ฤ คำนึง (มีE-book)

พิกุลตกจากสะพานข้ามแม่น้ำเนื่องจากถูกกลุ่มวัยรุ่นที่กำลังวิ่งไล่ตีกันชน พอฟื้นขึ้นมาก็มาอยู่ในโลกโบราณที่ไม่ใช่โลกเดิมของเธอ แม้ว่าจะคล้ายแต่ที่นั่นก็ไม่มีใครขี่ม้ามีปีกกัน 

นี่มันโลกมหัศจรรย์อะไร!! 

มันดูน่าตกใจจนการที่เธอมาโผล่ที่นี่การเป็นเรื่องธรรมดาไปเลย 

"แม่หญิงพิกุล อย่าหนีออกจากเรือนเลยหนาเจ้าค่ะ กลับขึ้นไปให้หมอรักษาเถิด แค่วิปลาสกินยาไปสี่ห้าหม้อก็กลับมาเป็นปกติแล้ว" 

"ฉันชื่อพิกุลก็จริง แต่ไม่ใช่พิกุลแม่หญิงของพวกคุณ ปล่อยฉันไปเถอะ" 

"แม่พิกุลจักหนีพี่ไปไหนฤา กลับเรือนกับพี่เถอะ รักษาไม่นานก็หายดี" 

"ท่านขุนฤาชา ฉันไม่ได้บ้านะ!" 

.......................................................... 

นิยายตลกเบาสมอง พระเอกจ้องนางเอกตาเป็นมัน 

เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นตามจินตนาการ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน