาแบบตามใจและพร้อมประเคนให้ทุกสิ่งทุกอย่าง จนต้องถูกราเชนทร์ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมใหม่ทั้งหมด

Ex…

“ฟุบ!”

“ไหนวันนั้นอาเชนทร์บอกว่าจะไม่มีทางเกินเลยกับหนูอีกคะ?”

ถึงแม้ว่าดอกแก้วจะแสร้งเอ่ยทวงถามถึงบทความที่ราเชนทร์ประดิษฐ์ประดอยขึ้นมาเมื่อตอนยังทำท่าปฏิเสธเธอ แต่ทว่าในตอนนี้เธอกลับทรุดตัวลงไปนั่งบนพื้นให้เขายืนค้ำหัวเป็นที่เรียบร้อยแล้ว โดยดอกแก้วนั้นก็ยังไม่ได้ปล่อยมือออกจากลำกายใหญ่ตรงกลางหว่างขาเขาเลยด้วยซ้ำ

“นั่นสิ…อาขอโทษนะครับ”

“เอาเป็นว่าจากที่เราตกลงกันใหม่ในวันนี้ อาจะไม่ล่วงเกินเรา จนกว่าจะอายุครบ 20 ปีบะ…อั่ก!”

“อ๊อก!”

ยังไม่ทันจะได้กล่าวจบ มังกรใหญ่ก็ได้ถูกดูดกลืนหายเข้าไปยังด้านในโพรงปากอุ่นเกินครึ่ง ซึ่งมันก็แสดงให้เห็นถึงศักยภาพกลไกปากของเธอที่สามารถทำงานได้ดีและมีความพิเศษตรงที่ไม่แม้แต่จะทำท่าสำลักมันออกมา

“อา…อ๊อก!~”

“บ๊วบ!~”

ริมฝีปากสวยห่อได้รูปเป็นตัวโอคล้ายทางของอุโมงค์รถไฟ โดยพยายามสูบท่อนเอ็นใหญ่ให้เหลือช่องว่างน้อยที่สุด ก่อนจะเริ่มขยับศีรษะขึ้นลงเป็นจังหวะที่สม่ำเสมอ ทำเอาเจ้าตัวแทบละเมอตัวลอยเพราะสัมผัสนี้มันดีมากจนไม่อยากจะทิ้งเธอไปไหน

“เก่งจริงๆ…คนสวยของอา”

“อา~”

มือหนาเอื้อมลงมาบีบขยุ้มกลุ่มเส้นผมสีดำสลวยสวยงามอย่างแผ่วเบา พร้อมกับครางกระเส่าออกมาให้ได้ยินอยู่เป็นระยะ ก่อนจะเริ่มกระทุ้งลำกายอุ่นร้อนสวนกลับเข้าไปยังด้านในโพรงปากอุ่น ด้วยจังหวะที่เท่ากันและยังคงยับยั้งไม่ให้ตัวเองเผลอใช้แรงกับเธอมากเกินไปเพราะมันอาจจะทำให้อีกฝ่ายรู้สึกเจ็บระบมไปจนถึงคอหอย

⚠️คำเตือนก่อนเข้าสู่การอ่านเนื้อหาฉบับเต็ม

- มีการบรรยายถึงฉากร่วมเพศ (NC18+)

- เนื้อหาในบางช่วงบางตอนมีการใช้ถ้อยคำที่ไม่สุภาพและหยาบคาย

- ผู้ที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

📌นิยายเรื่องนี้ถูกเขียนขึ้นตามจินตนาการของผู้แต่ง ส่วนชื่อตัวละคร สถานที่ เป็นเพียงสิ่งสมมุติขึ้นเท่านั้น ไม่มีอยู่จริง

📌 นิยายทุกเรื่องของนามปากกาพู่เกสร ถูกสงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 ห้ามผู้ใดคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลงหรือนำส่วนใดส่วนหนึ่งของนิยายไปเผยแพร่ต่อสาธารณะ โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงานโดยเด็ดขาด การกระทำดังกล่าวถือเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ส่วนบุคคลและจะถูกดำเนินคดีตามกฎหมาย‼️

ติดต่อพูดคุยกับไรท์ได้ที่ช่องทาง

Line id : ppk_1203

TikTok : ✨พู่เกสร

Twitter/X : twitter.com/Phu1203