บทเกริ่น...
ไม่สมเหตุสมผลเอาซะเลยเดินอยู่ดี ๆ ผมต้องมาตายเพราะแม่หมอที่ไปดูไพ่ซิปซีทักว่าจะตายในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้าแถมยังทักไว้อีกว่า...ผมจะได้สามีเป็นอาจารย์หมอใครจะไปเชื่อชีวิตนี้ยังไม่เคยมีแฟนจะมีสามีได้ยังไงไร้สาระแหละ
ใครจะไปเชื่อเรื่องพันนั้นกัน...
1 ชั่วโมงต่อมา...
เอี๊ยด ~ โครม!!! เสียงเบรกของรถยนต์ดังขึ้นเสียงดังบวกกับล้อของรถคันหรูถูกเบรกลากมาเป็นทางยาวในขณะที่เจฟเด็กหนุ่มกำลังเดินข้ามถนนอย่างเร่งรีบเนื่องจากข่าวพยากรณ์ในทีวีบอกว่าวันนี้ฝนจะตกในช่วงค่ำและเขาไม่ได้พกร่มมาด้วย แต่ไม่ทันได้ก้าวขาของตัวเองพ้นขอบถนนรถหรูจากไหนก็ไม่รู้ดันพุ่งเข้ามาชนเขาเต็มแรงทำให้ร่างของเจฟลอยละลิ่วสูงไปตกอยู่ด้านหน้าของฝากระโปรงเจ้าของรถที่ขับชนเปิดประตูรถวิ่งเข้ามาดูด้วยสีหน้าตกใจ
"คุณ คุณ เป็นอะไรหรือเปล่า"
"ตายไหมวะ"
ดวงตาเล็กพร่ามัวลงบนหัวของร่างเล็กแตกจนเลือดอาบเนื่องจากถูกชนเข้าเต็มแรง ดวงตาเล็กถูกหรี่ลงจนเห็นภาพเบลอและมองไม่เห็นใบหน้าคนที่วิ่งเข้ามาดู
นี่ผม...กำลังจะตายงั้นเหรอ? ภาพหน้าพ่อหน้าแม่ไหลย้อนเข้ามาในหัวมากมายรวมไปถึงเหตุการณ์ต่าง ๆ ก่อนหน้านี่สินะที่เขาเรียกว่าตายแบบไม่รู้ตัว...
พรึ่บ~ ภาพทุกอย่างถูกตัดไป
.
.
ในโลกหน้าของเจฟ...
ติ๊ด... เสียงเครื่องช่วยหายใจขึ้นเป็นเส้นตรงบงบอกถึงอาการหยุดเต้นของหัวใจ
"คุณหมอคะแย่แล้วค่ะ คุณหมอ" พยาบาลสาวรีบวิ่งหน้าตั้งไปตามหมอเนื่องจากคนไข้พิเศษที่รักษาตัวอยู่ดี ๆ ก็หยุดหายใจขึ้นมากะทันหัน
คุณหมอท่านหนึ่งในชุดกาวน์สีขาวท่าทางสุขุมรีบวิ่งเข้ามาดูอาการคนไข้และเข้าเตรียมชาร์จเพื่อปั้มหัวใจทันที
1 2 3 เคลียร์...
ติ๊ดดดดด เส้นเสียงบนหน้าจอบอกจังหวะการเต้นหัวใจถูกลากเป็นเส้นตรงไปสักพักก่อนหัวใจจะกลับมาเต้นใหม่อีกครั้งหลังจากปั้มหัวใจไปหลายนาที
ร่างเล็กลืมตาตื่นด้วยอาการเจ็บที่หน้าอกของตัวเอง...แสงสีขาวสว่างจ้าเข้ามาในดวงตากลิ่นอายของยารุนแรงแตะจมูก
ที่นี่ที่ไหน?
"ฝากดูแลคนไข้ด้วย...ผมไม่อยากเดือดร้อนทีหลัง" เสียงทุ้มต่ำเอ่ยขึ้นก่อนยื่นเอกสารการจ่ายยาให้กับพยาบาลสาวและเดินออกไป
เสียงนี้ใครกัน?
ลืมตาตื่นได้เต็ม ๆ อีกที...
"เชี่ย...ผมมีสามีเป็นหมอ"
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้เขียนจากจินตนาการของนักเขียนมิได้พาดพิงอาชีพหรือตัวละคนใด ๆ ผู้อ่านที่มีอายุน้อยกว่า 18 ปี ควรได้รับคำแนะนำนิยายเรื่องนี้เป็นนิยายวายชายรักชายไม่ชอบไม่ถูกจริตในการอ่านสามารถกดกากบาทออกไปได้เลยค่ะ
******
อัพนิยายวันละ 1 ตอนเวลา 6 โมงเช้าเป็นต้นไป