"ป๊า ผมจะไม่ทำอีกแล้วนะ"
เสียงทุ้มและท่าทางที่กำลังอ้อนวอนพ่อบังเกิดเกล้า เพื่อขอให้คุณป๊าที่แม้จะแก่แต่ก็ยังหล่อเฟี้ยวยอมใจอ่อนไม่ลงโทษเขา
'เดาเลยว่า รอบนี้ต้องโดนหักเงินแน่ๆ ชีวิตไอ้เชนขาดเงินไม่ได้นะป๊า ขาดเงินแล้วไอ้เชนไม่มั่นใจเลย
ทำไมคุณป๊าไม่เข้าใจวัยรุ่นเลยวะ'
ชายหนุ่มสูงยาวขาวตี๋ หล่อและดูสะอาดเหมือนคนอาบน้ำวันละแปดรอบอย่างคเชนทร์ ถึงคราวตกที่นั่งลำบากแล้วล่ะ
รอบนี้เขาโดนป๊ายึดรถ เนื่องจากลูกชายสุดที่รักขับรถคันหรูไปซิ่งเกินที่กฎหมายกำหนดบ่อยครั้ง....
บ่อยจนกระทั่งคุณป๊าตามจ่ายใบสั่งออนไลน์ให้ไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว
"ใบแรกก็ยังพอไหว นี่ใบที่สิบเข้าไปแล้วนะโว้ย"
ป๊าโยนกระดาษปึกหนึ่ง มันคือใบสั่งออนไลน์ที่ส่งมาถี่ยิ่งกว่าเคอรี่มาส่งพัสดุที่บ้านซะอีก
'ไอ้ลูกหมานี่มึงต้องได้รับบทเรียนบ้าง หึ โดนป้าๆ ตามใจจนเคยตัว'
"ไอ้เชน มึงต้องขึ้นรถเมล์ไปเรียนแล้วนะ กูขี้เกียจตามจ่ายค่าปรับให้มึงแล้ว รอบนี้กูจะยึดรถมึงสองเดือนเป็นการลงโทษ"
"โธ่ คุณป๊า อย่ายึดรถผมเลยนะ ผมจะไปเรียนยังไง นั่งรถเมล์ร้อนตายเลย"
เจ้าลูกชายตาละห้อยใส่บิดา แต่...แววตาป๊ามันน่ากลัวจัง
"งั้น...ป๊ายึดรถผมก็ได้ ผมผิด เดี๋ยวผมนั่งแท็กซี่แทนก็ได้"
การต่อรองได้เกิดขึ้น ก็แหม ไอ้ความชีวิตติดสบายของคเชนทร์นี่แหละ ทำเอาป๊าปวดหัวจี๊ด ถ้าไม่ดัดนิสัย
อนาคตจะเป็นยังไง ยิ่งโตยิ่งห่างกันไปทุกที
ชายวัยเลยกลางคนตัดสินใจลงดาบลงโทษลูกชายตัวดีให้สำนึก
"ไม่ กูจะยึด กูจะให้มึงโหนรถเมล์ให้เข็ด เงินในบัตรกูก็จะตัดด้วย มึงจะได้ไม่มีเงินเรียกแท็กซี่
ถึงเวลาที่กูต้องดัดนิสัยมึงบ้างแล้วไอ้เชน"
คเชนทร์หน้าเจื่อน คิดว่าจะทำยังไงดี ในหัวพยายามคิดแผนให้ป๊าหายโกรธ
ส่วนป้าๆ ที่คอยเลี้ยงหลานมาตั้งแต่แม่ของคเชนทร์ตายไปทำเป็นเดินไปเดินมาแอบฟังพ่อลูกคุยกัน
สามป้าเกิดสงสารหลายชายจับใจแอบมองอยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ บ้างก็เห็นด้วยกับน้องชายคนเล็กที่ต้องกำราบลูกให้อยู่หมัด
ส่วนที่เหลือก็แทบจะอยากพาหลานไปถอยป้ายแดงใหม่สักคัน ระหว่างที่โดนทัณฑ์บนตั้งสองเดือน
"ชีวิตน้องเชนเกิดมาก็สบายมาตลอด จะไปขึ้นรถเมล์ได้ยังไง?"
ป้าคนโตลองพูดให้น้องชายใจอ่อน แต่ก็เปล่าเลย
"พวกพี่ไม่ต้องให้ท้ายหลานเลยนะ ถึงคราวแล้วที่ผมต้องจัดการ ไม้แก่ไปจะดัดยาก"
ภายในห้องเงียบกริบ คเชนทร์จำใจยอมรับมันด้วยความหวั่นใจ
'มันต้องเข็ด มันต้องเข็ดแน่นอน ไม่เกินอาทิตย์หรอก มันต้องมาอ้อนวอนขอรถคืน หึหึ'
แต่ป๊าคิดผิด...
