ทิชา หญิงสาวที่สูญเสียพ่อแม่ไปต้องมาทำไร่องุ่นด้วยตัวเพียงคนเดียว วันหนึ่งได้มาช่วยเหลือ ขุนเขา ที่หนีพวกมาเฟียมาด้วยเนื้อตัวที่บาดเจ็บ
"อยากตายก็เอาสิฉันไม่ช่วย"
'ทิชา' หญิงสาวที่จบบริหารมาแต่ต้องมาเป็นชาวไร่ ชาวสวนที่พ่อแม่รัก แถมยังต้องดูแลลูกน้องและคนแปลกหน้าอีก เธอต้องทำงานและประหยัดเงินให้มากที่สุด
_
'ขุนเขา'มาเฟียผู้มีอำนาจ ที่ต้องพาตัวเองหนีจากพวกลอบกัดจนแทบเอาชีวิตไม่รอดต้องมาขออาศัยที่อยู่และทำงานแลกค่าอาหารรายวัน
_
"ฮือกับข้าวหายไปไหน"
"นี่ไงไข่ดาว"
“กับข้าวที่ฉันทำมันหายไป ฉันจำได้ฉันไม่ได้ทอดไข่ดาวสักหน่อยฮือ”
_
"ทิชาฉันร้อนขอพักก่อนได้ไหม?"
"ไม่ได้นายกินข้าวทุกวันนายต้องทำสิ ทำงานแลกข้าวนะเข้าใจไหม?"
"ขอพักก่อนนะวันนี้ไม่ไหวแล้ว"
_
"แล้วจะไปส่งกับรถไหน"
"นั้นไงรถส่งองุ่น"
"รถซาเล้งเนี้ยนะ"
_
"นายเป็นใครกันแน่"
"ฉันเป็นมาเฟีย"
"นายออกจากบ้านฉันไปเลยนะ"
_
ฝากติดตาม ฝากกดใจ คอมเมนต์แนะนำได้นะคะ