เพราะถูกจับได้ว่ามีชู้ทำให้ ‘ทิวไผ่’ ถูกสามีสั่งให้ไปใช้แรงงานในฟาร์มไก่ของไร่สโรชา ต้องถูกจับแยกกับลูกแฝดเพียงหนึ่งขวบอย่างไร้เมตตา พร้อมกับคำขู่ที่ว่า ‘หากมึงยังอยากเห็นหน้าลูกห้ามแสดงตัวว่าเป็นแม่’ เขาสัญญาจะเลี้ยงดูลูกแฝดให้เติบโตมาอย่างดี เมื่อใดที่ทิวไผ่ผิดคำสัญญาวันนั้นเขาจะส่งลูกไปอยู่ที่อื่นไม่ให้กลับมาที่นี่อีกตลอดชีวิต
.
“คุณพ่อเคยกินขนมฝีมือน้าไผ่เหรอครับ” วาทีถามคนเป็นพ่อด้วยความสงสัย
คราวนี้ทิวไผ่เป็นฝ่ายเงยขึ้นมองหน้าเขา เพราะอยากรู้ว่าจะตอบคำถามลูกชายอย่างไร
“ก็...เคยกินนะ แต่นานมากจนพ่อแทบจำรสชาติมันไม่ได้แล้ว”
“อ้าว! แล้วทำไมคุณพ่อถึงห้ามไม่ให้พวกเราเข้าใกล้น้าไผ่ล่ะครับ ในเมื่อคุณพ่อกับน้าไผ่เคยรู้จักกันมาก่อน”
คำถามที่เจาะลึกมากขึ้นทำเอาศิลาน้ำท่วมปาก ฉุกคิดขึ้นว่าตอนนี้ลูกชายโตขึ้นมากแล้วและมีความคิดที่โตขึ้นด้วย นานวันเขาคงจะไม่สามารถปกปิดความจริงได้แน่นอน แต่เขาจะบอกไปอย่างไรเล่าในเมื่อสิ่งที่ทิวไผ่ทำมันร้ายแรงจนไม่สมควรให้ลูกชายทั้งสองรับรู้