ต้องแสงคีริน
เทือกเขาสีขาวโพลนซึ่งปกคลุมไปด้วยหิมะที่ทับถมกันหนาแน่นจนนับชั้นไม่ได้ ดูไม่ต่างจากความรู้สึกของต้องแสงในตอนนี้ ความสูงที่เทียมเท่าท้องฟ้าของภูเขาที่ได้ชื่อว่าสูงที่สุดในโลกดึงดูดสายตาของคนที่กำลังรู้สึกเหน็บหนาวในใจไม่ต่างจากหิมะบนยอดเขา
..........
"...ชีวิตคนเรามันสั้นครับ มีหลายคนถามมาว่าทำไมผมถึงชอบเดินขึ้นเขาทั้งที่มีแต่ความลำบาก ผมอยากถามพวกคุณเหมือนกันว่าทำไมพวกคุณไม่ลองมาเดินขึ้นเขาที่ลำบากแบบนี้สักครั้ง ตอนที่เท้าทั้งสองข้างของคุณได้ขึ้นถึงจุดสูงสุดของยอดเขา คุณอาจจะได้คำตอบของคำถามที่อยู่ในใจคุณก็ได้..."
..........
เสียงทุ้มต่ำที่เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังชีวิตกำลังพูดปลุกใจคนที่นั่งอยู่อีกด้านของหน้าจอ แม้จะไม่ได้ไปยืนตรงนั้นด้วยตัวเอง แต่ต้องแสงก็รู้สึกราวกับว่าเขากำลังเดินตามเจ้าของเสียงทุ้มละมุนหูขึ้นเขาสูงที่เขาก็ไม่รู้จักชื่อ
"อยากไปแบบนั้นบ้างจัง..." ต้องแสงพึมพำกับตัวเอง เหมือนคนที่กำลังตกอยู่ในภวังค์บางอย่าง
🏔️🏔️🏔️🏔️🏔️🏔️🏔️🏔️🏔️🏔️
นิยายเรื่องนี้เป็นแนวฟีลกู๊ด
สายท่องเที่ยว สัมผัสบรรยากาศ
นายเอกเป็นลูกคุณหนู ออกค้นหาชีวิต
พระเอกปากร้าย แต่ดูแลดีที่หนึ่ง
ฝากติดตามกันด้วยนะคะ ^^
🌄🌄🌄🌄🌄🌄🌄🌄🌄🌄
Contact Tiktok : babycupgirl
เปิดเรื่อง 28/8/2567
ปิดเรื่อง