ปรินทร มาร์โก อัครพิภพ
หล่อเหลา หวงแหนชีวิตโสด
คู่หมั้นที่มีทำเพื่อครอบครัว เพื่อธุรกิจเพียงเท่านั้น
ทว่าเมื่อได้เห็นเธอ ผู้ซึ่งมีริมฝีปากแดงระเรื่ออิ่มตึงน่าสัมผัส
หัวใจก็กระตุกไหวแปลกๆ
แต่ทุกอย่างเขาต้องลืมไปให้หมด เมื่อเธอก็คงไม่ต่างจากแม่
ดอกไม้พันธ์เดียวกันมันจะต่างกันหรืออย่างไร....
ปิ่นคณางค์ มหาสุทธิกุล
เขามองเธอเป็นดอกไม้ แต่ไม่ได้ถนอมอย่างที่ควรจะเป็น
เพียงเห็นว่าอยู่ใกล้มือจึงเด็ดลงมาเพื่อขย้ำขยี้เล่น
เพื่อความแค้นความสะใจ
ร้ายแล้วความแค้นในหัวใจหายไปหรือไง หรือจางลงบ้าง
ปิ่นคณางค์พร่ำถาม ไร้หยดน้ำตา...
ขอบคุณที่แวะมาอ่านค่ะ
ลิขิตนางฟ้า