The Love
รัก..ไม่รัก..ต้องลอง..ให้รู้
บทนำ
ความรักมักเกิดขึ้นได้กับทุกคน ทุกเพศ ทุกวัย ส่วนจะสมหวังหรือไม่นั้น ก็สุดแล้วการกระทำและโชคชะตาจะลิขิต นิยายเรื่องนี้ก็เป็นเรื่องเกี่ยวกับความรัก แต่เป็นความรักหลายรูปแบบ มีทั้งชาย-หญิง, หญิ-หญิง, ชาย-ชาย รวมไปถึงความรักของครอบครัวด้วย ซึ่งนิยายส่วนใหญ่มักจะจบลงแบบแฮปปี้เอ็นดิ้ง..แต่สำหรับนิยายเรื่องนี้จะเน้นถึงความเป็นจริงเป็นหลัก..ซึ่งในความเป็นจริงก็อาจจะมีทั้งความรักที่สมหวังและก็ผิดหวัง
จึงอยากให้ทุกคนที่ได้อ่านนิยายเรื่องนี้ เปิดรับกับความรู้สึกใหม่ๆและเตรียมพบกับความรู้สึกที่แตกต่างของตัวละคร ที่เรื่องนี้อาจจะไม่มีทั้งนางเอกและพระเอก ตัวละครแต่ละตัวก็มีบทบาทของแต่ละคน ซึ่งทำให้ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเป็น”ความรัก” และอาจมีบางช่วงที่ท่านจะได้รับความรู้เกี่ยวกับต่างประเทศไม่มากก็น้อย
ขอให้ทุกท่านที่ได้อ่านนิยายเรื่องนี้มีความสุขและสัมผัสกับนิยายแนวใหม่ ถ้าอ่านแล้วอาจจะใกล้เคียงกับชีวิตจริงของใครบางคน ก็ให้ถือเสียว่า “เรื่องจริง ก็มักจะอิงนิยาย” ก็แล้วกันนะคะ
Ferencia
ผู้แต่ง
ตอนที่ 1
ตัวละครเอก (แนะนำตัวเอง)
วนัสสนันท์ ฉันเป็นผู้หญิงอายุ 35 อาชีพ ครู โรงเรียนอาชีวะศึกษาแห่งหนึ่ง
ฉันเป็นคนที่สวยและฉลาดคนหนึ่ง แน่นอนว่าที่ฉันพูดแบบนี้ได้เพราะฉันมีความมั่นใจในตัวเองสูง และนอกจากความมั่นใจแล้ว นี่ถ้าไม่สอบติดครูก็คงไปเอาดีทางด้านประกวดนางงามไปแล้ว รูปร่างหน้าตาสมส่วน สูง 165 ซม. น้ำหนัก 40 กก. ผิวขาว หน้าอกคับ C หรือบางทีก็ D
ความรัก อย่างที่บอกว่าผู้ชายคนไหนเห็นก็ต้องมองตาเป็นมัน ฉะนั้น ฉันไม่เคยขาดเรื่องความรัก ความรักมักพุ่งเข้าชนฉันเสมอ จนบางทีฉันก็รู้สึกเบื่อ เพราะนอกจากจะมากเกินแล้ว ผู้ชายที่เข้ามาในชีวิตฉันส่วนใหญ่ ยังไม่ใช่คนที่ฉันสามารถจะรักได้จริงๆสักคน
ชิลล่า ฉันเป็นผู้หญิงอายุ 18 อาชีพ นักศึกษาโรงเรียนอาชีวะศึกษาแห่งหนึ่ง
ฉันเป็นลูกเสี้ยว ฮังการี เยอรมัน ไทย รูปร่างหน้าตา จะออกฝรั่ง(มาก) ดวงตาสีเทาอ่อนและบางครั้งก็ฟ้า จนคนที่เห็นฉันครั้งแรกไม่คิดว่าฉันจะพูดไทยได้ ทำให้ถูกนินทาแบบซึ่งๆหน้าอยู่บ่อยครั้ง ความสูง 189 ซม. น้ำหนัก 65 กก. ก็เรียกว่าสูงเกินคนไทยทั่วไปเยอะ เลยถูกกจับให้เป็นนักกีฬาของโรงเรียนแทบทุกประเภท
ความรัก ฉันเป็นคนที่เพศสภาพไม่ตรงกับจิตใจ พูดง่ายๆ คือเป็นผู้หญิงที่ชอบผู้หญิงด้วยกัน จากรูปร่างหน้าตาที่ทุกคนลงความเห็นว่าหล่อ ฉันจึงมีบรรดาสาวๆแฟนคลับมากมาย แต่พวกเธอเหล่านั้นก็ไม่ได้ทำให้ฉันสนใจหรือมีความสุข เพราะครั้งหนึ่งฉันเคยมีความรักที่จบลงด้วยความเจ็บปวด นับแต่นั้นมาฉันจึงตั้งใจไว้ว่าฉันจะไม่มีความรักจนกว่าฉันจะทำสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตของฉันให้สำเร็จก่อน
