ผีชายในคุกหญิง

สวัสดีค่ะ วันนี้ขอเอาใจคนรัก เรื่องผีๆ กันหน่อยนะคะ ผีในวันนี้ก็สอดคล้องกับคุกนิดหน่อยค่ะ อยากรู้แล้ว ไปอ่านกันเถอะค่ะ

ขึ้นชื่อว่า "คุก" หลายคนอาจจะต้องมองว่า น่ากลัว สกปรก อับชื้น อึมครึม ไม่น่าอยู่ ฯลฯ  ไม่อยากเข้าไปอยู่  หรือ  

เข้าใกล้  ซึ่งมันตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง  ในฐานะที่ฉันมีอาชีพเป็น "ผู้คุม" ที่ใกล้เกษียณในปี 2559 จึงอยากจะเล่า

ประสบการณ์ในบางมุมของ "แดนสนธยา" ซึ่งเป็นเกร็ดเล็กๆน้อยๆ ที่คนทั่วไปยังเข้าใจผิดหรือเข้าไม่ถึงให้ฟังกัน

ฉันเป็นผู้คุมคุกผู้ใจดี  คลุกคลีกับนักโทษหญิงมา 30 กว่าปี  ฉันจะสังเกตุรู้ได้ว่าใครควรจะใช้ไม้แข็งหรือไม้อ่อนดี

คุกได้สอนอะไรหลายๆอย่างทำไห้รู้ว่าความดีใช้กับทุกคนไม่ได้  บางคนชอบให้ดุ  บางคนชอบให้พูดดีๆบางคนชอบให้ฉันเป็นนักจิตรวิทยา  พอถามปุ๊บก็ร้องไห้ทันที คนในโลกไม่มีใครเลวไปทั้งหมดทั้งตัวและจิตใจ และไม่มีเรื่องใดที่คิดว่าจะเป็นไปไม่ได้  ดังเช่นเรื่อง  ไอ้สาว  ที่ฉันกำลังจะเล่าให้ฟัง

"ไอ้สาว" คือนักโทษหญิงชั้นดีมีความประพฤติเรีบยร้อยจึงถูกคัดเลือกให้มาช่วยงานบนสนถานพยาบาลของเรือนจำมีหน้าที่หลายอย่าง  ทั้งดูแลนักโทษที่เจ็บป่วย  ช่วยทำคลอดนักโทษในกรณีที่นำไปส่งโรงพยาบาลข้างนอกไม่ทัน  เพราะหัวเด็กโผล่ออกมาก่อน นอกจากนี้ยังทำหน้าที่ ฝังรก เทกระโถน ฯลฯ นักโทษด้วยกันจะเรียกไอ้สาวว่า

"หมอสาว"  สถานพยาบาลสมัยนั้นเป็นเรือนไม้ชั้นเดียว  ใต้ถุนสูง 1 เมตรมีระเบียงไม้ มีม้านั่งยาวๆ  ให้คนไข้รอพบแพทย์  บรรยากาศบนสถานพยาบาลมืดครึ้ม  และมีต้นไม้สูงใหญ่ล้อมรอบ  ตอนกลางวันไม่ค่อยน่ากลัวเท่าไหร่  แต่พอตกกลางคืนก็ตัวใครตัวมัน  ไอ้สาวนั้นนอกจากจะทำหน้าที่ผู้ช่วยเหลือทุกอย่างบนเรือนพยาบาลแล้ว  ยังต้องคอยดูแลเพทย์พยาบาลด้วย  ถึงจะงานหนักแต่เธอก้ไม่เคยคดที่จะบ่นเลย  มีแต่รอยยิ้ม

"งานยุ่งน่ะดีแล้ว  ทำให้หมดวันเร็วดีค่ะ  ดีกว่าอยู่ในกำแพงเบื่อๆ ไม่มีอะไรทำ" ไอ้สาวตอบแบบเดิมๆฉันก็ได้แต่พยักหน้าหงึกๆเท่านั้น

