Mafia godfather's wife ผมมีเมียเป็นเจ้าพ่อมาเฟียนะครับ♥

Mafia godfather's wife ผมมีเมียเป็นเจ้าพ่อมาเฟียนะครับ♥

🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹

ตัวละครในนี้เป็นเพียงแค่ตัวละครที่สมมติขึ้นมาเท่านั้น ส่วนรูปภาพก็เอามาเพื่อเพิ่มอรรถรสในการอ่านเท่านั้น เพราะงั้นผู้อ่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคับ^^

 🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹

แนะนำตัวละคร

นายเอก

มิสึกิ มายะ อายุ 32 ปี

เป็นเจ้าพ่อใหญ่แห่งวงการมาเฟีย เป็นคนสุขุมเยือกเย็นและใจร้อนเป็นบางครั้ง เกลียดพวกคนชอบหยิ่งที่สุด(แล้วเพ่ไม่หยิ่งเรอะ- -;)ชีวิตอันแสนสงบสุขของเขาต้องมาพลิกผัน เมื่อเขาต้องมาเจอกับเด็กหนุ่ม(?)คนนึง ที่อยู่ดีๆก็กลายมาเป็น'ผัว'ของเขาซะงั้น!?

"ไอ้เด็กเวร!! แกไม่ต้องมาอ้อนอะไรฉันเลยนะ ไม่งั้นพ่อเชือดจริงๆด้วย!!"

พระเอก(?)

มัตสึโมโต้ ฮิคาริ อายุ 13 ปี

เด็กหนุ่ม ม.ต้นปี1 มีหน้าตาน่ารักจิ้มลิ้ม ตัวเล็กและบอบบาง ฮิคาริตัวเล็กกว่าเพื่อนรุ่นเดียวกันมากแล้วบวกกับที่มีหน้าสวยหวานเหมือนเด็กผู้หญิงจึงทำให้ถูกเข้าใจผิดว่าเป็นผู้หญิงอยู่บ่อยๆ แต่เห็นอย่างงี้เขากลับมี'เมีย'เป็นถึงเจ้าพ่อใหญ่แห่งวงการมาเฟียนะจะบอกให้!?

"นี่ๆที่รักครับ ผมขอนอนกับคุณน้าได้รึเปล่าครับ ผมรู้สึกหนาวยังไงก็ไม่รู้ แต่ถ้าได้กอดคุณน้า ผมอาจจะอุ่นขึ้นมาก็ได้นะครับ^^"

ลูกน้องนายเอก

ทามาราอิ คุโร่ อายุ 28 ปี

เป็นคนเงียบๆแต่ก็ไม่ถึงขั้นจะไม่คุยกับใครเลย เป็นคนขยันขันแข่ง มีความรับผิดชอบต่อหน้าที่สูง ถ้าคุณคิดว่าหนุ่มหน้าเจื่อนคนนี้โคตรจะธรรมด๊าธรรมดาล่ะก็ คุณคิดผิด! ชายหนุ่มคนนี้คือลูกน้องคนสนิทของมายะจังเชียวน้า~แถมยังฝีมือดีสุดๆและทำงานในบ้านได้ทุกอย่างแม้กระทั่ง หุงข้าวหาอาหาร ซักผ้าตากผ้า ถูบ้าน เช็ดกระจก ทำสวนทำไร่ จัดดอกไม้ในสวน เป็นต้น ง่ายๆพ่อบ้านสารพัดประโยชน์

"คุณท่านคร๊าบบ!! โปรดกรุณาอย่าสาดกระสุนมาทางผมสิคร๊าบบ=[]=!!!

🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹

บทนำ

     "หยา~คุณท่านครับ อย่าดื่มหนักมากสิครับ!"

     "อะไร! ฉันกินเหล้าแล้วมันผิดรึไงห๊ะ!!"

     "คุณท่านกินมันไม่ผิดหรอกครับ แต่คุณท่านเล่นซดเหล้าไปเป็นลังแล้วนะครับ!!"

     ลูกน้องคนสนิทของผมพูดพร้อมกับพยายามแกะขวดเหล้าที่อยู่ในมือผมออก แต่มีเรอะที่ผมจะยอม ผมจึงกระชากขวดเหล้าในมือกลับมาทันทีพร้อมกับตะคอกใส่มันว่า

     "ไอ้นี่! ฉันบอกแล้วไงว่าฉันไม่ได้ดื่มนงดื่มหนักอะไรสักหน่อย แกกลับคฤหาสน์ไปก่อนเลยคุโร่ไป๊!!"

