เฮียอย่าใจร้าย

สปอย 

ภายนอกก็รู้เรียบร้อยอ่อนหวานเหมือนผ้าพับไว้แต่ใครจะรู้ว่าความจริงแล้วผู้หญิงแบบนี้ปิดซ่อนความร่านของตัวเองเอาไว้ต่างหาก เพราะเขารู้จักผู้หญิงคนหนึ่งที่เหมือนกับนิสิตาทุกอย่างแต่นิสัยที่แท้จริงนั้นไม่ใช่คนอย่างที่ทุกคนเห็น เอาความเรียบร้อยเหมือนกลุสตรีมาบังหน้าเพื่อปิดซ่อนความอยากของตัวเองไว้ นิสิตาก็คงเหมือนกันถ้าเธอไม่เด็ดจริงมีหรือตาแก่นั่นจะควานหาตัวเธอให้ควักแบบนี้ 

เขาเลยไม่ชอบเธอ ยอมรับว่าอคติตั้งแต่วันแรกที่เจอกัน ทำตัวใสซื่อน่าสงสารอย่าคิดมาหลอกเขาเสียให้ยากเพราะเขามองเธอออกทุกอย่างว่าเธอกำลังคิดอะไร ถ้าเล่นตุกติกหรือเข้ามายั่วยวนเขาเมื่อไรเขาจะจับตัวเธอส่งให้พ่อเลี้ยงหัวงูนั่นทันที 

" อย่าคิดว่าเป็นเพื่อนไอ้หอมแล้วฉันจะไม่กล้าทำอะไรเธอ อยู่ที่นี่เธอก็เหมือนคนงานในไร่ทั่วๆ ไป ต้องทำงานแลกข้าว ฉันให้เงินเดือนเธอด้วยแค่อาจไม่เท่ากับคนงานคนอื่นเพราะใช้เส้นสายเข้ามาทำงาน " 

" เนยทราบค่ะ แค่คุณธูปให้ที่พักกับอาหาร ให้เนยได้ทำงานเนยก็พอใจแล้วค่ะ เรื่องเงินไม่ใช่ปัญหาคุณธูปจะไม่ให้เนยก็ไม่ว่าอะไรค่ะ เพราะที่เป็นอยู่ตอนนี้ก็มากพอแล้ว " 

" ทำไมเธอพูดมากแบบนี้ " 

นิสิตาช้อนตามองร่างสูงที่ยืนอยู่ตรงหน้าก่อนจะหลุบตาไม่กล้ามองสบตาเขา ก็ในเมื่อเขาพูดกับเธอถ้าเธอไม่ตอบเขาจะด่าว่าเธอเสียมารยาทเอาเพราะผู้ใหญ่พูดด้วยแต่เธอดันเงียบ ทว่าพอเธอพูดเขากลับบอกว่าเธอพูดมากแล้วเธอควรทำตัวแบบไหนดี 

" ขอโทษค่ะ " 

" หยุดเอาแต่พูดคำว่าขอโทษสักทีฉันรำคาญ " 

" ขอ... " 

นิสิตาที่กำลังจะพูดคำว่าขอโทษแต่พอเจอสายตาดุๆ ที่มองมาเธอต้องรีบปิดปากเงียบทันที ทำอะไรก็ไม่ดี ไม่เข้าตาเขาสักอย่าง เธอรู้เหตุผลที่เขาไม่ชอบเธอ เพราะเขาฝังใจและคิดมาตลอดว่าผู้หญิงเรียบร้อยอย่างเธอนั้นมันร่านแต่เสแสร้งทำตัวใสซื่อ เพื่อปิดซ่อนตัวตนที่แท้จริงไว้ เขาจงเกลียดจังชังเธอทั้งที่เธอไม่ได้ทำอะไรผิด ทั้งปากร้าย ดุด่า ดูถูกเธอสารพัด แต่เธอก็ต้องก้มหน้ายอมให้เขาต่อว่าเธอต่างๆ นานาเพราะว่าเธอไม่มีที่ไป 

เธอต้องพึ่งเขาแม้ไม่อยากทำแบบนี้แต่เธอไม่มีทางเลือกอื่นแล้วจริงๆ พ่อเลี้ยงยังเอาแต่ตามหาตัวเธอไม่หยุดไม่ว่าจะหนีไปอยู่ที่ไหนคนของพ่อเลี้ยงก็ตามหาเธอจนเจอ การที่เธอได้มาอยู่ที่นี่มันปลอดภัยสำหรับเธอก็จริงแต่ก็ต้องแลกมากับการที่เธอจะต้องถูกคนตรงหน้าพูดจาดูถูกทุกวัน 

" ผู้หญิงอย่างเธอถ้าต้องซื้อคงไม่มีคนเอา แต่ถ้าได้ฟรีอาจพากันแย่ง ก็ไม่แน่นะพ่อเลี้ยงคนนั้นมันเต็มใจเลี้ยงดูเธอไม่ใช่หรือ ไม่คิดอีกทีล่ะเผื่ออยากกลับไปอยู่กับมัน " 

" ไม่ค่ะเนยไม่อยากไป คุณธูปจะด่าว่าอะไรเนยก็ได้แต่เนยขออยู่ที่นี่เถอะนะคะ " 

ปกรณ์มองเธอด้วยสายตาไม่พอใจ เขาจะให้เธออยู่หรือไปมันเป็นสิทธิ์ของเขา เธอไม่สามารถร้องขออะไรจากเขาได้ทั้งนั้นเพราะเขาจะไม่มีวันให้ในสิ่งที่เธอขอ 

" ถ้าเธอไม่ใช่เพื่อนน้องสาวฉันและถ้าฉันไม่เห็นแก่หน้าหลานที่จะเกิดมา ฉันจะไม่ยอมให้เธอได้อยู่ที่นี่อย่างแน่นอน " 

ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเทียนหอมน้องสาวเขาเอาหลานมาขู่เขาไม่ยอมเด็ดขาด ทำไมเขาต้องอยู่ร่วมบ้านเดียวกันกับผู้หญิงที่เขาไม่ชอบด้วย 

" อยู่ที่นี่ก็ทำหน้าที่ของเธอไปอย่ามายุ่งกับฉันก็พอ ถ้าเธอก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของฉันเมื่อไหร่ฉันจะไล่เธอออกจากบ้านทันที ไอ้หอมจะว่ายังไงฉันไม่สน เพราะผู้หญิงอย่างเธอควร... "