พิสูจน์รัก..นายมาเฟียตัวร้าย (อ่านฟรีก่อนติดเหรียญ)

“ที่นี่คือที่ที่เธอต้องอยู่ ฆาตกรที่ฆ่าปู่ของฉันไม่มีวันที่จะได้รับอิสระภาพตลอดชีวิต ฉันเกลียดเธอ ได้ยินไหมว่าฉันเกลียดเธอ เพราะเธอทำให้ฉันต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยวบนโลกใบนี้ ฉันจะทำให้เธอตายทั้งเป็น” คาร์ลมองหญิงสาวด้วยแวดตาที่ดุร้าย 

“ฉันไม่ได้ฆ่า ฉันบอกว่าไม่ได้ฆ่าเข้าใจไหม ศาลก็ตัดสินแล้วว่าฉันไม่ผิด เพราะฉะนั้นฉันคือผู้บริสุทธิ์ ปล่อยฉันไปเดี่ยวนี้ไม่อย่างนั้นฉันจะแจ้งตำรวจว่าคุณกักขังหน่วงเหนี่ยวฉันเอาไว้”  

คาร์ลเดินอ้อมเตียงมาอีกฝั่ง เขาจับคอของเธอไว้ทั้งสองมือ ค่อยๆ บีบแรงขึ้นๆ เขาต้องการให้หญิงสาวรู้สึกทรมานเพราะขาดอากาศหายใจ ใบหน้าของหญิงสาวเริ่มซีดเผือดพร้อมกับร่างกายเริ่มเกร็ง คาร์ลเห็นดังนั้นเขาก็ค่อยๆ คลายมือทั้งสองข้างออกจากลำคอของหญิงสาว 

“แค่กๆ” หญิงสาวมองหน้าชายหนุ่มด้วยความเกลียดชัง 

“ฉันไม่ปล่อยให้เธอตายง่ายๆ หรอกนะ ชีวิตเธอเป็นของฉันนับตั้งแต่วันนี้” เขาไม่สนใจสายตาไม่พอใจของอีกฝ่าย 

“ทำไมไม่ฆ่าฉันให้ตายๆ ไปเลยละ จะเก็บฉันเอาไว้ทำไม” 

“เธอไม่ต้องกลัว ฉันไม่ปล่อยให้เชลยของฉันได้ตายง่ายๆ หรอกนะ เพราะเธอต้องชดใช้กรรมกับสิ่งที่เธอทำให้ฉันต้องสูญเสียคุณปู่ของฉันไป” 

“ฉันเกลียดคุณ ถ้าวันไหนที่ฉันหนีออกไปได้ ฉันจะทำให้ชีวิตคุณพังพินาศเหมือนที่คุณทำกับฉัน” 

“ถ้าจะทำลายชีวิตฉันก็รีบหน่อยนะ เพราะฉันขี้เกียจรอนานๆ หึๆ” คาร์ลยิ้มเยาะเย้ยเพราะเขาไม่กลัวคำขู่ของอีกฝ่ายเลยแม้แต่น้อย 

“ผู้ชายเลว ทำร้ายได้แม้กระทั่งผู้หญิง”  

“ใครกันแน่ที่เลว เธอต่างหากที่เลวเพราะเธอฆ่าปู่ของฉัน นับจากนี้ไปชีวิตที่เหลืออยู่ของเธอจะไม่มีวันได้พบกับความสุขอีกเลย จำใส่สมองอันกลวงๆ ของเธอเอาไว้ให้ดี” ชายหนุ่มมีใบหน้าดั่งเทพบุตร แต่สำหรับหญิงสาวมองเขาเป็นซานตานไปแล้ว 

“ฉันไม่ได้ทำ..ได้ยินไหม..ว่าฉันไม่ได้ทำ..อืออออออ ฉันไม่ได้เป็นคนฆ่าท่าน ฉันไม่ได้ทำ และฉันก็ไม่มีวันที่จะทำแบบนั้นด้วย เข้าใจไหมว่าฉันไม่ได้ทำ” ใบหน้าของหญิงสาวเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา ไม่ว่าเธอจะขอร้องอ้อนวอนชายหนุ่มอย่างไร เขาก็ไม่มีทีท่าว่าจะเชื่อเธอเลยแม้แต่นิดเดียว 

“ในเมื่อกระบวนการยุติธรรมเอาผิดเธอไม่ได้ ฉันนี้แหละจะเอาผิดเธอเอง จำใส่สมองของเธอเอาไว้ว่าชีวิตของเธอต่อจากนี้ มันจะเป็นของฉันตลอดไป” พูดจบชายหนุ่มก็เดินออกจากห้องพร้อมกับปิดประตูอย่างแรง 

‘ปั้ง’ เสียงปิดประตูห้องทำให้หญิงสาวหวาดกลัว เธอมีความหวาดกลัวเสียงดังมาตั้งแต่อายุเก้าขวบ โดยในเรื่องนี้ไม่มีใครรู้นอกว่าตัวของเธอเอง