ศิริกานต์ ฉันเป็นผู้หญิงอายุ 32 อาชีพ ครูโรงเรียนมัธยมศึกษาแห่งหนึ่ง
ฉันเป็นคนที่ค่อนข้างเรียบร้อย ค่อนข้างเรียบร้อยแปลว่าอะไร? แปลว่าปรกติก็จะเรียบร้อยแต่ก็มีหลุดบ้างอะไรบ้างเวลาเมาหรือเสียใจสุดๆ รักสวยรักงามและไม่ชอบยุ่งกับใคร เลยมักจะมีเพื่อนไม่เยอะ รูปร่างหน้าตาจัดว่าสวย ผมยาว ขาว สูง 160 ซม. น้ำหนัก 40 กก. หน้าอกปานกลาง ต้องเสริมบ้างเป็นบางครั้ง มีความฝันเหมือนผู้หญิงทั่วไปคืออยากมีครอบครัวที่อบอุ่นและทำให้พ่อแม่มีความสุข
ความรัก เคยมีคนรักที่ไม่อาจจะรักกันได้ เค้าเป็นคนที่ฉันรักมาก เราก็ต้องเลิกกันทั้งที่ยังรักกันอยู่ แต่เพื่อความครัวฉันก็ไม่อาจที่จะเลือกเค้า ถึงมันจะผ่านไปนานแค่ไหนฉันก็ยังลืมเค้าไม่ได้สักที
พรประภา ฉันเป็นแม่ อายุ 43อาชีพทัวร์ไกด์
ฉันเป็นแม่ของเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ที่หาเลี้ยงลูกและครอบครัวโดยลำพัง ถึงแม้ลูกสาวของฉันในความเป็นจริงเค้าจะโตมามีจิตใจเป็นผู้ชายก็ตาม แต่ฉันก็ไม่ได้โกรธหรือเกลียดลูกเลย ฉันกลับเป็นห่วงว่าเค้าจะใช้ชีวิตยังไง โดยเฉพาะเรื่องความรัก ที่เค้าจะอาจจะต้องเจอแต่กับความผิดหวัง ฉันเคยปล่อยให้เค้าทำตามใจของตัวเอง เพื่อให้เค้าได้รับรู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของเค้า โดยที่ฉันไม่ห้ามปรามเพราะความที่รักลูก แต่กลายเป็นว่าความรักในครั้งนั้น กลับมาทำร้ายจิตใจลูกของฉันอย่างแสนสาหัส ฉะนั้นต่อไปนี้ ฉันจะต้องปกป้องลูกของฉันจากใครหรืออะไรที่จะมาทำให้ลูกของฉันต้องเสียใจ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม
ความรัก ความรักของฉันก็คือ”ลูก”
อดิสร ผมเป็นผู้ชายอายุ 39 อาชีพ วิศวกร
ทุกคนรอบตัวผมบอกว่าผมเป็นคนดี บอกว่าผมนิสัยดี ผู้หญิงหลายๆคนก็แอบยิ้มหวานให้ผมอยู่บ่อยๆ และเป็นที่ชื่นชมของผู้ใหญ่ บางคนถึงกับเอ่ยปากว่าอยากได้ผมเป็นลูกเขย รูปร่างหน้าตาก็ไม่ได้น้อยหน้าใคร ๆ สูง 180 ซม. น้ำหนัก 70 กก.
ความรักผมมีความรักให้กับผู้หญิงคนหนึ่ง ที่ผมเห็นเธอคนนี้ครั้งแรก ผมก็รักเธอจนหมดใจ ผมพยามทุกวิถีทางที่จะเอาชนะใจเธอ แต่ก็ยังเอาชนะใจเธอคนนี้ไม่ได้ ผมไม่ใช่สเปคของเธอหรือว่าเธอมีใครอยู่ในใจ แต่ถึงยังไงผมก็จะไม่ยอมแพ้ ผมจะต้องให้เธอรับรักผมให้ได้
ดนัย ผมเป็นเกย์ควีนอายุ 27 อาชีพ เจ้าของร้านกาแฟ
ภายนอกผมก็เหมือนผู้ชายกล้ามโตทั่วไป กิจวัตรประจำวันของผมนอกเหนือจากทำร้านกาแฟแล้ว ช่วงเย็นๆ ผมก็ไปฟิตเน็ต เพราะนอกจากจะทำให้ผมมีรูปร่างที่ดูแข็งแรงบึกบืนดีแล้ว ประโยชน์ที่แท้จริงจากการไปฟิตเน็ตก็คือการให้เจอผู้ชายหล่อๆ กล้ามโตๆ มากมาย
