ภรรยาน่าชังฉันไม่อยากเป็น (ยุค80)

เพราะมุ่งมั่นจะเก็บเงินเปิดร้านอาหารทำให้ 'ซู' สาวโสดวัยทำงาน โหมโอทีไม่พัก คติประจำใจคือ งานคือเงิน เงินคืองาน ถ้าใครไม่ทำ โยนงานมาให้ฉันได้เลย  

"พักบ้างก็ดีนะซู" 

"หน้าเธอซีดมากเลย" 

"กินข้าวบ้างไหมเนี่ย" 

เพื่อนๆ ในบริษัททักเธอที่ก้มหน้าก้มตาสรุปงานให้ท่านประธาน เธอในสายตาของหัวหน้าคือผู้หญิงขยัน ในสายตาเพื่อนคือผู้หญิงสตรอง ชีวิตกำลังไปได้ดี ถ้าเธอมีทุกอย่างพร้อม เดี๋ยวความรักดีๆ ก็คงตามมา 

แต่... 

หลายวันมานี้เธอทำงานหนักเกินไป ร่างกายเหนื่อยล้าสะสมรับไม่ไหว จึงทำให้น็อคหมดหมดสติคาโต๊ะทำงานที่บริษัทไป แต่แล้วพอลืมตาขึ้นมาสิ่งที่เห็นตรงหน้าก็ทำเธองง งง และก็งง  

'ผู้ชายคนนี้เป็นใคร' 

'ที่นี่คือที่ไหน' 

มันเป็นคำถามที่ผุดขึ้นมาในใจท่ามกลางความสับสน งุนงง​ และไม่มีใครสักคนที่เธอรู้จักเลย  

อื้อ! ปวดหัว 

ซูยกมือขึ้นกุมศรีษะที่ตอนนี้ปวดตุบๆ เธอแค่ทำงานหนักจนหมดสติไป แต่ทำไมถึงได้ปวดหัวขนาดนี้กัน ยังไม่ทันได้อ้าปากถาม ความทรงจำบางอย่างก็ถาโถมเข้ามา ผู้ชายที่เธอไม่รู้จักตรงหน้าไม่ใช่คนอื่นคนไกล 

แต่เป็น... 

สามีที่เธอชัง 

ส่วนเธอที่ทะลุมิติมาในยุค 80 นั้น 

เป็นภรรยาที่หาข้อดีไม่ได้สักอย่างเดียว!!!