คิดจะพักคิดถึงเพื่อนสามี

บุตรสาวแม่ทัพใหญ่ยอมแต่งงานกับคหบดีหนุ่มด้วยเห็นแก่คำหวาน ไม่ถึงปีทุกสิ่งกลายเป็นแค่ลมปาก  

ในเมื่อสามีไม่รักดีเหตุใดต้องเฝ้ารอ เหล่าเพื่อนสามีต่างหากคือที่พักพิงแสนดีทั้งรดน้ำจนนางชุ่มฉ่ำกายใจ  

นางเป็นถึงคุณหนูของแม่ทัพใหญ่ แต่ยอมมาแต่งงานกับบุตรชายพ่อค้าก็ด้วยเห็นแก่คำหวานที่เขามอบให้  

ไม่คิดว่าผ่านมาเพียงไม่ถึงปี ทุกสิ่งกลับสลายกลายเป็นแค่ลมปาก  

เขากล่าวหาว่านางจืดชืดไม่น่าค้นหา จึงต้องมีภรรยาอีกหลายคน 

ในเมื่อไร้ความซื่อสัตย์ คำมั่นกลายเป็นเพียงการผายลม  

เช่นนั้นนางก็ไม่จำเป็นต้องเฝ้ารอน้ำฝนจนแห้งเหี่ยวเช่นนี้ 

เหล่าเพื่อนสามีล้วนเป็นที่พักพิงที่ดี พวกเขาทั้งดูแลเอาใจใส่ ทั้งตามใจและคอยรดน้ำไม่เคยขาด 

ในเมื่อสามีไม่รักดี เหตุใดต้องเฝ้ารอ 

นางคงต้องพึ่งพาเหล่าเพื่อนสามี ให้พวกเขาได้เติมเต็มความชุ่มฉ่ำจนสาสมใจ