ความรัก ผมแอบชอบผู้ชายคนหนึ่งที่เจอกันประจำที่ฟิตเน็ต ก็ไม่รู้สินะว่าเค้าเป็นหรือเปล่า? แต่ดูเหมือนว่าเค้ามีใจ ตอนนี้ขอแค่ได้เจอหน้าทุกวันก็โอเคแล้ว
ตอนที่ 2
ความรู้สึกที่เปลี่ยนไป
บรรยายโดย : วนัสสนันท์
อย่างที่รู้ว่าอาชีพฉันคือครู ฉันสอนวิชาบัญชีหลายต่อหลายห้องและหลายชั้นปี ฉะนั้นผู้คนที่ฉันต้องเจอบ่อยที่สุดก็คงไม่พ้นพวกนักเรียน ซึ่งแน่นอนว่าก็ต้องมีทั้งเด็กดีเด็กเรียบร้อยและต้องมีพวกแซบซ่า ขาโจ๋ทั้งหลาย และด้วยความสวยของฉัน เลยหนีไม่พ้นการถูกนักเรียนแซวบ้าง จีบบ้าง เป็นเรื่องปรกติ บางคนก็จริงจังถึงขั้นตามจีบเป็นเรื่องเป็นราว แต่สุดท้ายก็ต้องล่าถอยไปเอง เพราะบอดี้การ์ด(หนุ่มๆที่ตามจีบ)ฉันก็เยอะอยู่แล้ว มากมายหลายอาชีพ รวมทั้งนายตำรวจใหญ่ อีกอย่างเห็นฉันเป็นคนมั่นใจแบบนี้แต่ฉันก็รู้ว่าการเป็นครูต้องวางตัวยังไงกับนักเรียน เพราะยังไงๆ สำหรับฉันพวกเค้าก็ยังเป็นเด็กสำหรับฉันอยู่ดี
แต่วันนี้เหตุการณ์ประหลาดมันก็เกิดขึ้นกับฉันแบบที่ไม่ทันตั้งตัว
ณ ห้องเก็บเอกสารเก่า
วนัสสนันท์ ทำไมฉันต้องเป็นคนมาหาเอกสารเก่าในห้องเก็บของเล็กๆ แคบๆ สกปรกๆ แบบนี้ด้วยนะ ไม่รู้ผอ. จะมาต้องการดูอะไรตอนนี้ เอกสารก็ตั้งหลายปีละ ฉันจะหาเจอไหมนี่? เอ!! กองนี้ก็ไม่ใช่..ตู้นี้ก็ไม่มี..นี่ก็ไม่ใช่ อ้าวนั่นไง!! อยู่บนชั้นนั่นเอง แต่สูงจัง เก้าอี้ก็ไม่มี..ลองเอื้อมดูสิ อึ๊บๆ โอ๊ยย.. ไม่ถึงอ่ะ
ระหว่างที่ฉันกำลังเขย่งตัวเพื่อหยิบแฟ้มเอกสารสีแดงขนาดใหญ่อยู่นั่นเอง ทันใดนั้นก็เหมือนมีคนมายืนประชิดตัวฉันจากทางด้านหลัง ความรู้สึกฉันบอกได้เลยว่าตัวเค้าสูงมาก และมือของเค้าก็กำลังหยิบแฟ้มสีแดงอันที่ฉันกำลังจะหยิบอยู่ลงมา ฉันรีบหันกลับมาด้วยความตกใจ และเมื่อฉันหันตัวกลับหน้าฉันก็มองเห็นได้เพียงช่วงหน้าอกพร้อมกับได้กลิ่นตัวหอมๆ ของเค้าเท่านั้นเอง เค้าค่อยๆ หยิบแฟ้มลงมาพร้อมกับก้มลงมองฉัน
ภาพที่ฉันเห็นตรงหน้าคือ เด็กผู้หญิงรูปร่างสูงโปร่ง แต่หน้าตาดูหล่อและอ่อนหวานในเวลาเดียวกัน และตอนนี้ความรู้สึกของฉันมันก็เปลี่ยนแปลงแบบกระทันหัน จากความรู้สึกที่ตกใจกลัว กลับกลายเป็นความรู้สึกอบอุ่นแบบแปลกๆ เพราะตอนนี้ตัวฉันกับเค้าอยู่ใกล้กันมาก เรียกได้ว่าแนบชิดติดกันเลยทีเดียว นี่ถ้าเป็นละครฉากนี้พระเอกนางเอกก็ต้องมีการสปาร์คกันเกิดขึ้นแล้ว แต่สำหรับฉันมันคืออะไร?
ชิลล่า แฟ้มอันนี้ใช่ไหมค่ะ?
วนัสสนันท์ เอ่อ..คือ..มัน..เอ่อ..ไม่ใช่, ไม่ใช่จ๊ะ อีกอันหนึ่ง อันข้างๆกันอ่ะ
อ้าว..ทำไมฉันไปพูดแบบนั้นอ่ะ? ก็อันที่เค้าหยิบมามันก็ถูกแล้วนี่!! ฉันจะเอาแฟ้มอื่นมาอีกทำไม?
ชิลล่า อ้าวหรอคะ? เห็นเอื้อมๆ ตรงอันนี้ แล้วอันข้างๆไหนคะ ข้างซ้ายหรือขวา?
วนัสสนันท์ งั้นหยิบลงมาทั้งหมดเลยจ๊ะ!!
