“เมื่อคืนยังไม่อิ่มเลย ให้พี่อีกนะ” ติณณภพโผเข้ามาหาเกวลินอีก จนเธอต้องผลักเขาแล้วถ่อยห่างออกมา
“เมื่อไหร่ท่านประธานจะพอใจ เมื่อไหร่จะปล่อยเกลให้เป็นอิสระ” ดวงตากลมโตตวัดมองใบหน้าหล่อเหลาตรงหน้าในเชิงตัดพ้อ
“บอกแล้วไงว่าให้เรียกพี่ติณ”
“คุณคือเจ้านาย ฉันเรียกแบบนั้นไม่ได้หรอกค่ะ” เกวลินก้มหน้าด้วยรู้ฐานะตัวเองว่าไม่ควรอาจเอื้อมไปสนิทชิดใกล้กับเจ้านาย ถ้าไม่เกิดเรื่องขึ้น เธอคงไม่ตกอยู่ในสถานะที่ยอมให้เขาข่มกายและใจเธอแบบนี้
ย้อนไปเมื่อสี่เดือนก่อน เกวลิน หญิงสาวอายุ 23 ปี ต้องตกในอยู่พันธะสัญญากามารมณ์ที่ประธานบริษัทยักษ์ใหญ่โตนามว่าติณณภพเป็นคนหยิบยื่นให้ โดนไม่มีทางเลือกให้เธอปฎิเสธหรือต่อรองอะไรได้เลย