     กล่าวจบผมก็หันหน้าเอาคางไปเกยอยู่บนโต๊ะไม้ของร้านบาร์เทนเดอร์ทันทีโดยไม่คิดที่จะหันไปสนใจอะไรกับลูกน้องคนสนิทของผมที่ชื่อ'คุโร่'อีก คุโร่มองผมตาละห้อย ก่อนที่จะเดินคอตกออกไปข้างนอกร้าน

     ใช่ผมคือเจ้าพ่อใหญ่แห่งวงการมาเฟียชื่อ มิสึกิ มายะ คุณรู้มั้ยว่าเพราะอะไรถึงทำให้เจ้าพ่อใหญ่อย่างผมต้องมาเมาปริ้นอยู่ที่นี่ เหอะจะบอกให้ก็ได้...ผมโดนแฟนบอกเลิกเข้าใจยัง!! เหอะหล่อนบอกว่ามีแฟนเป็นมาเฟียแล้วมันดูน่ากลัว แล้วยิ่งผมเป็นถึงเจ้าพ่อใหญ่แห่งวงการมาเฟียด้วยยิ่งแล้วใหญ่เลย หล่อนเดินจากไปเลยอย่างไร้เยื่อใย หึอีชะนีหน้าด้านเอ๊ย!! มาทำให้รักแล้วจากไปงี้อ่ะหรอ เออ!! ตูขอแช่งให้มึงโดนผู้ชายทิ้งสักล้านชาติเลยเอาเซ่~!!

     ผมคิดในใจพลางยกแก้วที่มีเหล้าอยู่ขึ้นซดที่เดียวลวด พร้อมกับกระทบแก้วลงกับโต๊ะไม้ตรงหน้าทันทีอย่างหัวเสีย ขณะที่ผมกำลังเสียใจอยู่ อยู่ดีๆก็มีเสียงทุ้มแหลมดังมาจากข้างๆผมอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย

     "คุณน้าครับ คุณน้ากำลังเศร้าเรื่องอะไรอยู่หรือครับ?"

     "หือ??"

     ผมหันไปตามที่มาของเสียงก็พบกับเด็กชายร่างเล็กที่กำลังนั่งเท้าคางจ้องมาที่ผมอย่างเงียบๆพร้อมกับรอยยิ้มหวานๆที่ถูกส่งมาให้ ยิ้มอะไรของมันวะ- -;

     "ไอ้หนู แกไปไกลๆฉันเลยนะ ตอนนี้ฉันอารมณ์ไม่ดี"

     ผมพูดปัดๆพลางสะบัดฝ่ามือเพื่อเป็นสัญญาณบอกว่าให้ไปไกลๆ แต่ดูเหมือนไอ้เด็กบ้านั่นจะฟังไม่รู้เรื่องจึงกระเถิบเข้ามาใกล้ผมยิ่งกว่าเดิมซะอีก

     "คุณน้าครับ คุณน้าชื่ออะไรหรอครับ??"

     แน่ะ...ยังจะมาถามชื่อตูอีกเนอะ- -;

     "ฉันชื่อมายะ...มิสึกิ มายะ"

     "หรอครับ ชื่อน่ารักจัง^^"

     ไอ้เด็กเวรนี่...ตูว่าสักวันตูได้เป่าหัวเอ็งกระจุยสักวันนึงแน่!!

     "ไอ้เด็กเวร!! น่ารักบ้านแก...อ่ะ!?"

     ขณะที่ผมกำลังจะด่าไอ้เด็กนั่นสักชุดใหญ่ แต่อยู่ดีๆสายตาของผมก็เริ่มพร่ามัวจนเริ่มมองไม่ชัด ผมฟุบลงบนโต๊ะไม้ตรงหน้าทันที โดยที่สายตาของผมยังเห็นภาพหน้าของเด็กคนนั้นอยู่ลางๆ ผมเห็นเขายิ้ม ก่อนที่จะเลื่อนใบหน้าเล็กๆนั้นเข้ามากระซิบที่ใบหูของผมเบาๆว่า

     "ขอโทษที่ต้องวางยาคุณนะครับ ที่รัก"

🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹

ฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคับ ไรท์อาจจะมาอัพช้าเพราะไรท์จะวนไปแต่งนิยายเรื่องอื่นต่อด้วย แต่ก็ขอขอบคุณนะคับที่ติดตาม ขอฝากเรื่องนี้ด้วยนะคับ บ๊ายบาย