ห๊ะ!! บ้าไปแล้ว ฉันพูดอะไรไปอีกแล้ว นี่ฉันต้องการอะไรกันแน่? หรือว่าฉัน!! ใช่แล้วฉันต้องการรู้ว่าความรู้สึกแบบเมื่อกี้มันคืออะไร? แล้วมันจะเกิดขึ้นอีกไหม? หรือเป็นเพราะแค่ฉันตกใจเท่านั้น ในระหว่างที่ฉันสั่งให้เค้าหยิบแฟ้มลงมานั้น ตัวฉันเองก็ยืนอยู่ที่เดิม คืออยู่ประชิดติดกับเค้าแถมมีการเลื่อนตามเค้าอีกต่างหาก ยิ่งเวลาเค้าเอื้อมหยิบ มันเหมือนกับตัวฉันอยู่ในอ้อมกอดของเค้า
นั่นไง!!! มันเกิดขึ้นอีกแล้วความรู้สึกแบบนั้น
ชิลล่า เห๊ยย!! อาจารย์ ระวัง!!
โครมๆ!!!แฟ้มเอกสารหลายต่อหลายเล่มหล่นลงมาใส่ตัวฉันและเค้าอย่างจัง แต่เอ๊ะ..ทำไมฉันไม่รู้สึกเจ็บเลยแม้แต่นิดเดียว ก็จะไปเจ็บได้ไง เพราะตัวของฉันถูกเค้าโอบกอดไว้จนมิด โดยที่เค้าจับหัวของฉันแนบไว้ที่หน้าอกของเค้า พร้อมกับเค้าโน้มตัวลงมาอีก ทำให้ฉันไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรแม้แต่น้อย นอกจากฉันจะไม่ได้รู้สึกตกใจอะไรแล้ว ความรู้สึกเดิมของฉันมันยิ่งทวีคูณขึ้นไปอีก ตอนนี้หัวใจฉันเต้นรัวๆ เสียวแปล๊บๆ ที่ท้องน้อย ตัวเริ่มอ่อนระทวย แบบคือ มันเป็นความรู้สึกแบบเหมือนถูกผู้ชายกอดเลย แต่ทำไมฉันถึงได้มีความรู้สึกแบบนี้กับเด็กคนนี้ได้หล่ะ?
ชิลล่า อาจารย์เป็นอะไรหรือเปล่าคะ?
วนัสสนันท์ ไม่เป็นไรจะ ว่าแต่เธอจะกอดครูแบบนี้อีกนานไหม?
ชิลล่า เอ่อ..ขอโทษค่ะ อาจารย์ ..ไม่เป็นอะไรจริงๆ นะคะ?
วนัสสนันท์ อื่ม..ไม่เป็นไรหรอก
ระหว่างที่ฉันกำลังปัดฝุ่นออกจากตัว ฉันก็เหลือบไปเห็นเลือดที่ค่อยๆ ไหลจากหน้าผากของเค้า
วนัสสนันท์ นี่เธอบาดเจ็บนี่!! มีเลือดออกตรงหน้าผากเธอนะ
ชิลล่า หรอค่ะอาจารย์..หนูไม่เห็นจะเจ็บเลย เห๊ยยย!! เลือด!! เลือดจริงๆ ด้วย หนูกลัวเลือดอ่ะ
พอเค้าพูดจบร่างอันสูงโปร่งของเค้าก็ค่อยๆ ทรุดตัวลง และดูท่าว่าจะเป็นลม
วนัสสนันท์ เอ๊า!! อย่าเพิ่งมาเป็นลมสิ..ใครจะพาเธอไปห้องพยาบาลได้ล่ะ? ครูอุ้มเธอไม่ไหวหรอกนะ!!
ชิลล่า หนูเป็นโรคกลัวเลือดค่ะอาจารย์ เห็นแล้วมันจะเป็นลม
วนัสสนันท์ อย่าเพิ่งมาเป็นตอนนี้ ..ใจแข็งไว้ก่อน เดี๋ยวครูจะช่วงพยุงไปห้องพยาบาล เร็วลุกขึ้น!!
ด้วยความที่เค้าตัวสูงและก็ใหญ่กว่าฉันมาก ฉันก็ช่วยพยุงเค้าไปห้องพยาบาลด้วยความทุลักทุเล มีบางทีที่เค้าขาอ่อนแล้วหัวเค้าก็พิงมาที่หน้าฉันจนเหมือนเป็นการมาหอมแก้ม ยังคิดว่า เห๊ยนี่!!แกล้งฉวยโอกาสกับฉันหรือเปล่าเนี่ย เพราะดูจากรูปร่างหน้าตาแล้ว ”ทอม” แน่ๆ แต่ดูๆแล้วก็ไม่น่าจะใช่ เพราะหน้าเค้าก็ซีดมากจริงๆ คงจะไปแอบแต่งหน้าแอฟเฟคที่ไหนคงไม่ทัน พอถึงห้องพยาบาลหลังจากทำแผลให้เค้าเสร็จ เค้าก็ล้มตัวลงนอนทันทีและก็เหมือนเค้าจะไม่รู้สึกตัวอีกเลย อาจารย์ห้องพยาบาลก็บอกไม่เป็นไรแล้วคงแค่อยากนอนพัก ส่วนฉันก็ต้องไปสอนแล้วด้วย งั้นก็นอนหลับไปก่อนนะโทรศัพท์ก็ปิดเสียงไว้หน่อยแล้วกัน จะได้หลับสบาย
