ในตอนแรก...เขาคอเชิด หน้าตั้ง สง่างามอย่างหงส์
“คุณปู่สั่งให้ฉันแต่งงานกับเธอ ท่านสั่งให้ฉันดูแลและปกป้องเธอ แต่ไม่มีคำสั่งข้อไหนที่บอกว่าฉันต้องรักเธอ”
“หมายความว่าต่อให้แต่งงานกันไป หรือต่อให้เรามีลูกด้วยกัน…คุณเซนท์ก็จะไม่รักทิชาเหรอคะ?”
“ใช่ หน้าที่ของฉันมีแค่นั้น…แค่แต่งงานและมีทายาทกับเธอ แค่ดูแลและปกป้องเธอตามที่คุณปู่สั่งเสียเอาไว้ ส่วนหน้าที่ของเธอก็คือแต่งงานกับฉัน ตั้งใจเรียนให้จบแล้วคลอดลูกออกมา หลังจากนั้นอยากทำอะไรก็เชิญ”
ทว่าตอนหลัง...กลับหูตก หอนดัง ครางหงิง ๆ วิ่งตามเจ้าของ สิ้นสภาพอย่างหมา!
“ขอร้อง…อย่าเมินเฉยกับฉันเลยได้ไหม? อย่าทิ้งฉันไปเลยนะ อย่าใจร้ายกับฉันเลยทิชา ให้ฉันได้มีโอกาสเป็นพ่อของลูกเราเถอะนะ”
“แต่เราคุยกันแล้วว่าจะหย่ากันหลังจากที่ทิชาคลอดลูก”
“ไม่ ๆ ไม่เอาแบบนี้ นั่นมันคือการตัดสินใจของเธอแค่คนเดียว ฉันไม่ได้ต้องการแบบนั้นเลย ทิชา…ฉันต้องทำยังไง? บอกฉันสิว่าเธออยากให้ฉันทำอะไร ฉันจะทำทุกอย่าง ให้หมอบให้คลานเหมือนหมาก็ได้ ขอแค่อย่างเดียว…ขอแค่เธอกับลูกอยู่เคียงข้างฉันไปตลอดก็พอ”
__________
ทิชากานต์เป็นเด็กกำพร้าที่คุณปู่ศักดิ์สิทธิ์ให้การอุปการะ ไม่มีแม้สักคนในบ้านเดชบดินทร์จะต้อนรับขับสู้ ทุกคนปฏิบัติกับเธอเหมือนเป็นธาตุอากาศ ไม่มีใครคาดคิดว่าสุดท้ายแล้วชีวิตของพวกเขาจะตกอยู่ในเงื้อมมือของเด็กกำพร้าอย่างเธอ เพราะเมื่อคุณปู่ศักดิ์สิทธิ์จากโลกนี้ไป ท่านได้ทิ้งพินัยกรรมเจ้าปัญหาเอาไว้ ในพินัยกรรมระบุเอาไว้ว่าลูกหลานทุกคนจะได้รับมรดกตามความเหมาะสม
…หากมีข้อแม้เพียงข้อเดียว…
ศตวรรษหลานชายคนโตจะต้องแต่งงานและมีทายาทกับทิชากานต์ หากไม่มีการแต่งงานเกิดขึ้น หรือหากทิชากานต์ปฏิเสธที่จะแต่งงานกับศตวรรษ มรดกหลายหมื่นล้านจะถูกนำไปบริจาคให้กับสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าทั่วประเทศทันที
__________
เรื่องนี้เน้นเส้นความรักความสัมพันธ์ของพระเอกนางเอก มีซึ้ง มีเศร้าแต่ไม่สะเทือนถึงตับ แน่นอนว่างานฟินก็ต้องมีด้วยเช่นกัน หวานละมุนต้องมี จบแฮปปี้สุด ๆ สำคัญคือไม่มีนอกกายนะคะ รักแล้วไม่นอกใจด้วย...ขอบอก
ฝากนิยายเรื่องใหม่ของผืนแพรไว้ในอ้อมอกอ้อมใจของทุกคนด้วยนะคะ
เรื่องนี้มาแนวแต่งงานก่อนจะรัก
ไม่ต้องเดาก็รู้ว่ามีเสียงเห่าเสียงหอนแน่นอน และก็คงต้องมีน้ำตาซึม ๆ
แต่หลัก ๆ คือเล่าเรื่อย ๆ ไม่มีความพิสดารใด ๆ แต่เนื้อหาแน่นทุกตอนนะคะ
ก็ยังยึดเส้นเรื่องความรักและการพัฒนาความสัมพันธ์ของพระเอกนางเอกเหมือนเดิม
ช่วงแรกจะหน่วง ๆ ต้องคอยซับน้ำตาเมียเด็กของไอ้คุณเซนท์เขาเรื่อย ๆ เพราะน้องทิชาเขาชอบแอบร้องไห้คนเดียว
แต่ใดๆ ก็ยังสอดแทรกรอยยิ้ม จิ้น ๆ ฟิน ๆ ปนแซ่บ ๆ ไว้เช่นเคยค่ะ
หวังเป็นอย่างยิ่งว่าทุกคนจะชอบนิยายเรื่องนี้นะคะ
ฝากกดไลค์ กดเข้าชั้นและคอมเมนท์เป็นกำลังใจให้ผืนแพรด้วยนะคะ
Guest
