“อีสา เอ็งจะต้องจับพี่ข้าทำผัวให้ได้”
“นี่เอ็งอยากได้ข้าเป็นพี่สะใภ้ขนาดนี้เชียวรึ?”
“เปล่า เอ็งจะเอาใครก็เรื่องของเอ็ง ขอแค่พี่สิงห์มีเมียเสีย ข้าจะได้เกี้ยวเจ้าหญิงมยุรินทร์บ้าง”
“วะ เอ็งทำเหมือนข้าเป็นหมูเป็นหมา”
“ข้าไม่เคยเห็นเอ็งเป็นหมูเป็นหมา ข้าเห็นเอ็งเป็นคนบ้า”
“เอ็งดีตายแหละ ไอ้เสือ เด็กอย่างเอ็งนะหรือเจ้าหญิงมยุรินทร์จะชายตามอง ต่อให้ไม่มีคุณสิงห์ เขาก็ไม่เอาเอ็ง”
“ปากแบบเอ็งนี่มันน่า…”
“ทำไม? เอ็งจะจูบข้ารึ?”
“โอ๊ย อีสา อีบ้า ข้าไม่เอาเอ็งหรอก”
“เออ ข้าก็ไม่เอาเอ็งเหมือนกัน”
เรื่องนี้ไม่ใช่นิยายอิงประวัติศาสตร์และไม่ใช่นิยายย้อนยุค
แคว้นคำปันเป็นแคว้นในต่างมิติซึ่งคล้ายละครจักร ๆ วงศ์ ๆ
มีฉากแซววรรณคดีและนิทานพื้นบ้านหลายเรื่อง
วัฒนธรรม ความเชื่อ เทคโนโลยี ภูมิประเทศ ภูมิอากาศ พืช สัตว์
จึงไม่ได้สัมพันธ์กับอารยธรรมที่มีอยู่จริงใด ๆ
เป็นจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น
Guest