ฉันสอนเสร็จก็แวะมาดูเสียหน่อย ที่จริงคิดว่าน่าจะกลับบ้านไปแล้วเพราะตั้งแต่เกิดเหตุก็หลายชั่วโมงแล้ว แต่อ้าว!!ยังไม่ตื่นอีกหรอ? หลับยาวจริงๆนะ งั้นก็ต้องปลุกเสียหน่อย เพราะนี่ก็เย็นแล้ว ก่อนจะปลุกขอดูหน้าชัดๆ อีกทีได้ไหมอ่ะ? ยิ่งมองเค้าก็ยิ่งทำให้ฉันรู้สึกแปลกๆ ฉันก้มลงไปมองหน้าเค้าใกล้ๆ ผิวหน้าของเค้าขาวเนียน ปากชมพูระเรื่อ ผมและคิ้วสีน้ำตาลอ่อนๆ ขนตาโค้งยาว จมูกโด่งเป็นสัน หน้าตาเพอร์เฟคมาก จนฉันต้องบ่นพึมพำกับตัวเอง
วนัสสนันท์ คนอะไรตัวย๊าวยาว จนขาเลยออกมานอกเตียง หน้าตาก็สวย เอ๊ะ!! หรือว่าหล่อดีหล่ะ ฝรั่งจ๋ามากๆ เลยนะ นี่ถ้าไม่พูดออกมาคงคิดว่าพูดไทยไม่ได้นะเนี่ย
ชิลล่า พูดได้สิคะ.. ก็หนูเกิดที่เมืองไทยนี่
วนัสสนันท์ อ้าว!! ตื่นแล้วหรอ? นึกว่าจะหลับยันเที่ยงคืนเสียอีก
ชิลล่า ก็ถ้าหนูหลับไปถึงเที่ยงคืน อาจารย์จะเฝ้าหนูถึงเที่ยงคืนเลยป่ะล่ะ?
วนัสสนันท์ ใครจะบ้าเฝ้าเธอไปถึงป่านนั้น!! อยากจะนอนเฝ้าโรงเรียนคนเดียวก็แล้วแต่เธอสิ..
ว่าแต่เธอชื่ออะไรล่ะ? ตั้งแต่เกิดเรื่องครูยังไม่รู้ชื่อเธอเลยนะ..ครูชื่อ “วนัสสนันท์” นะ
ชิลล่า อ๋อค่ะ อาจารย์วนัสสนันท์ หนูชื่อ”ชิลล่า” ค่ะ
วนัสสนันท์ ชื่อฝรั่ง หน้าก็ฝรั่ง เธอเป็นลูกครึ่งอะไร?
ชิลล่า หนูเป็นลูกเสี้ยว ไทย ฮังการี เยอรมันค่ะ และถ้านับจริงๆ ทางแม่ก็มีเชื้อจีนด้วยค่ะ
วนัสสนันท์ ส่วนผสมเยอะดีเนอะ..ถึงว่าหน้าตาถึงไม่ค่อยจะออกไทยเท่าไหร่
ชิลล่า แล้วนี่มันกี่โมงแล้วคะ อาจารย์?
วนัสสนันท์ ก็จะหกโมงเย็นแล้ว
ชิลล่า ห๊ะ!! แย่แล้ว แม่กับยายเป็นห่วงแย่แล้ว โอ้โห!! 20สายไม่ได้รับ ใครมาปิดเสียงโทรศัพท์หนูเนี่ย?
วนัสสนันท์ เอ่อ..ครูเอง ก็ครูเห็นเธอหลับอยู่ก็เลยไม่อยากให้มีเสียงรบกวน ก็เลยปิดไว้ให้อ่ะ
ชิลล่า งั้นหนูต้องรีบกลับบ้านแล้วค่ะ แม่กับยายเป็นห่วงแย่แล้ว..เดี๋ยวหนูต้องโทรบอกแม่ก่อน
วนัสสนันท์ แล้วเธอกลับยังไง? บ้านอยู่ไหน? เดี๋ยวครูขับมอเตอร์ไซด์ไปส่งให้
ชิลล่า จะดีหรอคะ? นี่มันก็จะมืดแล้ว!! บ้านหนูก็ค่อนข้างเปลี่ยวด้วย!!
วนัสสนันท์ ไม่เป็นไร..ครูสิต้องเป็นห่วงเธอมากกว่า และอีกอย่างครูก็ต้องรับผิดชอบที่ทำให้เธอต้องเจ็บตัว
ชิลล่า ก็ได้ค่ะ แต่ครูอาจไม่ชำนาญทางเดี๋ยวหนูขับเองแล้วกันนะคะ
วนัสสนันท์ อย่าขับเร็วนักสิ!! ทางก็ขรุขระด้วย ครูจะตกอยู่แล้วนะ!!
ชิลล่า อาจารย์ก็กอดเอวหนูไว้สิ จะได้ไม่ตก..มันต้องรีบอ่ะ..จะมืดแล้ว
อีกแระ!! สร้างสถานะการณ์หรือเปล่าเนี่ย? หาทางให้เรากอดใช่ไหม๊เนี่ย? แผนสูงนะเด็กคนนี้..แต่ถามว่ากอดไหม? ก็ต้องกอดสิ..ถ้าไม่กอดมีหวังลงไปนอนกองกับถนนแน่ๆ ระหว่างทางที่เค้าขับรถมา ทางเข้าบ้านเค้าเปลี่ยวจริงๆ สองข้างทางก็มีแต่ป่าและก็ไม่ค่อยมีบ้านคน แถมผ่านวัดร้างอีกต่างหาก นี่ขนาดยังไม่ทันมืดเลยยังน่ากลัวขนาดนี้ เห็นทีต้องรีบส่งรีบกลับเสียแล้ว
ชิลล่า แม่!!ยาย!! หนูกลับมาแล้ว..
