พ่อเลี้ยงกัมพู
กัมพู
เจ้าของไร่องุ่นสุดพอเพียงใช้ชีวิตบ้านๆอยู่ชนบทเพราะเบื่อความวุ่นวายสังคมในเมือง ส่วนฐานะไม่ได้บ้านๆเหมือนกับการใช้ชีวิตเลย
ชื่อของเขาแปลว่า ทองคำ แน่นอนว่าเขาคือเศรษฐีทองคำที่ชอบซื้อทองเป็นชีวิตจิตใจ
ขวัญข้าว
ลูกสาวคนงานในไร่ที่เสียชีวิตเพราะไข้ป่า ไร้ญาติขาดมิตรพ่อเลี้ยงกัมพูจึงรับมาเลี้ยงดู
เธอน่ารักเป็นที่รักของคนงานในไร่เพราะนิสัยที่ชอบเผื่อแผ่ตามแบบคำสอนของพ่อเลี้ยง
“บอกว่าไง ซ้อนท้ายให้กอดเอว อยากตกรถเจ็บซ้ำหรือไง”
“ค่ะ ขอโทษค่ะที่ไม่จำ”
“ถ้าครั้งต่อไปต้องเตือนอีกจะจับนั่งหน้า”
“ขวัญจะจำเอาไว้ค่ะ” ขวัญข้าวกลัวทุกครั้งที่ถูกดุ ในชีวิตเชื่อฟังคำสั่งพ่อเลี้ยงเพียงคนเดียวเท่านั้น
เป็นเรื่องสั้นไม่เกิน 30000 คำนะคะ
มี E-book วางจำหน่ายเร็วๆนี้
นิยายเรื่องนี้เกิดขึ้นตามจินตนาการของผู้แต่ง
ไม่อนุญาตให้คัดลอก ดัดแปลง ทำซ้ำ หรือนำไปเผยแพร่ที่อื่นก่อนได้รับอนุญาตเด็ดขาด
หากพบจะดำเนินคดีทางกฎหมายถึงที่สุด