[มี E-Book] พันดารา [โอบ x พราว]

แนะนำตัวละคร 

พราว พันดารา ปรมีพิทักษ์ 

อาชีพฟรีแลนซ์ นักวาดภาพประกอบเป็นลูกเสี้ยวเนื่องจากคุณแม่เป็นลูกครึ่งเกาหลี ส่วนสูงสาวลูกเสี้ยวอยู่ที่ 169 ซม. รูปร่างแบบบางไปทางหุ่นนางแบบ ผิวขาวเรียกได้ว่าแทบจะอมชมพูไปแล้ว เพราะตากแดดอย่างมากผิวแค่แดงแล้วก็กลับมาขาวปกติ ปัจจุบันอายุ 25 ปี 

โอบ ธิติ วาณิชย์เจริญกุล 

นักธุรกิจอสังหาฯ เจ้าของโรงแรมวอเทอเรียแกรนด์โฮเต็ล รูปร่างสูงชะลูดถึง 187 ซม. ภายนอกเขาดูเป็นคนนิ่งๆ แต่คนที่ใกล้ชิดจริงๆ ถึงจะรู้ว่าเขาเป็นคนกวนตีxและขี้แกล้ง เป็นเสือยิ้มยากมากสุดคงเป็นการกดยิ้มที่มุมปากเกือบจะมองไม่เห็น เสียงหัวเราะที่เป็นเอกลักษณ์ 'หึหึ' ที่พราวนิยามให้ว่าเป็นเสียงหัวเราะแบบซาตานชัดๆ ปัจจุบันอายุ 34 ปี 

_______________________________ 

“คุณโอบมีแฟนหรือเปล่าคะ” เปิดคำถามวัดใจกันไปเลย ถ้ามีจะเป็นการตัดไฟแต่ต้นลมเธอยังไม่อยากเอาหัวใจไปเสี่ยงเพราะเธอยังไม่มีประสบการณ์รักกับใครแต่กับผู้ชายคนนี้ดูจะใจเหลวเป็นน้ำได้ง่ายจากที่เคยเป็นน้ำแข็งขั้วโลกมานานและจะกลายเป็นแค่ติ่งที่ปลื้มเมนตัวเองไปตลอดกาล 

“ผมดูใจง่ายหรือเปล่า” เขาถามพลางหันมามองแวบหนึ่งแล้วกลับไปมีสมาธิขับรถต่อแต่มุมปากเห็นยกยิ้มจางๆ นะ เธอว่าใช่ 

“ดูเข้าถึงตัวยากมากกว่าค่ะ” 

✍️✍️✍️✍️✍️✍️✍️✍️✍️ 

“นั่นสิ ผมให้โอกาสแค่กับคนที่ผมสนใจเท่านั้นเสมอ” 

“อ๋อ ยังไม่มีแฟนแต่กำลังจะจีบเขาอยู่แบบนี้หรือเปล่าคะ “ 

” ก็ทำนองนั้น “ 

_______________________________ 

“พราวดึงเสื้อขึ้นหน่อยครับ” โอบหมุนพราวให้หันหน้าเข้าหากัน 

“ทำไมคะ” พราวถามอย่างงงๆ 

“โป๊หมดแล้ว” โอบมองเน้นหนักในส่วนที่บอกว่า ‘โป๊หมดแล้ว’ 

“นิดเดียวเองนะคะ รับรองจุกไม่โผล่” พราวบอกให้เขามั่นใจ 

“มา พี่ช่วยดึง” โอบไม่ได้ฟังที่พราวพูดเล้ย ก็บอกว่าจุกไม่โผล่หรอกก็ไม่เชื่อ ชายหนุ่มจับขอบเสื้อตรงใต้รักแร้แล้วดึงขึ้นโดยเอาแขนเล็กมาคล้องคอเขาไว้ แต่มันไม่ขึ้น โอบหลุบตามองที่เนินอกขาวแล้วสบตาเรียวที่มองเขาแบบเลิกคิ้วมีคำถาม 

‘คุณพี่จะเอายังไงคะ มันดึงไม่ขึ้นหรอก มันต้องปลดก่อน’ แต่ประโยคหลังพราวไม่บอกหรอก 

กลิ่นหอมอ่อนๆ ของพราวที่เป็นเอกลักษณ์โชยอบอวลรอบตัวเขา ปากจิ้มลิ้มสีชมพูอ่อนอ้าออกด้วยกำลังจะพูดอะไรบางอย่างกับเขา การเคลื่อนไหวเล็กน้อยทำให้เขาเริ่มสติแตก ยิ่งอยู่ใกล้กันแบบสองต่อสอง 

ชายหนุ่มที่รูปร่างใหญ่โตดึงร่างเล็กเข้ามากอด ใบหน้าเล็กแหงนขึ้นมอง เปิดโอกาสให้โอบได้แตะจูบกับริมฝีปากอมชมพูอย่างแนบแน่น แขนแกร่งกอดร่างกายเล็กแนบไปกับร่างกายตัวเองจนอากาศไม่สามารถแทรกเข้าไปได้ เขาผละออกจากริมฝีปากไล่ซับจูบลงมายังคอ ใช้ปากสัมผัสจูบเบาๆ จนเกิดเสียง ทำให้กายสาวสั่นสะท้านผิวเริ่มแดงอมชมพูเพราะหัวใจสูบฉีดเต้นแรง ริมฝีปากของชายหนุ่มไม่ได้หยุดแค่นั้นเขาไล่จูบมาจนถึงเนินอกขาวผ่อง จูบไล้ทั้งสองข้างและคราวนี้ไม่ได้แค่จูบแบบแตะเฉยๆ เขาดูดจนพราวดิ้นเพราะเจ็บ 

“อื้อ พราวเจ็บ” พราวดิ้นชลุกขลักอยู่ในอ้อมกอดคนตัวโตแขนที่โดนรวบด้วยแขนกำยำไม่สามารถขยับเขยื้อนได้เลย จะใช้ตีคนบ้าให้ได้สติสักหน่อย 

โอบดึงเสื้อของพราวลงอีกคราวนี้โผล่ไปครึ่งเต้า และดูดแบบเดิมจนขึ้นสีกุหลาบทั้งสองข้าง ถึงได้คลายวงแขนออก ปล่อยคนดื้อให้เป็นอิสระคลายวงแขนออกหลวมๆ แต่ยังอยู่ในวงแขนของเขา 

พราวก้มดูเนินอกตัวเองมันมีรอยแดงที่ขึ้นเป็นจ้ำๆ ข้างละสามสี่รอย ใบหน้าสวยหงิกงอ ตีไปที่ต้นแขนแกร่งเต็มไปด้วยมัดกล้ามที่แข็งเป็นหิน 

_______________________________ 

นี่แค่น้ำจิ้ม เห่อๆ ขอเตือนไว้  

เนื้อหา ตัวละคร อาชีพ สถานที่และเหตุการณ์ เป็นจินตนาการที่ถูกสมมติสร้างขึ้น ดังนั้นโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน 

เนื้อหามีฉาก 18+  

ขอฝากเรื่องราวของ โอบ+พราว ไว้ในอ้อมใจของผู้ที่ผ่านมาเห็น ขอบพระคุณที่เข้ามาอ่านจ้า 

Side story : 1ft Love ไม่เคย (ไม่) รัก 

©️สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ.๒๔๔๕ ไม่อนุญาตให้ทำการคัดลอก สแกนเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งหรือทั้งหมด เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์อย่างเป็นลายลักษณ์อักษรเท่านั้น