ยาย (ชิลล่า) ไปไหนมาลูก? ยายเป็นห่วงแทบแย่ ปรกติหนูไม่เหลวไหลนี่ลูก!! แล้วหัวไปโดนอะไรมา? ไหนยายดูสิลูก!!
ชิลล่า เกิดอุบัติเหตุที่โรงเรียนนิดหน่อยอ่ะยาย แล้วหนูก็เป็นลมตอนเห็นเลือดอ่ะ พอไปห้องพยาบาลแล้วก็หลับยาวเลย ดีที่ครูเค้าช่วยดูแลและก็พามาส่งเนี่ย
แม่ (ชิลล่า) แล้วแม่โทรไปทำไมไม่รับ..เห็นไหมว่าแม่โทรหากี่สาย?
วนัสสนันท์ ดิฉันชื่อ วนัสสนันท์ ค่ะ ยังไงต้องขอโทษด้วยค่ะคุณแม่ ทุกอย่างเป็นความผิดของดิฉันเองค่ะ
ชิลล่า อาจารย์เค้าอาสามาส่งหนูค่ะแม่ นี่ถ้าไม่ได้อาจารย์มาส่งคงแย่เลย
ยาย!! อาจารย์หิวน้ำขอน้ำให้อาจารย์หน่อย อาจารย์คะนั่งพักก่อนค่ะ
แม่ (ชิลล่า) แต่แม่ว่าตอนนี้อาจารย์ควรจะกลับได้แล้วนะคะ เพราะทางแถวนี้ทั้งมืดและก็เปลี่ยว เดี๋ยวจะกลับไม่ได้
ยาย (ชิลล่า) กลับไม่ได้ ก็ไม่ต้องกลับสิหนู นอนค้างที่นี่เลยก็ได้ พรุ่งนี้เช้าค่อยกลับ พรุ่งนี้ก็วันเสาร์ไม่ใช่หรอ?
ตอนนี้มันก็มืดแล้วจริงๆ อันตรายนะหนู ไม่ต้องกลับหรอก นอนที่นี่แหละ
แม่ (ชิลล่า) แม่..ก็ถ้าอาจารย์เค้ากลับได้ก็ให้เค้ากลับเถอะ..บ้านเรามันเล็กๆ อาจจะไม่สะดวกับอาจารย์เค้านะ
ยาย (ชิลล่า) ก็ให้อาจารย์เค้านอนกะเจ้าชิลล่ามันไง เตียงมันก็กว้างอยู่ นอนสองคนได้อยู่แล้ว
ชิลล่า นั่นสิคะอาจารย์ มืดแล้วนอนนี่แหละ พรุ่งนี้ค่อยกลับ เสื้อผ้าเดี๋ยวเอาของหนูหรือของแม่ใส่ก็ได้
วนัสสนันท์ เอ่อ..คือที่จริงดิฉันก็ไม่อยากจะรบกวนหรอกนะคะ แต่ตอนนี้มันก็มืด ทางแถวนี้ดิฉันก็ไม่ชิน
ยังไงคืนนี้คงต้องรบกวนคุณแม่กับคุณยายด้วยค่ะ
นี่ฉันพูดอะไรออกไปอีกแล้ว ขนาดว่าแม่เค้าทำเหมือนไม่อยากจะให้เราค้างนะ แต่ทำไงได้ ก็มันมืดตึ๊ดตื๋อ ทางก็เปลี่ยว ใครจะกล้าขับมอเตอร์ไซด์ออกไปคนเดียว ก็ต้องหน้ามึนขอเค้านอนด้วยแล้ว แต่ทำไมดูคุณแม่เค้าไม่ค่อยจะต้อนรับเราเลย ทั้งที่เราพาลูกค้ามาส่ง แถมยังส่งสายตาดุใส่เราด้วย ซึ่งดูคนละคั่วกับคุณยายเลย
แต่เอ๊ะ!! คืนนี้ฉันต้องนอนกับเด็กคนนี้หรือนี่ แถมเท่าที่ฟังคุณยายพูด “ต้องนอนเตียงเดียวกันด้วย” ไม่นะ!! แล้วฉันจะนอนหลับไหมล่ะนี่!!
ตอนที่ 3
เปิดศึก
บรรยายโดย : วนัสสนันท์
หลังจากที่ทานข้าวเย็นฝีมือคุณยายของชิลล่าที่แสนถูกปากฉันมากๆ เสร็จแล้ว ฉันก็ยังคงนั่งคุยกับคุณยายต่อ คุณยายดูเป็นคนใจดีมากเพราะระหว่างทานข้าวคุณยายก็ชวนฉันคุยอย่างเป็นกันเอง แต่ผิดกับคุณแม่ของชิลล่า ที่ดูเหมือนจะไม่สนใจฉันเอาเสียเลย และทำเหมือนกับว่าฉันไม่ได้มีตัวตนอยู่ตรงนั้น จนฉันรู้สึกแปลกใจ หรือว่าฉันทำอะไรให้คุณแม่ชิลล่าไม่พอใจ?
ก่อนเข้านอนฉันต้องไปอาบน้ำก่อน ซึ่งบ้านของชิลล่าเป็นบ้านไม้เรือนไทยแบบโบราณ รูปตัว U คือมีห้องนอนติดกันอยู่2 ห้อง อีกห้องเป็นครัว และตรงกลางลานบ้านเป็นที่โล่งหลังคาเปิด ห้องน้ำก็อยู่ตรงห้องครัว เอาจริงๆ ก็ดูเก่าและน่ากลัวอยู่ไม่น้อย ยิ่งเฉพาะตอนกลางคืนแบบนี้ เพราะรอบๆ บ้านของชิลล่ามีแต่ป่า และก็เงียบมาก ได้ยินแต่เสียงจิ้งหรีด กบ เขียด ฉันนั่งคุยกับคุณยายจนเพลิน รู้สึกตัวอีกที ชิลล่าที่อาบน้ำเสร็จแล้วก็มาตามให้ไปอาบบ้าง..
ชิลล่า อาจารย์คะ นี่ค่ะชุดนอนกับผู้ขนหนู ห้องนอนหนูอยู่ด้านหน้านี้นะคะ
วนัสสนันท์ ห้องน้ำมืดจังเลยอ่ะ เอ่อ..เธอช่วยไปยืนเฝ้าตรงหน้าห้องน้ำหน่อยได้ไหม? ครูกลัวความมืดอ่ะ..
ชิลล่า โห่ยยย อาจารย์ยุงมันเยอะนะ อาจารย์ก็รีบๆ อาบเข้าสิ
วนัสสนันท์ ก็จะรีบอาบไง แต่เธอก็มายืนเฝ้าหน่อยนะ นะ..ทีเธอนอนห้องพยาบาลครูยังไปเฝ้าเธอเลยนะ
ชิลล่า มันเหมือนกันไหม๊เนี่ย? โอเค..ก็ได้..อาบเร็วๆ นะอาจารย์
วนัสสนันท์ ชิลล่า.. ชิล่า..อยู่ไหมอ่ะ? ส่งเสียงหน่อยสิ!! ร้องเพลงก็ได้..
ชิลล่า ผีฟ้าเอย..แสนสุดโสภา.....ผีฟ้าเอย..ได้โปรดเมตตา..ไม ไม่ ไม๊..ฉันอยากได้ เลือด เลือด เลือด!!!
วนัสสนันท์ ไอ้บ้า..ใครให้ร้องเพลงนี้!! เดี๋ยวให้ออกไปก่อนล่ะ น่าดู!!
ชิลล่า จะได้ตื่นเต้นเร้าใจ..จะได้อาบน้ำไวๆ ไง..ไหนอาจารย์บอกแป๊บเดียวนี่มันเป็นชั่วโมงแล้วนะ
วนัสสนันท์ ก็เสร็จแล้วนี่ไง..แหม..วันนี้ไปคลุกฝุ่นในห้องเก็บของกับเธอทั้งวัน ก็ต้องอาบนานหน่อยสิ
ที่จริงฉันก็เป็นคนอาบน้ำไวอยู่แล้ว ไม่ว่าจะสระผมด้วยหรือไม่ก็ตาม มากสุดไม่เกินครึ่งชั่วโมง แต่วันนี้ที่อาบนานก็เพราะมัวแต่คิดว่า จะทำยังไงตอนที่นอนเตียงเดียวกับเค้า ก็มันรู้สึกตื่นเต้นแบบบอกไม่ถูก ทั้งที่ฉันยอมรับเลยว่าช่วงชีวิตที่ผ่านมาฉันก็เคยผ่านการมีอะไรกับผู้ชายมาแล้วหลายคน และถึงแม้ชิลล่าจะดูหล่อเหลาเหมือนผู้ชาย แต่ถึงยังไงเค้าก็เป็นแค่เด็กผู้หญิงคนหนึ่งนี่น่า ทำไมกับเด็กคนนี้ถึงได้ตื่นเต้นนักนะ
และช่วงที่ออกมาจากห้องน้ำ ฉันก็เหลือบไปเห็นสายตาพิฆาตคู่หนึ่งกำลังจ้องฉันตาเขมง แม่ของชิลล่านั่นเอง ทำไมต้องทำตาดุใส่ฉันแบบนี้ด้วยหล่ะ..ฉันไปทำอะไรให้ แล้วแม่ชิลล่าก็เรียกชิลล่าเข้าไปหาที่ห้อง ชิลล่าหายไปสักพักและกลับมาที่ห้องนอนพร้อมกับแม่
แม่ (ชิลล่า) ชิลล่าเอาผ้าผ่มกับกระต่ายของหนูได้ด้วยนะ อาจารย์คะ คืนนี้ชิลล่าคงนอนห้องเดียวกับอาจารย์ไม่ได้แล้วล่ะค่ะ เพราะชิลล่าไม่ค่อยสบาย เดี๋ยวจะทำให้อาจารย์ติดหวัดไปด้วย เดี๋ยวแม่จะเป็นคนที่มานอนเป็นเพื่อนอาจารย์เองนะคะ
ห๊ะ!! อะไรน๊ะ!! คืนนี้ฉันต้องนอนกับคุณแม่สายพันธุ์ดุคนนี้นี่นะ..โอ้แม่เจ้า!! แล้วชิลล่าไม่สบายตอนไหน? เมื่อกี้ก็ยังดีๆ อยู่เลยนี่..ว้า..เสียดายอะ..อุตส่าห์ตื่นเต้นแทบตาย..อ้าวเอ๊ะ!! ฉันจะเสียดายทำไมเนี่ย?
วนัสสนันท์ เอ่อ..คุณแม่ทำงานอะไรค่ะ?
แม่ (ชิลล่า) แม่เป็นทัวร์ไกด์ค่ะ
วนัสสนันท์ อย่างนี้ก็เก่งภาษานะสิคะ?
แม่ (ชิลล่า) ค่ะ..มันต้องเก่งค่ะ..ไม่เก่งก็เป็นไม่ได้..หน้าตาคุณครูก็สวยดี แต่งงานหรือยังคะ?
วนัสสนันท์ ยังค่ะ แต่ก็ดูๆ อยู่ ก็มีมาจีบหลายคนนะคะ แต่งยังไม่มีใครลงตัวสักที
แม่ (ชิลล่า) แปลว่าเป็นคนเจ้าชู้หรอคะ? ถึงได้คบหลายคน?
วนัสสนันท์ เอ่อ..คือก็ไม่ใช่ว่าจะตกลงเป็นแฟนกับทุกคนหรอกนะคะ คือมีแต่พวกตามจีบ
แม่ (ชิลล่า) แล้วคุณครูสอนวิชาอะไรคะ? ทำไมถึงได้รู้จักชิลล่า? ไม่เคยเห็นชิลล่าเคยพูดถึง..เพราะปรกติครูที่สอนชิลล่าทุกคนแม่ต้องรู้จัก
วนัสสนันท์ ดิฉันสอนบัญชีค่ะ แต่คงไม่ได้สอนห้องชิลล่า เพราะดิฉันก็เพิ่งรู้จักชิลล่าวันนี้เอง
แม่ (ชิลล่า) อะไรนะ!! เจอแค่วันเดียวก็ตามมานอนบ้านกันเลยหรอคะ?
เห๊ยยย..อะไรอ่ะ..ยายป้านี่..ตกลงที่เขม่นฉันมาตั้งแต่แรกเพราะคิดว่าฉันตามจีบลูกเธองั้นหรอ?
บ้าไปแล้ว!!ขอบอกเลยนะคนอย่างฉันไม่เคยเป็นฝ่ายจีบใครก่อน มีแต่พวกผู้ชายตามจีบเป็นสิบ ทุกวันนี้ก็สับรางไม่ทัน แล้วลูกเธอก็ไม่ใช่สเป็คฉันด้วย..ฉันไม่ได้ชอบเล่นดนตรีไทยยะ..แหม..พูดแล้วมันขึ้น!!
เอ่อ..แต่ทั้งหมดนี้ฉันก็ไม่ได้พูดออกไปจริงๆ หรอกนะ ใครจะไปกล้าพูด..อยู่บ้านเค้าด้วย เกิดโมโหเอามีดไล่ฟันฉันขึ้นมาล่ะทำไง? แต่คนอย่างฉันมีรึ..จะยอมให้ใครมาหยามกันง่ายๆ ยิ่งหวงลูกแบบนี้ด้วย อย่างนี้มันต้องจัดเสียหน่อย จะเอาให้หัวหมุนไปเลย นี่ถ้าลูกสาวทอมของเธอมารักฉันจริงๆ เธอจะทำยังไง? และจากที่นอนหันหลังคุยกัน ฉันก็หันกลับไปทางด้านที่คุณแม่ชิลล่านอนอยู่ แล้วก็พูดใส่ข้างๆ หูหล่อนว่า
วนัสสนันท์ โดยปรกติดิฉันก็ไม่ได้ชอบไปนอนบ้านใครหรอกนะคะถ้าไม่จำเป็น คนที่มาชอบเนี่ยก็เยอะแยะมากกกค่ะ ทุกเพศ ทุกวัย โดยเฉพาะอย่างยิ่งประเภท “ทอม”
พูดเสร็จฉันก็รีบหันหลังกลับ พร้อมปิดปากของตัวเองทันที กลัวก็กลัวนะที่พูดไป แต่ก็แบบสะใจอย่างมากกก ฉันไม่ได้ยินเสียงตอบรับหรือพูดคุยจากคู่สนทนาของฉันอีกเลย มีแต่เสียงหนึ่งที่ฉันไม่แน่ว่ามันเป็นเสียงอะไร แต่ฟังแล้วมันจะดูเหมือน “เสียงกัดฟัน” ดังกรอดๆ หรือนี่ฉัน”เปิดศึก”กับแม่ของชิลล่าเข้าให้แล้ว
Guest
