plaything กฎในการเป็นของเล่นของตัวร้าย (SS1)

E-book SS1

Link: https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMTczMjM2NSI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjMwMTMwMiI7fQ

หรือเสิร์ชใน meb: plaything กฎในการเป็นของเล่นของตัวร้าย, ตัวร้าย, ของเล่น, ยี่หวา

ราคา

ราคาเต็มสำหรับ android และหน้าเว็บคือ 199 บาท และสำหรับ ios คือ 219 บาทนะคะ

.

.

.

กฎในการเป็นของเล่นของตัวร้าย

รู้จักที่ของตัวเอง เชื่อฟังคำสั่ง ไม่งี่เง่า ไม่เรียกร้อง และพร้อมอ้าขาให้เอาเสมอ

.

.

.

ชี้แจงก่อนอ่าน

1. เหมาะกับนักอ่านที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไปและมีวิจารณญาณในการอ่าน สามารถแยกแยะระหว่างโลกจริงกับนิยายได้

2. พระเอก (?) เลวมากก โรคจิต ซาดิสม์ ธงแดงเข้มจัดๆ ใครไม่ชอบตัวละครแนวนี้ ข้ามไปได้เลยน้าา

3. นางเอกมีฉาก nc กับตัวละครหลักมากกว่า 1 คน และอาจมีฉาก 3p แต่ *มีพระเอกคนเดียว*

3. แม้เนื้อเรื่องจะอัดแน่นไปด้วยตัวละครปิตาธิปไตย แต่นักเขียนไม่ได้สนับสนุนให้มีคนแบบนี้อยู่ในสังคม โปรดอ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ห้ามลอกเลียนแบบโดยเด็ดขาด!

4.กำลังปั่น E-book อยู่ค่ะ (แบ่งออกเป็น 2 ซีซัน วางขายซีซัน 1 ก่อน)

*เปิดให้อ่านฟรีก่อนติดเหรียญ*

.

.

.

Character

ยี่หวา (24)

ถ้าเปรียบเป็นผลไม้ก็คงจะเป็นผลไม้ที่ภายนอกงดงามแต่ภายในกลวงโบ๋ ทั้งชีวิตของเธออุทิศให้วาคิน เธอรักวาคินยิ่งกว่าตัวเธอเอง ทว่าเขากลับเห็นเธอเป็นเพียงของเล่น แต่นั่นมันก่อนที่เธอจะฟื้นขึ้นมาพร้อมกับความทรงจำใหม่...

...ตอนนี้ยี่หวารู้แล้วว่าจุดจบของผู้ภักดีคือความตาย ดังนั้นเธอจึงต้องทำทุกวิถีทางเพื่อให้หลุดพ้นของสถานะของเล่นของตัวร้ายให้ได้!

วาคิน (26)

ถ้าเปรียบเป็นสัตว์ก็คงจะเป็นจระเข้ แอบจ้องเหยื่ออยู่ในน้ำสีทมิฬ รอเหยื่อเผลอแล้วพุ่งขึ้นมาฆ่าอย่างโหดร้าย วาคินเป็นคนเห็นแก่ตัว เลือดเย็น และเจ้าเล่ห์ เขาหักหลังคนอื่นก่อนที่จะถูกหักหลังเสมอ แต่ภายใต้ความสมบูรณ์แบบไร้ที่ติ วาคินมีจุดอ่อนจุดเล็กๆ ที่เหยื่อทุกคนรู้กันดี...

...เขามีความต้องการทางเพศสูงกว่ามนุษย์ทั่วไป

.

.

.

 SPOIL

"ฮึก คุณวาคิน...ได้โปรด ยะ อย่า..."

ฝ่ามือหนาที่ค่อยๆ เลื่อนจากปลายเท้าขึ้นมายังต้นขาด้านในทำให้ฉันกัดปากตัวเองแน่น

“ครางสิ"

"...."

"ฉันสั่งให้คราง" วาคินกระซิบพลางขบเม้มใบหูเล็ก "เร็วสิเด็กดี...ทำหน้าที่ให้สมกับเป็นของเล่นชิ้นโปรดของฉันหน่อย"

"ปละ ปล่อยฉัน..."

"เฮ้อ"

"อ๊า!"

"ฉันเคยปล่อยเธอไปแล้ว แต่เธอกลับมาหาฉันเอง...เธอจำไม่ได้เหรอ ยี่หวา"

"อ๊ะ อ๊า มะ ไม่นะ"

"กติกาของเราว่ายังไงนะ?"

นิ้วเรียวกระแทกเข้ามาอย่างแรง วาคินแสยะยิ้มโรคจิต

"ถ้าเธอกลับมาหาฉัน เธอจะไม่สามารถหนีไปไหนได้อีก...ใช่ไหม?"

"ฉะ ฉัน...อ๊ะ...ฉันขอโทษ ฉัน...อึก...ผิดไปแล้ว"

ปลายลิ้นร้อนเลียลำคอระหงก่อนจะเอ่ยถามเสียงกลั้วหัวเราะ

"ทำผิดเหรอ?" ริมฝีปากหยักสวยประทับบนแก้มซึ่งเปื้อนหยาดน้ำตา

"เธอทำอะไรผิดล่ะ...ยี่หวา"

"อ๊าาาา"