ข้ามภพมาเกิดเป็นคุณหนูใหญ่ผู้จืดจาง

จางเย่วเล่อ ชินชา กับการถูกลบเลือนตัวตน 

นางมิได้ปรารถนาจะมีตัวตนในหัวใจใครอีก

เพราะแม้จะมีตัวตน แต่นั่นก็ไม่เคยมากพอที่จะเป็นหนึ่งได้

นางเป็นคนที่มีความเห็นแก่ตัว นางเคยเฝ้าปรารถนาอยากมีตัวตนสำหรับใครสักคน อยากเป็นหนึ่ง ไม่อยากเป็นลำดับท้ายที่ไม่เคยมีตัวตน

แต่วันเวลาที่ผ่านมา สั่งสอนตัวนาง ไม่ควรเฝ้าฝันถึงเรื่องที่เป็นไปไม่ได้อีกต่อไป

สิ่งที่นางทำได้คือใช้ชีวิต เพื่อตนเอง อยู่เพื่อตนเอง

ไม่ผูกติดความโกรธ ความแค้น กับผู้ใด

ขอเพียงใครไม่ทำให้นางเดือดร้อนจนเกินไปนัก นางย่อมทนได้

ขอเพียงอย่าล้ำเส้นที่นางขีดไว้ ขอเพียงเท่านั้น

ปล.นางเอกไม่ใช่คนฉลาด ถึงแม้จะข้ามภพมาเกิดอีกครั้ง นางเอกเรื่องนี้ไม่ได้พกสกิลใดๆมา เพราะฉะนั้นได้โปรดอย่าคาดหวังความเก่งกาจ เพราะน้องไม่ได้แม่รี่ซู น้องมีผิดมีพลาด ซึ่งเป็นเรื่องปกติของชีวิต 

พล็อตเรื่องไม่หนัก ปมไม่เยอะ ไรท์อยากใช้นิยายเรื่องนี้เล่าสื่อถึงคนที่ปิดกั้นตัวเอง อยากให้เห็นถึงชีวิตในอีกแง่มุมหนึ่ง อยากให้เห็นความเปลี่ยนแปลงการเปิดใจของน้องเยว่  

ความสัมพันธ์ในรูปแบบคนรัก สหาย ครอบครัว