สองเดือนผ่านไป
ไอ้ลูกชายตัวดีมันก็ยังไม่ขอรถคืนสักคำ
"มันชักจะมีกลิ่นแปลกๆ แล้วสิวะ"
คุณป๊าผู้อาบน้ำร้อนมาก่อน เริ่มคิดถึงเหตุผลง่ายๆ ที่ทำให้ลูกชายยอมขึ้นรถเมล์ไปเรียนทุกวันโดยไม่อิดออด
แถมไม่แอบขอเงินป้าๆ ด้วยสิ
"ไอ้เชนอย่าบอกนะว่ามึงไปติดสาวบนรถเมล์"
ป๊าลองตั้งข้อสันนิษฐาน เจ้าลูกชายยกมือเกาหัว และทำท่าทางยอมรับกลายๆ กับเรื่องที่ป๊าถามเขาเมื่อครู่
"ป๊า ผมไม่ได้ติดสาว ผมติดผู้ชาย"
"ไอ้เชน.... กูจะเป็นลม"
.
.
"พี่ครับ นั่งเถอะ พี่ไม่นั่งกับผม ผมจะคิดว่าพี่เป็นริดสีดวงนะ"
เชนเด็กปีสองพูดจาไม่เข้าหูเอาซะเลย
"ริดสีดวง เฮ้ย ไอ้บ้า"
เชนโดนด่าแทนที่จะโกรธ กลับยิ้มร่า แถมยังชวนรุ่นพี่นั่งอีกด้วย
"ก็นั่งสิครับพี่"
มือหนาตบเปาะดังปุๆ ชักชวนรุ่นพี่ที่เขาตามจีบมานั่งข้างกัน
"ไม่นั่ง รถว่างทั้งคัน ทำไมพี่ต้องนั่งข้างน้องด้วยวะ"
จังหวะที่ธามรุ่นพี่ปีสามกำลังจะเดินไปนั่งที่อื่น พี่คนขับดันหักหลบมอเตอร์ไซค์ที่ปาดหน้าทำให้รถต้องเบรกกะทันหัน
"โอ๊ย ไอ้เหี้ย ปาดแบบนี้มึงรีบเหรอ รีบทำไมมึงไม่ออกตั้งแต่ตีห้าวะ ไอ้ห่าาาา รถเดี๋ยวนี้มันขับง่ายรึไง วันๆ กูต้องเจออะไรบ้างวะเนี่ย"
พี่คนขับรถเมล์ด่ากราดเสียงดัง แต่พี่โชเฟอร์ช่างไม่รู้เลยว่า ได้ทำให้ใครคนหนึ่งอยู่ในจังหวะตกหลุมรัก
"เฮ้ยยยย"
"ไหนว่าจะไม่นั่งใกล้ผมไงครับ นี่ชิดในแบบแนบตัก ผมจะแปลว่าพี่มีใจนะ"
รอยยิ้มกรุ้มกริ่มร้ายกาจยิ้มให้คนที่นั่งแหมะลงบนตักตัวเองอย่างพึงพอใจ แขนสองข้างโอบเอวบางของรุ่นพี่แน่นเชียวล่ะ
'ตัวหอมเป็นบ้าเลย'
"ไอ้บ้า มีใจพ่อง"
ธามสุดจะทนจนต้องด่าไอ้รุ่นน้องสุดกวนตีนนี่ให้สำนึกสักดอก
"พี่ก็อย่าหน้าแดงสิครับ แล้วก็อย่าด่าป๊าผมด้วย เดี๋ยวป๊าผมสำลักเกิดเป็นอะไรขึ้นมา พี่จะบาปนะครับ"
ธามถอนหายใจ จะรีบลุกแต่ก็โดนไอ้รุ่นน้องกอดเอวเอาไว้ไม่ยอมปล่อย
"ปล่อย ไม่ตามสักวันได้มั้ย ไอ้แว่นโรคจิตเอ๊ยยยย ต่อยแม่งเลยดีมั้ยวะ จะได้จบๆ"
เรื่องใหม่มาแล้วค่า ฝากติดตามด้วยนะคะ 🙏🙏🙏
คำเตือน
มีคำหยาบคาย
มีคำหยาบคาย
และ
มีคำหยาบคาย
นิยายฟิลกู๊ดสุขนิยม&สมน้ำหน้า
(แต่เราจะยังไม่บอกว่าสมน้ำหน้าใคร)
ไรท์เปิดเรื่องเพราะ
อยากเปิด❌
ฤกษ์ดี✅
📌เนื้อหา ชื่อตัวละคร สถานที่เป็นการสมมุติขึ้นมาทั้งหมดค่ะ จินตนาการล้วนๆ จากไรท์เตอร์ไบโพล่าท่านหนึ่งเท่านั้น
📌โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน