ฮัลโหลๆ คุยกันก่อนนะคะ นิยายเรื่องนี้ ลงจบติดเหรียญเร็ว ใครอ่านแล้วชอบเก็บเข้าชั้นไว้ก่อนเลยค่ะ
------------
“เสี่ยมาทำไม”
“เสี่ยเอาผ้าผืนน้อยมาคืนหนู” ว่าแล้วเขาก็ล้วงแพนตี้มาจากกระเป๋ากางเกง โบกสะบัดมันไปมา
“โรคจิต!”
หญิงสาวรีบเอื้อมมือไปคว้าเมื่อเขาเอามันไปดม ใบหน้าขาวแดงก่ำ
“คืนแล้วก็รีบกลับไปสิ”
บอกแล้วหันหน้าหนี เกลียดสายตาโลมเลียคู่นั้น
“แต่เสี่ยเอางานมาให้ อย่างที่บอกคุณแม่ของน้องกวางไว้ด้วยนะ “
” งานอะไร ให้ไปนั่งที่ตู้กระจก ในผับของเสี่ย กวางไม่เอาหรอกนะ “
” โนๆ งานขายหอยเท่านั้นที่เสี่ยจะให้น้องกวางทำ “สิงห์ยกนิ้วขึ้นมาส่ายเบาๆ พร้อมโยกหัวปฎิเสธไปด้วย เขาส่งยิ้มกวนๆ ให้คนที่มองมาอย่างไม่ไว้ใจ
” ต่อไปนี้หนูไม่ต้องยืนขายหอยที่หน้าถนน หรือส่งเดลิเวอร์ลี่ตามบ้านอีกแล้วนะ หาได้เท่าไรไปรับมาเลย เอามาเยอะๆ เพราะต่อไปนี้ หอยของหนูเสี่ยขอซื้อแบบผูกขาดแค่คนเดียว “
” เสี่ยจะเอาไปทำอะไรเยอะแยะ อย่ามาไร้สาระนะ กวางยิ่งร้อนเงินอยู่ด้วย ขนไปส่งให้จริงๆ จะเอาไปเก็บไว้ที่ไหน “
” น้องกวางครับ เสี่ยสามสิบกว่าแล้วนะหนู ดังนั้นเราไม่ใช่เพื่อนเล่นกันอย่างแน่นอน เพราะเราสองคนเป็น อ๊า…เสี่ย…เป็น… “
” เป็นคนบ้า จอมรังควาน “กันติชาหน้าแดง เมื่อเขาจ้องเธอสายตาลึกซึ้ง
” เสี่ยเป็นเจ้าของผับ มีโรงแรมและร้านอาหารอยู่ในนั้นหลายที่ ดังนั้นความต้องการหอยของเสี่ยจึงมีเยอะ น้องกวางป้อนหอยเสี่ยมาได้เลย ยังไงเสี่ยก็รับไหว “
คำพูดและนัยน์ตาแพรวพราว สายตาที่มองเธออย่างลามก ทำให้หญิงสาวตาเขียวใส่เขา
“งั้นก็ตามนั้น ตกลงค่ะ “กันติชาบอกแล้วหันหน้าไปมองประตู
” จบดีลแล้ว เสี่ยกลับไปได้แล้วคะ วันหลังมีอะไรไม่ต้องมาเอง ส่งผู้ช่วยมาก็พอ อื้อ”
บอกแค่นั้นร่างสูงก็ใช้เท้างัดขากันติชาจนเธอล้มหงายไปบนโซฟา
“ยังไม่เสร็จ นอกจากเอากางเกงในมาคืน ให้งานแล้ว ยังตามมาซ้ำเธอต่อด้วย รู้ไหมเมื่อคืนมันงุ่นง่านขนาดไหน ที่ออกมาไม่เห็นเธอ “