“อื้อออออ”
“อดทนหน่อยนะครับคนดี”
พลอยรดาบิดตัวเร่าเมื่อนิ้วที่ถอนออกถูกแทนที่ด้วยอะไรบางอย่างที่อุ่นร้อนและตึงแน่น สิ่งนั้นค่อยๆสอดเข้าไปลึกขึ้นจนแตะถึงจุดที่ทำให้พลอยรดากลั้นเสียงครางเอาไว้ไม่ได้อีกต่อไป
คณาธิปเริ่มขยับช่วงล่างที่สอดประสานกันช้าๆ พลอยรดานิ่วหน้าเมื่อรู้สึกเจ็บแปลบๆ คณาธิปจึงโน้มตัวมาจูบริมฝีปากอิ่มเพื่อบรรเทาอาการเจ็บนั้นก่อนจะเริ่มขยับสะโพกเร็วขึ้น
จากความเจ็บแปรเปลี่ยนเป็นความกระสันที่ทำให้พลอยรดาต้องระบายมันออกมาผ่านลำคอ เสียงคราง เสียงหอบหายใจและเสียงผิวกายเสียดสีกระทบกันยิ่งปลุกอารมณ์ของคนทั้งคู่ให้ลุกโชน
หลังจากนั้นพลอยรดาก็จำอะไรไม่ได้นอกจากความรู้สึกที่เหมือนได้ล่องลอยไปบนท้องฟ้ากว้างที่เต็มไปด้วยหมู่ดาวมากมาย
ในคืนนั้นพลอยรดาเพิ่งได้รับรู้ว่าบนโลกใบนี้ยังมีความสุขอีกหนึ่งรูปแบบที่ร่างกายสามารถสัมผัสได้เฉพาะตอนที่มีใครอีกคนเข้ามาช่วยเติมเต็มจนล้นออกมานอกอก
“อดทนอีกนิดนะครับ เราไปพร้อมกันนะ”
“อื้ออออ”
คณาธิปเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นพร้อมกับพรมจูบหน้าผากมนไม่ห่าง เสียงครางหวานและเสียงหอบต่ำดังสอดประสานกันราวกับเป็นอีกหนึ่งบทเพลงอันแสนไพเราะ แล้วความสุขจากคนสองคนที่ร่วมกันสร้างก็ถูกปลดปล่อยออกมาบนผ้าปูที่นอนสีขาวทุกหยาดหยด
ด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ทำให้ทั้งสองร่างผล็อยหลับไปโดยที่คณาธิปกอดพลอยรดาเอาไว้ในอ้อมอก
……
เสือเป็นพระรองจากเรื่อง บ่วงรักคนพาลค่ะ ฝากคุณนักอ่านติดตามด้วยนะคะ
นิยายเรื่องนี้ มีเนื้อหาโจ่งแจ้งบางช่วง ชื่อตัวละคร สถานที่ และการกระทำล้วนเป็นเรื่องสมมติ เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น อ่านเพื่อความบันเทิงค่ะ
สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 และที่แก้ไขเพิ่มเติม ห้ามคัดลอก ทำซ้ำดัดแปลงหรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของนิยายไปเผยแพร่หรือกระทำการใด ๆ ก่อนได้รับการอนุญาตจากผู้เป็นเจ้าของ หากฝ่าฝืนจะดำเนินการทางกฎหมายให้ถึงที่สุด
Guest