มีอยู่วันหนึ่งที่ไอ้สาวเปลี่ยนไป  ทำงานช้า เหมือนคนไม่มีแรง  ถามอะไรก็หลบตาอยู่อย่างเดียว  เหตุการณ์ผ่านไปตามปกติ  ฉันก็ไม่ได้สงสัยอะไร  พอตกกลางคืน  ฉันได้เข้าเวรคืนนั้นเป็นคืนเดือนมืดพอดี  ต้นไม้ปะทะลมแรงดูโยกแยกเหมือนมีคนโหนเล่นไปมาในบริเวณสถานพยาบาล  ฉันเดินตรวจตราแบบรีบเร่งพร้อมไฟฉายคู่ใจ  ไมม่กล้าฉายขึ้นไปบนต้นไม้  กลัวว่าเจอดวงตาแดงก่ำแลบลิ้นยาวๆจนถึงพื้น  ผมฉันคงโกร๋นหมดไปแล้วทั้งหัว  จะไม่ให้กลัวได้อย่างไรในเมื่อทุกโรงพยาบาลในคุก  หรือนอกคุกก็มีคนตายทั้งนั้น  แถมฝังรกเด็กไว้ใต้ต้นไม้มากมายจนนับไม่ถ้วนพอเดินผ่านห้องขังที่ไอ้สาวอยู่  ฉันก็แปลกใจ เอ๊ะ ทำไมไม่ยอมนอน นี่ก็จะตี 1 แล้ว ฉันเห็นไอ้สาวนั่งหัวพิงประตูลูกกรงเหล็กในห้องที่ปิดล็อกกุญแจด้านนอกไว้แน่นหนา  คิดในใจ เอ... ไอ้สาวทำอะไรอยู่นะ ถึงไม่ยอมหลับยอมนอนจนเวลาผ่านไปครู่ใหญ่  เสียงกรีดร้องดังมาทางห้องไอ้สาว  ฉันรีบวิ่งไปดู  เห็นไอ้สาวยืนเกาะลูกกรงด้านในห้องตะโกนร้อง "ช่วยด้วยๆ ๆ" พร้อมกับน้ำตาไหลพราก แล้วละล่ำละลักเล่าว่า

"หนูนอนไม่หลับก็เลยร้องเพลง" ไอ้สาวชี้ลงไปที่ใต้ถุนสถานพยาบาล"ร้องๆอยมีเสียงผู้ชายคุ่ะ เสียงผู้ชายๆดังมาจากใต้ถุน" ฉันฟังแล้วก็เกาหัวแกรกๆ ความจริงก็กลัวอยู่ แต่ตอนนี้ความงงมีมากกว่า "ที่นี่คุกผู้หญิงนะโว้ย ผุ้ชายที่ไหนจะแปลกปลอมเข้ามาได้" ไอ้สาวยืนยันบอกว่า "หนูร้องเพลง เมื่อคิดให้ดีโลกนี้ประหลาด บุพเพสันนิวาส..." พอจบท่อนนี้ก็มีเสียงผุ้ร้องต่ออีกท่อนซึ่งมันชัดเจนมากกว่า "วามรักศักดิ์ศรี รักไม่มีพรหมแดน รักไม่มีศาสนาฯลฯ" ไอ้สาวเล่าไปร้องให้ไป ฉันเลยถามว่า "นี่ผีช่วยเอ็งร้องเพลงคนละท่อนหรือนี่" ฉันชอบพูดติดตลกแต่ที่จริงกลัวแทบจะแย่ เลยไม่รู้เลยว่าจะรายงานพัศดีเวรยังไงดีว่า "ผีชาย" ช่วยนักโทษหญิงร้องเพลง

รุ่นพี่ที่เกษียณไปก่อนหน้านี้เคยเล่าว่า เรือนจำนี้เป็นเรือนจำเก่าเคนขังนักโทษชายคดีการเมือง ต่อมาถูกยุบไป  เลยเอานักโทษหญิงมาไว้แทน

ฮั่นแน่..... ไอ้สาวเธอเจอดีเข้าแล้ว .................

ขอขอบคุณ

จารุณี/เมืองนนท์

ที่สามารถให้เอาเรื่องผีนี้มาเล่าให้เพื่อนๆได้ฟังกัน

ครั้งหน้าจะเอาเรื่องอะไรมาให้อ่านต้องติดตามนะคะ

#หากเพื่อนคนไหนอยากจะเอาเรื่องผีๆให้เพื่อนๆได้ฟังก็

แชร์ความสยองทักแชทมาเลยค่ะมาเลยค่ะทาง Facebook : siramon  thawikhetkit แล้วเดี๋ยวทางเราจะเอามาลงให้นะคะ