“ป๊าเรียกเฟย์ญ่ามา มีอะไรคะ”
“ไอ้เฟิ่ง พูดจาให้มันดีๆ แกทำแบบนี้ไม่กลัวฉันจะอายุสั้นบ้างหรือไง แล้วนี่แกแต่งตัวอะไร ฉันบอกแล้วใช่ไหมว่าเข้ามาที่บ้านให้ใส่กางเกง!”
“โธ่ป๊า ก็วันนี้เฟย์ญ่าอยากใส่กระโปรงนี่คะ ตัวนี้เป็นคอลเลคชั่นใหม่เลยนะ ป๊าว่าเฟย์ญ่าใส่แล้วสวยหรือเปล่า จริงสิ นี่ยังมีสีลิปสติกนี่ด้วยนะคะป๊า คอลเลคชั่นใหม่เหมือนกัน สีแดงไวน์ ทาแล้วดูเซ็กซี่น่าจูบสุดๆ”
“โอ๊ย ใครก็ได้เอายาดมให้ที กูจะเป็นลม”
“ว๊ายป๊า ทึ่งในความสวยของเฟย์ญ่าจนจะเป็นลมเลยเหรอคะเนี่ย”
“แกเลิกหมุนสักที ไปนั่งดีๆ ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย”
“เรื่องอะไรคะ อย่าบอกนะว่าป๊าเตรียมตัวเขียนพินัยกรรมยกสมบัติให้เฟย์ญ่าแล้วน่ะ อุ๊บส์ แบบนี้เฟย์ญ่าก็จะรวยแล้วน่ะสิ”
“แกเลิกแช่งให้ฉันตายสักที แกยังเป็นอยู่แบบนี้ฉันไม่กล้าชิงลงนรกไปก่อนหรอก ฉันรู้นะว่าแกโกรธฉันอยู่ แต่ขอเถอะ แกช่วยกลับมาเป็นแบบเดิมได้หรือเปล่า จะให้ฉันทำยังไงก็ได้ แกเป็นแบบนี้แล้วจะมีใครกล้าแต่งเอาแกทำผัว ตระกูลเฟยของฉันต้องการทายาทนะ”
“ป๊านี่เอาใจยากจริงๆ เลยนะคะ ตอนเฟย์ญ่ามีเมียก็บีบบังคับให้เฟย์ญ่าเลิก พอมาตอนนี้เฟย์ญ่าไม่มีเมีย แต่ว่ามีผัวแทนป๊ากลับอยากจะให้เฟย์ญ่ามีเมีย”
“ปะป๊าฮะ ให้หมิงหมิงอยู่ด้วยนะฮะ” หมิงหมิงเดินเข้าไปกอดข้าคนเป็นพ่อก่อนจะเงยหน้าอ้อน ผมเห็นนะว่าตอนที่หมิงหมิงกอดขาน่ะ เขาตัวแข็งทื่อไปเลย
“พวกเธอนี่มัน...”
“นะฮะปะป๊าคนฉวย หมิงหมิงเปงเดกดี ม่ายดื้อม่ายซน หม่าม้ากะเปงเดกดี ม่ายดื้อม่ายซน ทำขนมอาหร่อยด้วยนะฮะ ปะป๊าต้องชอบแน่ๆ” หมิงหมิงพูดทั้งที่ยังกอดขาเขาอยู่ “นะฮะปะป๊า ปะป๊าคนฉวย”
สาบานเลยนะ ว่าผมแค่บอกให้ลูกอ้อน แต่ไม่ได้สอนให้พูดประโยคพวกนี้เลย
“เธอเรียกฉันว่าอะไรนะ”
“ปะป๊าคนฉวยงายฮะ” ผมอยากถามลูกมากว่าตอนมองติดฟิลเตอร์แบบไหนให้เขา ถึงได้มองว่าสวย สำหรับผมที่เห็นตอนนี้มันน่าสะพรึงกลัวมากนะ
“เหอะ ก็ได้ ฉันยอมให้เธออยู่ก็ได้ แต่หลังจากที่ผลตรวจดีเอ็นเอออกมาว่าเธอไม่ใช่ลูกฉัน ฉันจะจับพวกเธอสองคนส่งตำรวจ”
ฝากกดนิยายเข้าชั้นด้วยนะคะ
Guest
