New nightmare!! แผลรัก พันธนาการร้าย

👿 New nightmare!!👿

แผลรัก❌พันธนาการร้าย

   By...Amma'ammarry

"แต่ก่อนฉันไม่เป็นแบบนี้ ก็ใช่สิตอนนั้นฉันไม่เคยโดนคุณหักหลังไง ที่ฉันเป็นแบบนี้ก็เพราะคุณ”

มันมีเหตุผลไม่กี่ข้อหรอกที่ทำให้ผู้หญิงแสนดีสักคนเปลี่ยนไป ถ้าไม่โดนทำร้ายมามากก็คงถูกหักหลังจากคนที่รัก~เจ้าเอย~

~♡~♡~♡~♡~♡~♡~♡~♡~♡~♡~♡~

ร่างของหญิงสาวราวกับถูกตอกตรึงอยู่กับเก้าอี้ชุดไม้สักของโต๊ะรับประทานอาหารตัวยาว ที่บัดนี้ดูแคบลงไปทันที่เมื่อเก้าอี้ทั้ง10ตัวถูกจับจองไว้จนครบจากสมาชิกคนสำคัญในตระกูล พร้อมทั้งบรรดาลูกน้องคนสนิดที่ยืนขนาบอยู่ด้านหลัง ในสมองมีเพียงประโยคนั้นดังซ้ำๆราวกับเพลงที่ถูกเล่นแบบต่อเนื่อง

   'ผมเป็นพ่อของเด็กในท้องเธอครับ’ ใบหน้าคมพูดกับประมุขของบ้านด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย ส่วนผู้หญิงที่นั่งอยู่ข้างๆก็เอาแต่ร้องให้สะอึกสะอื้นจนหน้ารำคาญ

ฉันอยากจะลุกขึ้นกรีดร้อง อาละวาด ทำลายข้าวของแต่ทำไมเรี่ยวแรงมันหายไปหมด ขนาดลมหายใจยังเหมือนจะหยุดลงเฉยๆอย่างไรอย่างนั้น ยิ่งเมื่อดวงตาสีดำขลับตวัดกลับมาที่ฉันส่งผ่านความรู้สึกหลากหลาย แต่ก็เพียงเสี้ยววินาทีเท่านั้นที่เขามองมา ก่อนที่มันจะกลับไปประสานกับคนข้างกายเขาแทน

“แล้ว…..” ประมุขของบ้านเอ่ยด้วยใบหน้าสับสนอย่างหนัก ขณะที่ทุกสายตามองมาทางฉันราวกับรู้สิ่งที่ท่านปู่จะพูด รวมถึงสายตาดูถูกจากแม่ของเขาที่ไม่เคยคิดจะญาติดีกับฉันเลย มันคงสมใจเธอแล้วที่ฉันจะถูกเขี่ยออกไปจากชีวิตลูกชายของเธอสักที

“หนูขอเลิกค่ะ” ฉันพูดก่อนจะลุกขึ้นยืน ปัญหาทุกอย่างคงจบลงถ้าไม่มีฉันสักคน และฉันขอเหลือศักดิ์ศรีไว้ให้ตัวเองบ้างแล้วกัน ไม่ต้องรอให้เขาไล่หรอก ฉันรู้ตัวว่าควรทำอย่างไรกับตัวเอง ฉันคว้ากุญแจรถที่วางอยู่ตรงหน้า แล้วเดินออกมาแต่ยังไม่ทันจะถึงไหน เสียงตะโกนกร้าวก็ดังตามหลังมาทันที

“ใครอนุญาติให้เธอไป” ฝ่ามือเขาจับกุมต้นแขนฉันไว้น้ำหนักที่กดลงมาค่อนข้างรุนแรง

“ปล่อยเถอะนะ ขอร้อง ฉันเจ็บ” น้ำตาที่เคยกลั้นไว้ไหลออกมาอย่างสุดจะห้าม บรรยากาศรอบข้างเงียบกริบ

"ไม่ให้ไป ฉันไม่ให้เธอไปไหนทั้งนั้น”

"แล้วจะให้ฉันอยู่ทำไม ในเมื่อนาย…..” มันพูดไม่ออกใจฉันเจ็บไปหมด ได้แต่มองไปทางผู้หญิงคนนั้น คนที่โอบอุ้มเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาอยู่

".....”

"ปล่อยฉัน” ฉันสะบัดแขนออกแต่ไม่เป็นผล

"มึงปล่อยเธอเถอะว่ะ” น้องชายต่างแม่ของเขาเดินเขามาหยุดข้างๆฉัน

"ใช่เรื่องของมึงไหม”

"ตอนนี้อาจไม่ใช่แต่ต่อไปก็ไม่แน่ ใช่ไหมครับคุณปู่” ประมุขของบ้านพยักหน้ารับ แม้เขาจะลำบากใจแค่ไหนแต่ข้อตกลงก็ต้องเป็นไปตามนั้น เพราะสัญญาระหว่างตระกลูของวงการมาเฟียสำคัญพอๆกับชีวิตของผู้นำตระกูลนั้นๆเลยทีเดียว

~♡~♡~♡~♡~♡~♡~♡~♡~♡~♡~♡~

"ถ้าฉันไม่กุมดาบก็คงปกป้องเธอไม่ได้ แต่ถ้าฉันกุมดาบก็คงกอดเธอไม่ได้"~เทมป์~

ฝากติดตามผลงานด้วยนะคะ เรื่องนี้แต่งสดค่ะ

ผิดพลาดประการใดกราบขออภัยด้วยจ้า

~Amma'ammarry~