ฉัน ชื่อว่าเฮซี!
ฉันชอบโบราณคดีเป็นที่สุด อะไรก็ตามที่เก่า และเก่ามาก เอามาให้ฉันสิ!ฉันจะดูแลมันอย่างดีเลย
แต่...แต่แล้วไอ้งานที่ฉันรักนี่แหละนำเรื่องวุ่นๆมาให้ฉัน เรื่องมันเกิดจาก บาร์คเกอร์พี่น้องต่างสายเลือดของฉันได้นำรูปปั้นมาจากรัฐบาล
พับผ่าสิ รูปปั้นหล่อเกินไป!! กริ๊ด รูปปั้นอะไรมันหล่อแบบนี้เนี่ย เดี๋ยวนะ นี่ฉันอยู่กับรูปปั้นในห้องฉันสองต่อสองเหรอ(อิอิ) ไม่ได้นะ ต้องให้พ่อแม่สู่ขอก่อน!!
เอ้ย ตั้งสติไว้เฮซี รูปปั้นที่มีลักษณะเป็นคน เพศชาย สูงราวๆ180เซนติเมตร จมูกโด่ง ตาหลับอยู่ ริมฝีปากสวย คนแบบนี้จะมีในโลกหรือ? แล้วใครเป็นต้นแบบ ฉันเคยอ่านประวัติศาสตร์ที่ขึ้นชื่อเรื่องความงดงามของเจ้าชายตามอาณาจักรต่างๆแล้วก็ไม่เคยเห็นใครหล่อเท่านี้มาก่อน
หมายความว่ายังไงกัน?
ฉันพยายามจะหาข้อเท็จจริงมาเปรียบเทียบ
แต่เวลาไม่นานหลังจากนั้น เรื่องบ้าๆบวมๆก็มาหา
กริชเงินที่แม่ฉันที่เสียไปแล้วทิ้งไว้ให้ก็ก่อเรื่องขึ้นทันที! นี่ อย่าหาว่าฉันโทษกริชสิ! แต่กริชมันเดินไม่ได้ถ้าฉันไม่เอาไปแขวนคอรูปปั้นมันก็คงไม่เดินไปแขวนคอรูปปั้นเองหรอก เออจริง
เอาเป็นว่าฉันผิดก็แล้วกัน กริ๊ดดดดด
อะแฮ่ม ขอเกริ่นต่อนะ
ต่อมาไม่นาน รูปปั้นก็หายไป
ใช่!หายไป แต่ไม่หายไปไหนหรอก หายกลายเป็นคนเดินในบ้านฉันนี่!
ฉันตกใจ เสียขวัญ และตกใจอีกรอบ(พอดีว่าตกใจไม่หายซักที)
ก่อนที่หมอนั่นจะบอกให้ฉันใจเย็นแล้วแนะนำตัวแบบเรียบๆว่า
'ฉันชื่อว่าเวเซอร์ เฮล'
เฮลที่มาจากคำว่านรกใช่ไหม
'ฉันเป็นแวมไพร์'
อ่อ ก็แค่...แวมไพร์!!!