พลาดอุ้มท้องกับ (แฟนเก่า) ท่านประธาน
ธวิน
ผู้มีภรรยาที่เพียบพร้อมอย่างลลิน แต่กลับมายุ่งเกี่ยวกับแฟนเก่าอย่างธารมิกา
ธารมิกา
ถูกทิ้งให้เลี้ยงลูกคนเดียว เป็นเจ้าของร้านอาหารสองสาขา
-โปรย-
“ปกติคุณจับคนไม่รู้จักมาถอดเสื้อผ้าเหรอ จูบคนอื่นทุกคนเลยหรือไง” เขาเองที่ทำเหมือนไม่รู้จักกันไม่ใช่เหรอ และเธอก็ทำเหมือนไม่รู้จักกันด้วย อีกทั้งเจ้าสาวของเขาล่ะ เขาเห็นเธอเป็นอะไร อ้อใช่ ธวินเคยกล่าวถึงลูก เขารู้เหรอ
“ทำไม จับแม่ของลูกมาจูบแล้วมันเป็นอะไร” นิ้วยาวเกลี่ยคางมนเธอเล็กน้อย ทว่าคราวนี้ธารมิกาไม่หลบสายตาชายหนุ่มแล้ว ยิ่งได้มองความเจ็บปวดยิ่งโผล่พ้นขึ้นมาราวกับดอกเห็ด โดยเฉพาะห้องนี้ที่เคยมีความทรงจำระหว่างเรา
“แต่ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับคุณ คุณแต่งงานแล้ว ลืมไปแล้วหรือไง”
“ธาร เลิกพูดเรื่องอดีต”
“เลิกพูดเรื่องอดีตงั้นเหรอ ทั้งๆ ที่มันเป็นปัจจุบันของคุณ แล้วปัจจุบันของฉัน คือฉันไม่รู้จักคุณจำเอาไว้” ราวกับกายใหญ่ฟังคำเหล่านั้นไม่ไหว ชายหนุ่มประกบปากลงบนปากของคนตัวเล็กอีกครั้ง เสียงหวานยังคงอื้ออึง ทว่าไม่สามารถเปล่งออกมาได้อีกแล้ว ลิ้นหนาคว้านไปทั่ว ดูดกินความหอมหวานมาเป็นของตนเอง
โปรดใช้วิจารญาณในการอ่าน
Guest
