คณิกาอันดับหนึ่งกับแมวส้มแห่งสำนักโคมแดง

เผิงลู่เหอ : เสนาบดีม่ายวัย 38 ผู้เป็นเจ้าของเฉียนจวงอันดับหนึ่งของแคว้น เป็นสหายคนสนิทขององค์จักรพรรดิ์ มีความเฉลียวฉลาด เรื่องเยอะ ปากร้าย และที่สำคัญ กินดุ

หรงอี้ว์หลัน : สตรีวัย 18 ปี นางเป็นบุตรีขุนนางทรราชย์ ภายหลังต้องโทษถูกขายแก่สำนักโคมแดง  ภายนอกดูเรียบร้อยดุจสตรีห้องหอ แต่หารู้ไม่ว่านางเป็นหมาป่าห่มหนังแกะดีๆนั่นเอง

เผิงจื่อลู่ : คุณชายวัย 18 ผู้เป็นบุตรชายคนเดียวของเผิงลู่เหอ แม้เขาจะมีบิดาเป็นเสนาบดีผู้ร่ำรวยที่สุด แต่เขากลับชอบงานที่ใช้กำลังเช่นสำนักคุ้มภัย

หวางเฟยฮวา : สตรีม่ายวัย 30 ผู้เป็นเจ้าของร้านเสื้อและเครื่องประดับขนาดใหญ่ แม้อายุจะล่วงเลยเลขสามแล้ว แต่เสน่ห์ของนางยังคงมัดใจบุรุษน้อยใหญ่ แม้แต่บุรุษรุ่นน้องเช่นเผิงจื่อลู่

พ่างพ่าง : แมวส้มเพศผู้วัยสามปี อดีตเคยเป็นแมวจรข้างถนน แต่ถูกหลงอี้ว์หลันเก็บมาเลี้ยง

เสี่ยวไป๋ : แมวเปอร์เซียเพศเมียวัยหนึ่งปี ถูกหวางเฟยฮวารับเลี้ยงมาตั้งแต่ยังแบเบาะ นิสัยขี้อาย ชอบพอกับพ่างพ่าง

.....................................................

เผิงลู่เหอหยิบเหล้ามงคลเทลงลำคอแกร่งจนหมดกา จากนั้นเขาจึงเชิดปากบางอิ่มให้เผยอขึ้นเล็กน้อย

ในขณะที่สตรีวัยกำดัด กำลังงุนงงกับท่าทางของเขา ปากหยักใหญ่ก็ฉกจูบกลีบปากบาง อย่างไม่ทันตั้งตัว

เหล้ามงคลที่เก็บไว้ในปากของขุนนางหนุ่ม ถูกถ่ายเทให้หญิงสาวอย่างช้าๆ กลีบปากบางถูกบดขยี้อย่างเร่าร้อน พร้อมกับสองมือหยาบที่ป่ายป่ะเนินนูนของนาง

ชุดเจ้าสาวของนางถูกเขาปอกเปลือกออกโดยง่าย เพียงเวลาไม่ถึงครึ่งถ้วยชา เรือนร่างงดงามราวกับหยกสลักเสลา ปรากฎแก่สายตาของขุนนางหนุ่ม

เขาค่อยๆ ลูบไล้ผิวเนื้อนุ่มที่อวบหยุ่นยิ่งกว่าซาลาเปา ในขณะที่ปากหยักหนากำลังลิ้มรสกลิ่นกายขาวที่เขาห่างหายมาเนิ่นนาน

“ใต้เท้า! ข้า..”

“หืมม! ครางให้ดังกว่านี้!”

..................................................

‼️Warning

นิยายเรื่องนี้ได้รับการคุ้มครองตาม พรบ. ลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 ห้ามดัดแปลง ทำซ้ำ  โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์