Intro
"กูบอกให้มึงเลิกยุ่งกับพัตไงวะ ไม่เข้าใจหรอ"
"อืม...ใช่กูไม่เข้าใจ"
ผมตอบกลับยิ้มๆ ให้อีกฝ่ายได้โมโหเล่น พูมทำท่าขัดใจ มันอยากจะเข้ามาอัดผมใจจะขาดแต่ติดที่เรายืนอยู่ท่ามกลางฝูงชน ไม่ห่างจากเราก็คือพัต ตัวจุดประเด็นนี้แล้วก็....เป็นแฟนพูมมัน
"ปากมึงมันวอนหาตีนจริงๆ"
ผมไหวไหล่ไม่ยีระ
"ไม่บอกไม่รู้นะเนี่ย"
สิ้นประโยคกวนบาทา ร่างผมก็โดนผลักจนเซเกือบล้ม
"พูมอย่านะ"
พัตเเข้ามากอดแขนแฟนตัวเองที่ตอนนี้เป็นจุดเด่นเอามากๆ
"พัตห้ามเพราะพัตห่วงมันใช่ไหม หึ...ไปอยู่กับมันเลยเปล่าพัต"
ดูท่าคนตัวสูงจะโกรธจนพาลแล้วล่ะ
"ไม่ต้องห้ามหรอกพัต ปล่อยให้มันทำตามใจเถอะ"
เพราะถ้าผมเจ็บ ผมจะได้กลับไปออดอ้อนพัตไงล่ะ
"หุบปากของมึงเลยปาม!"
พูมหันมาตะคอก
พัตสีหน้าไม่สู้ดีนัก เพราะคงตกใจแล้วก็กลัวมากทีเดียว เขาคงไม่คิดว่าการมาซื้อของกับเพื่อนจะเจอแฟนแล้วกลายเป็นเรื่องใหญ่ขึ้นมา ผมกับพัตเป็นเพื่อนเรียนคณะเดียวกัน เอกเดียวกัน และผมก็ชอบพัตมากแต่ไม่เคยบอก เพราะพัตเองมีแฟนแล้ว คือไอ้พูม เรียนกันคนละคณะ แต่ที่เจอแล้วรักกันได้เพราะไปเข้าค่ายอบรมอะไรซักอย่างด้วยกัน ตอนนั้นผมนี่จ๋อยเลยล่ะครับ
แต่ตอนนี้น่ะหรอ...หาทางแย่งอยู่ครับผม
พูมเองมันก็ดูออกว่าผมน่ะชอบแฟนมันและตามตื้อแฟนมันเนียนๆ อยู่ มันถึงคอยเข้าหาผมแล้วห้ามไม่ให้ผมเจอกับพัตหรือยุ่งกับพัต แต่แหม่...คนเรียนเอกเดียวกัน คณะเดียวกัน มันจะห้ามยุ่งได้หรอครับ ยิ่งมีโครงงานกลุ่มอีก ผมกับพัตยิ่งได้ใกล้ชิดกันหนักเลยล่ะ ว่ากันตามตรง..พัตก็เครียดเรื่องที่แฟนขี้หึงเหมือนกันครับ แต่ทำไงได้ นั่นแฟนก็จริง แต่ผมก็เพื่อน
"พัตว่าเรากลับกันเถอะพูม ปามพัตขอโทษแทนพูมด้วยนะ แล้วเจอกันที่คณะ"
พัตตัดบท เขาพยายามลากพูมที่หัวฟัดหัวเหวี่ยงออกไป
ผมมองทั้งสองเถียงกันจนลับหายไปจากสายตา ถึงวันนี้ผมกับพัตจะมีเวลาอยู่ด้วยกันน้อยไปหน่อย แต่ไม่เป็นไร ผมเก็บเกี่ยวรางวัลนั้นได้คุ้มทุนอยู่เหมือนกัน ผมหันหลังเดินแยกไปอีกทาง เส้นทางที่สวนทางกับเขาทั้งคู่ แต่คอยดูเถอะ...ผมจะรวมเป็นเส้นทางเดียวกับพัตให้ได้ ส่วนพูม...มันก็แค่ส่วนเกิน ไม่สิ มันแค่เข้ามาในชีวิตพัตให้ตื่นเต้นเร้าใจชั่วครู่เท่านั้น เพราะคนที่จะได้พัตมาครองตลอดไปน่ะ...มันคือผมต่างหาก!
ก็...ไม่ค่อยจะหวังสูงเท่าไหร่เลยนะผม
เรื่องนี้เป็นชายรักชาย หากรับไม่ได้กรุณากดออกไปหน้าแรกเพื่อหานิยายเรื่องใหม่อ่านนะครับ
เรื่องอื่นๆ ที่อยู่ในเซ็ทเดียวกัน
เบื้องหลังความเจ็บปวด
I Don't Care