นิยายเรื่องนี้สงวนสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พศ.2537และที่แก้ไขเพิ่มเติม
ห้ามลอกเลียนแบบทำซ้ำทหรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้ โดยไม่ได้รีบ อนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร จากเจ้าของผลงาน หากผู้ใดละเมิดจะถูกดำเนินคดี ตามกฎหมายที่กำหนดไว้สูงสุด
...,คือเธอรริสา.,.
บาส พายุหะ พี่ชายฝาแฝดของบอย อนาคิน ลูกชายฝาแฝดของเจ้าสัวกรรณ..อมรวัฒน์เจ้าของธุรกิจสายการบินในเครือ อมรวัฒน์ พี่ชายของนายหัวภาค บิดมาของภากร..
เพียงเพราะเขามีกันแค่สองคนพี่น้องไปไหนก็ต้องไปเป็นคู่ อยากเห็นน้องชายมีความสุขเลยตามใจ พาน้องชายมาตามหารักแท้...
แต่การมาเยือนเชียงใหม่ในครั้งนี้เขาไม่รู้เลยว่าเขาทำหัวใจตกไม่ใกล้ไม่ไกลจากแฝดน้องเลย..
รสา..รริสา...สาวน้อยลูกครึ่งไทย-จีน-สเปน ลูกสาวคนสวยของ อดีตอัยการสุดหล่อที่หันมาเอาดีทางธุรกิจของพ่อตา..กลับ ลิซ่าเจ้าของธุรกิจอลิสไดมอนส์ เธอถูกเลี้ยงดูมาแบบตามใจฉัน ชอบปืนป่าย ชอบเล่นอะไรที่เด็กผู้ชายชอบเล่น..และชอบสุดๆคือพูดคำเมืองกับคนรู้จักทุกคน ..
มาตามติดลูกความรักของหนุ่มเมืองกรุงกับสาวน้อยเมืองเหนือ (อาจมีคำเมืองเยอะสุด ) อาจเพี้ยนนิดนุงก็ของสุมาเตอะเจ้า....
คำโปรย
การที่รับคำชวนมาเยือนที่บ้านเพื่อนมิตรภาพที่ดีมันเป็นเรื่องที่ดีสำหรับคนต่างถิ่นแบบเขา
"หวัดดีเจ้าปี้ๆอ้ายๆกู่คนเจ้า" รสารู้ว่าพี่สาวของเธอหนูอิงได้มาเรียนที่ม. X ที่เชียงใหม่เธอก็เลยตั้งใจจะเลี้ยงตอนรับพี่สาวโดยวานให้พี่ชายอย่างวาคิมไปชวน...
ในขณะที่เตรียมของอยู่ที่บ้านเธอก็ได้ยินเสียงรถวิ่งเข้ามาไม่ใช่แค่คันเดียวเข้ามาพร้อมกัน 2 คันเธอก็เดินออกไปดูก็มองเห็นคนกลุ่มใหญ่ไม่ใช่มีเพียงแค่พี่หนูอิง,พี่หนูจ๋า,พี่เจ้าคุณและพี่วาคิมแต่มีคนอื่นรวมอยู่ด้วย..
ตามนิสัยเจ้าของบ้านแบบเธอก็เลยเดินออกมาแต่เสียงไปก่อนหน้านั้นแล้ว..
บาสในวันนี้ตั้งใจจะไปทักทายหนูอิงเฉยๆพี่คุณชวนให้มารู้จักคุณอาตัวเขาเองคิดว่าเป็นเรื่องที่ดีก็เลยมาตามคำชวนหรือเปล่า พอมาถึงก็รู้ด้วยว่าคุณอาของพี่คุณเป็นเพื่อนสนิทของพี่ชายผมเอง
เสียงใสๆของใครบางคนทำผมชะเง้อตามองมาหาทันที ตัวเขาว่ารู้สึกชอบในน้ำเสียงนี้มากเพียงแค่เจอหน้าผมก็ถึงกับอึ้งน่ารักของเธอเข้าจังๆ...
"รสาทำไมพูดเหนือเนี่ย" เสียงของที่หนูจ๋าพี่พูดขึ้นมาทันที..
"ก่อน้องชอบนิ" ( - _ - )( _ _ )
"เราคิดหรือว่าคนอื่นเขาจะเข้าใจเห็นไหมเพื่อนพี่หนูอิงทำหน้างงเลย" คนที่หนูจ๋าพูดถึงก็คือบาสที่ยืนอยู่นิ่งๆจริงๆเขาไม่ได้งงแต่เขาตกหลุมอากาศอย่างจัง...
เธอหันไปมองคนที่ยืนมองหน้าเธอนิ่งๆแล้วเธอก็เดินเข้าไปใกล้ๆ "อ้ายจื่อหยังงงหยังเจ้า" ^_^
ตัวเขาหลุดภวังค์ทันทีแล้วยิ้มให้ "สวยครับ"
"ห๊ก..อะหยังงามเจ้า" 😱
นาทีนี้ผมไม่รู้จะตอบว่ายังไงจะตอบว่าหนูสวยผมก็โดนกินหัวสิครับ เพราะตอนที่ผมหลุดจากภวังผมจับรังสีอำมหิตได้ใกล้ไม่ไกลว่าที่พ่อตาของผมนั้นเอง ได้แต่ยิ้มแหย่ๆ
"เอ้า..ถามบ่อตอบเป็นหยังนี้"😤
"ไม่ต้องถามแล้วรสาไปเลยไปเตรียมของเลย" วาคิมบอกน้องสาว
"มีอะไรให้ช่วยไหมครับ...
❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
20/5/67...อัพตอนแรกนะ...วางกดเข้าคลัง ฝากเม้นให้กำลังใจกันด้วยงับ... เรื่องนี้ภาษาเหนืออาจไม่ออริเท่าไหร่ มันพิมอยากภาษาแต้ๆเปิลอ่ะ....ขอสุมาเต๊อะเจ้า